อรรถกถาเล่มที่ ๓ หน้าที่ ๑๘๘.

เภสชฺชกฺขนฺธกวณฺณนา ---------------- {๒๖๐} เภสชฺชกฺขนฺธเก ฯ สารทิเกน อาพาเธนาติ สรทกาเล อุปฺปนฺเนน ปิตฺตาพาเธน ฯ ตสฺมึ หิ กาเล วสฺโสทเกนปิ เตเมนฺติ กทฺทมมฺปิ มทฺทนฺติ อนฺตรนฺตรา อาตโปปิ ขโร โหติ เตน เตสํ ปิตฺตํ โกฏฺฐพฺภนฺตรคตํ โหติ ฯ อาหารตฺถญฺจ ผเรยฺยาติ อาหารตฺถํ สาเธยฺย ฯ {๒๖๑} นจฺฉาเทนฺตีติ น ชีรนฺติ น วาตโรคํ ปฏิปฺปสฺสมฺเภตุํ สกฺโกนฺติ ฯ สิเนสิกานีติ สินิทฺธานิ ฯ ภตฺตจฺฉาทเกนาติ ภตฺตสฺส อนาโรจเกน ฯ กาเล ปฏิคฺคหิตนฺติอาทีสุ มชฺฌนฺติเก อวีติวตฺเต ปฏิคฺคเหตฺวา ปจิตฺวา ปริสฺสาเวตฺวาติ อตฺโถ ฯ เตลปริโภเคน ปริภุญฺชิตุนฺติ สตฺตาหกาลิกเตลปริโภเคน ปริภุญฺชิตุํ ฯ วจตฺถนฺติ เสสวจํ ฯ นิสทํ นิสทโปตนฺติ ปึสนสิลา จ ปึสนโปตโก จ ฯ ปคฺควนฺติ ลตาชาติ ฯ นตฺตมาลนฺติ กรญฺชํ ฯ {๒๖๒} อจฺฉวสนฺติ- อาทีสุ นิสฺสคฺคิยวณฺณนายํ วุตฺตนเยเนว วินิจฺฉโย เวทิตพฺโพ ฯ {๒๖๓} มูลเภสชฺชาทิวินิจฺฉโยปิ ขุทฺทกวณฺณนายํ วุตฺโตเยว ตสฺมา อิธ ยํ ยํ ปุพฺเพ อวุตฺตํ ตํ ตเทว วณฺณยิสฺสาม ฯ หิงฺคุหิงฺคุ- ชตุหิงฺคุสิปาฏิกา หิงฺคุชาติโยเยว ตกตกปตฺติตกปณฺณิโย ลาขา- ชาติโยเยว ฯ สามุทฺทิกาติ สมุทฺทตีเร วาลุกา วิย สนฺติฏฺฐติ ฯ กาฬโลณนฺติ ปกติโลณํ ฯ สินฺธวนฺติ เสตวณฺณํ ปพฺพเต

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๑๘๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=188&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=3866&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=3866&modeTY=2&pagebreak=1#p188