อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย
วินย.อ. (สมนฺต.๓)
หน้าที่ ๑๘-๑๙.

หน้าที่ ๑๘.
สพฺพญฺชโหติ สพฺพํ เตภูมิกธมฺมํ อุปจฺฉินฺทิตฺวา ิโต ฯ ตณฺหกฺขเย
วิมุตฺโตติ ตณฺหกฺขเย นิพฺพาเน อารมฺมณกรณวเสน วิมุตฺโต ฯ
สยํ อภิญฺายาติ สพฺพํ จตุภูมิกธมฺมํ อตฺตนาว ชานิตฺวา ฯ
กมุทฺทิเสยฺยนฺติ กํ อญฺ อยํ เม อาจริโยติ อุทฺทิเสยฺยํ ฯ
     น เม อาจริโย อตฺถีติ โลกุตฺตรธมฺเม มยฺหํ อาจริโย นาม
นตฺถิ ฯ นตฺถิ เม ปฏิปุคฺคโลติ มยฺหํ ปฏิภาคปุคฺคโล นาม
นตฺถิ ฯ สีติภูโตติ สพฺพกิเลสคฺคินิพฺพาปเนน สีติภูโต ฯ นิพฺพุโตติ
กิเลสานํเยว นิพฺพุตตฺตา นิพฺพุโต ฯ กาสีนํ ปุรนฺติ กาสิกรฏฺเ นครํ ฯ
อหญฺึ อมตทุนฺทุภินฺติ ธมฺมจกฺขุปฏิลาภาย อมตเภรึ ปหริสฺสามีติ
คจฺฉามิ ฯ อรหสิ อนนฺตชิโนติ อนนฺตชิโน ภวิตุํ ยุตฺโตสิ ฯ
หุเวยฺยาวุโสติ อาวุโส เอวมฺปิ นาม ภเวยฺย ฯ สีสํ โอกมฺเปตฺวาติ
สีสํ จาเลตฺวา ฯ {๑๒} สณฺเปสุนฺติ กติกํ อกํสุ ฯ พาหุลฺลิโกติ
จีวรพาหุลฺลาทีนํ อตฺถาย ปฏิปนฺโน ฯ ปธานวิพฺภนฺโตติ ปธานโต
วิพฺภนฺโต ภฏฺโ ปริหีโน ฯ อาวตฺโต พาหุลฺลายาติ จีวราทิพาหุลฺล-
ภาวตฺถาย อาวตฺโต ฯ โอทหถ ภิกฺขเว โสตนฺติ อุปเนถ ภิกฺขเว
โสตํ โสตินฺทฺริยํ ธมฺมสฺสวนตฺถํ อภิมุขํ กโรถาติ อตฺโถ ฯ
อมตมธิคตนฺติ อมตํ นิพฺพานํ มยา อธิคตนฺติ ทสฺเสติ ฯ จริยายาติ
ทุกฺกรจริยาย ฯ ปฏิปทายาติ ทุกฺกรปฏิปทาย ฯ อภิชานาถ เม
โนติ อภิชานาถ สมนุปสฺสถ นุ เม ฯ เอวรูปํ ภาสิตเมตนฺติ
เอวรูปํ วากฺยเภทนฺติ อตฺโถ ฯ อสกฺขิ โข ภควา ปญฺจวคฺคิเย
ภิกฺขู สญฺาเปตุนฺติ อหํ พุทฺโธติ ชานาเปตุํ อสกฺขิ ฯ {๑๓} จกฺขุกรณีติ
---------------------------------------------------------------------------------------------
หน้าที่ ๑๙.
ปญฺาจกฺขุํ สนฺธายาห ฯ อิโต ปรํ สพฺพํ ปทตฺถโต อุตฺตานเมว
อธิปฺปายานุสนฺธิโยชนาทิเภทโต ปปญฺจสูทนิยา มชฺฌิมฏฺกถายํ
วุตฺตนเยน เวทิตพฺพํ ฯ อิโต ปฏฺาย หิ อติวิตฺถารภีรุกสฺส
มหาชนสฺส จิตฺตํ อนุรกฺขนฺตา สุตฺตนฺตกถํ อวณฺณยิตฺวา วินยกถํเยว
วณฺณยิสฺสาม ฯ {๑๘} สา ว ตสฺส อายสฺมโต อุปสมฺปทา อโหสีติ
อาสาฬฺหปุณฺณมายํ อฏฺารสหิ เทวตาโกฏีหิ สทฺธึ โสตาปตฺติผเล
ปติฏฺิตสฺส เอหิ ภิกฺขูติ ภควโต วจเนน อภินิปฺผนฺนา สา ว ตสฺส
อายสฺมโต เอหิภิกฺขุอุปสมฺปทา อโหสิ ฯ {๑๙} อถโข อายสฺมโต จ
วปฺปสฺสาติอาทิมฺหิ วปฺปตฺเถรสฺส ปาฏิปททิวเส ธมฺมจกฺขุํ อุทปาทิ
ภทฺทิยตฺเถรสฺส ทุติยทิวเส มหานามตฺเถรสฺส ตติยทิวเส
อสฺสชิตฺเถรสฺส จตุตฺถิยนฺติ ฯ อิเมสญฺจ ปน ภิกฺขูนํ กมฺมฏฺาเนสุ
อุปฺปนฺนมลวิโสธนตฺถํ ภควา อนฺโตวิหาเรเยว อโหสิ ฯ อุปฺปนฺเน
อุปฺปนฺเน กมฺมฏฺานมเล อากาเสนาคนฺตฺวา มลํ วิโนเทสิ ฯ
ปกฺขสฺส ปน ปญฺจมิยํ สพฺเพ ว เต เอกโต สนฺนิปาเตตฺวา อนตฺตสุตฺเตน
โอวทิ ฯ เตน วุตฺตํ อถโข ภควา ปญฺจวคฺคิเยติ อาทิ ฯ {๒๔} เตน
โข ปน สมเยน ฉ โลเก อรหนฺโต โหตฺตีติ ปญฺจมิยา ปกฺขสฺส
โลกสฺมึ ฉ มนุสฺสา อรหนฺโต โหนฺตีติ อตฺโถ ฯ
     {๓๑} ปุพฺพานุปุพฺพกานนฺติ ปเวณิวเสน โปราณานุโปราณานนฺติ
อตฺโถ ฯ เตน โข ปน สมเยน เอกสฏฺี โลเก อรหนฺโต โหนฺตีติ
ปุริมา ฉ อิเม จ ปญฺจปญฺาสาติ อนฺโตวสฺสมฺหิเยว เอกสฏฺี
มนุสฺสา อรหนฺโต โหนฺตีติ อตฺโถ ฯ ตตฺร ยสอาทีนํ กุลปุตฺตานํ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๑๘-๑๙.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=18&pages=2&pagebreak=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=358&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=358&pagebreak=1#p18