อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย
วินย.อ. (สมนฺต.๓)
หน้าที่ ๑๕๖-๑๕๗.

หน้าที่ ๑๕๖.
อนุวตฺติตพฺพํ น ปฏิกฺโกสิตพฺพํ ฯ นากามา ทาตพฺพาติ น อนิจฺฉาย
ทาตพฺพา ฯ {๑๗๙} อาวาสิกาการนฺติ อาวาสิกานํ อาการํ อาจารนฺติ
อตฺโถ ฯ เอส นโย สพฺพตฺถ ฯ อากาโร นาม เยน เตสํ
วตฺตสมฺปนฺนา วา น วาติ อาจารสณฺฐานํ คยฺหติ ฯ ลิงฺคํ นาม
ยํ เต ตตฺถ ตตฺถ ลีเน คมยติ อทิสฺสมาเนปิ ชานาเปตีติ
อตฺโถ ฯ นิมิตฺตํ นาม ยํ ทิสฺวา เต อตฺถีติ ญายนฺติ ฯ
อุทฺเทโส นาม เยน เต เอวรูปปริกฺขาราติ อุทฺทิสฺสนฺติ อปเทสํ
ลภนฺตีติ อตฺโถ ฯ สพฺพเมตํ สุปญฺญตฺตมญฺจปีฐาทีนญฺเจว
ปทสทฺทาทีนญฺจ อธิวจนํ ฯ ยถาโยคํ ปน โยเชตพฺพํ ฯ อาคนฺตุกา-
การาทีสุปิ เอเสว นโย ฯ ตตฺถ อญฺญาตกนฺติ อญฺเญสํ สนฺตกํ ฯ
ปาทานํ โธตํ อุทกนิสฺเสกนฺติ ปาทานํ โธตานํ อุทกนิสฺเสกํ ฯ
พหุวจนสฺส เอกวจนํ เวทิตพฺพํ ฯ ปาทานํ โธตอุทกนิสฺเสกนฺติ วา
ปาโฐ ฯ ปาทานํ โธวนอุทกนิสฺเสกนฺติ อตฺโถ ฯ
     {๑๘๐} นานาสํวาสกาทิวตฺถูสุ สมานสํวาสกทิฏฺฐินฺติ สมานสํวาสกา
เอเตติ ทิฏฺฐึ ฯ น ปุจฺฉนฺตีติ เตสํ ลทฺธึ น ปุจฺฉนฺติ อปุจฺฉิตฺวาว
วตฺตปฏิวตฺตํ กตฺวา เอกโต อุโปสถํ กโรนฺติ ฯ นาภิวิตรนฺตีติ
นานาสํวาสกภาวํ มทฺทิตุํ อภิภวิตุํ น สกฺโกนฺติ ตํ ทิฏฺฐึ น
นิสฺสชฺชาเปนฺตีติ อตฺโถ ฯ {๑๘๑} สภิกฺขุกา อาวาสาติ ยสฺมึ อาวาเส
อุโปสถการกา ภิกฺขู อตฺถิ ตมฺหา อาวาสา ยํ น สกฺโกติ
ตทเหว คนฺตุํ โส อาวาโส อุโปสถํ อกตฺวา น คนฺตพฺโพ ฯ
อญฺญตฺร สงฺเฆนาติ สงฺฆปโหนเกหิ ภิกฺขูหิ วินา ฯ อญฺญตฺร
---------------------------------------------------------------------------------------------
หน้าที่ ๑๕๗.
อนฺตรายาติ ปุพฺเพ วุตฺตํ ทสวิธมนฺตรายํ วินา ฯ สพฺพนฺติเมน
ปน ปริจฺเฉเทน อตฺตจตุตฺเถน วา อตฺตปญฺจเมน วา อนฺตราเยปิ
วา สติ คนฺตุํ วฏฺฏติ ฯ อนาวาโสติ นวกมฺมสาลาทิโก โยโกจิ
ปเทโส ฯ ยถา จ อาวาสาทโย น คนฺตพฺพา เอวํ สเจ
วิหาเร อุโปสถํ กโรนฺติ อุโปสถาธิฏฺฐานตฺถํ สีมาปิ นทีปิ น
คนฺตพฺพา ฯ สเจ ปเนตฺถ โกจิ ภิกฺขุ โหติ ตสฺส สนฺติกํ
คนฺตุํ วฏฺฏติ ฯ วิสฺสฏฺฐอุโปสถาปิ อาวาสา คนฺตุํ วฏฺฏติ เอวํ
คโต อธิฏฺฐาตุํปิ ลภติ ฯ อรญฺญเกนาปิ ภิกฺขุนา อุโปสถทิวเส
คาเม ปิณฺฑาย จริตฺวา อตฺตโน วิหารเมว อาคนฺตพฺพํ ฯ สเจ
อญฺญํ วิหารํ โอกฺกมติ ตตฺถ อุโปสถํ กตฺวาว อาคนฺตพฺพํ
อกตฺวา น วฏฺฏติ ฯ {๑๘๒} ยํ ชญฺญา สกฺโกมิ อชฺเชว คนฺตุนฺติ ยํ
ชาเนยฺย อชฺเชว ตตฺถ คนฺตุํ สกฺโกมีติ เอวรูโป อาวาโส
คนฺตพฺโพ ฯ ตตฺถ ภิกฺขูหิ สทฺธึ อุโปสถํ กโรนฺเตนาปิ หิ อิมินา
เนว อุโปสถนฺตราโย กโต ภวิสฺสตีติ ฯ
     {๑๘๓} ภิกฺขุนิยา นิสินฺนปริสายาติอาทีสุ หตฺถปาสุปคมนเมว
ปมาณํ ฯ อญฺญตฺร อวุฏฺฐิตาย ปริสายาติ อิทํ หิ ปาริวาสิย-
ปาริสุทฺธิทานํ นาม ปริสาย วุฏฺฐิตกาลโต ปฏฺฐาย น วฏฺฏติ อวุฏฺฐิยา
ปน วฏฺฏติ เตนาห อญฺญตฺร อวุฏฺฐิตาย ปริสายาติ ฯ ตสฺส
ลกฺขณํ ภิกฺขุนีวิภงฺเค ปาริวาสิยฉนฺททานวณฺณนาโต คเหตพฺพํ ฯ
อนุโปสเถติ จาตุทฺทสิโก จ ปณฺณรสิโก จาติ อิเม เทฺว อุโปสเถ
ฐเปตฺวา อญฺญสฺมึ ทิวเส ฯ อญฺญตฺร สงฺฆสามคฺคิยาติ ยา


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๑๕๖-๑๕๗.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=156&pages=2&modeTY=2&pagebreak=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=3240&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=3240&modeTY=2&pagebreak=1#p156