อรรถกถาเล่มที่ ๓ หน้าที่ ๑๖๗.

ปวารณากฺขนฺธกวณฺณนา -------------- {๒๐๙} ปวารณากฺขนฺธเก เนว อาลเปยฺยาม น สลฺลเปยฺยามาติ เอตฺถ อาลาโป นาม ปฐมวจนํ สลฺลาโป นาม ปจฺฉิมวจนํ ฯ หตฺถวิลงฺฆเกนาติ หตฺถุกฺเขปเกน ฯ ปสุสํวาสนฺติ ปสูนํ วิย สํวาสํ ฯ ปสโวปิ หิ อตฺตโน อุปฺปนฺนํ สุขทุกฺขํ อญฺญมญฺญสฺส น อาโรเจนฺติ ปฏิสนฺถารํ น กโรนฺติ ตถา เอเตปิ อกํสุ ฯ ตสฺมา เนสํ สํวาโส ปสุสํวาโสติ วุจฺจติ ฯ เอส นโย สพฺพตฺถ ฯ น ภิกฺขเว มูควตฺตํ ติตฺถิยสมาทานนฺติ อิมํ เตมาสํ น กเถตพฺพนฺติ เอวรูปํ วตฺตสมาทานํ น กาตพฺพํ ฯ อธมฺมิกกติกา หิ เอสา ฯ อญฺญมญฺญานุโลมตาติ อญฺญมญฺญํ วตฺตุํ อนุโลมภาโว ฯ วทนฺตุ มํ อายสฺมนฺโตติ หิ วทนฺตํ สกฺกา โหติ กิญฺจิ วตฺตุํ น อิตรํ ฯ อาปตฺติวุฏฺฐานตา วินยปุเรกฺขารตาติ อาปตฺตีหิ วุฏฺฐานภาโว วินยํ ปุรโต กตฺวา จรณภาโว ฯ วทนฺตุ มํ อายสฺมนฺโตติ หิ วทนฺโต อาปตฺตีหิ วุฏฺฐหิสฺสติ วินยญฺจ ปุรกฺขิตฺวา วิหรตีติ วุจฺจติ ฯ {๒๑๐} สุณาตุ เม ภนฺเต สงฺโฆ อชฺช ปวารณา ยทิ สงฺฆสฺส ปตฺตกลฺลํ สงฺโฆ ปวาเรยฺยาติ อยํ สพฺพสงฺคาหิกา นาม ญตฺติ ฯ เอวํ หิ วุตฺเต เตวาจิกํ เทฺววาจิกญฺจ เอกวาจิกญฺจ ปวาเรตุํ วฏฺฏติ สมานวสฺสิกเมว น วฏฺฏติ ฯ เตวาจิกํ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๑๖๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=167&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=3442&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=3442&modeTY=2&pagebreak=1#p167