อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย
วินย.อ. (สมนฺต.๓)
หน้าที่ ๒๖-๒๗.

หน้าที่ ๒๖.
เอวํ สรณทานํ วิย สิกฺขาปททานํปิ วุตฺตํ ฯ ตํปิ เนว ปาลิยา
น อฏฺฐกถาสุ อตฺถิ ตสฺมา ยถาปาลิยาว อุทฺทิสิตพฺพานิ ฯ
ปพฺพชฺชา หิ สรณคมเนเหว สิทฺธา ฯ สิกฺขาปทานิ ปน เกวลํ
สิกฺขาปริปูรณตฺถํ ชานิตพฺพานิ ตสฺมา ตานิ ปาลิยํ อาคตนเยน
อุคฺคเหตุํ อสกฺโกนฺตสฺส ยาย กายจิ ภาสาย อตฺถวเสนปิ อาจิกฺขิตุํ
วฏฺฏติ ฯ ยาว ปน อตฺตนา สิกฺขิตพฺพสิกฺขาปทานิ น ชานาติ
สงฺฆาฏิปตฺตจีวรธารณฐานนิสชฺชาทีสุ ปานโภชนาทิวิธิมฺหิ จ น
กุสโล โหติ ตาว โภชนสาลํ วา สลากภาชนฏฺฐานํ วา อญฺญํ
วา ตถารูปฏฺฐานํ น เปเสตพฺโพ ฯ สนฺติกาวจโรเยว กาตพฺโพ
พาลทารโก วิย ปฏิชคฺคิตพฺโพ ฯ สพฺพมสฺส กปฺปิยากปฺปิยํ
อาจิกฺขิตพฺพํ นิวาสนปารุปนาทีสุ อภิสมาจาริเกสุ วิเนตพฺโพ ฯ
เตนาปิ อนุชานามิ ภิกฺขเว ทสหงฺเคหิ สมนฺนาคตํ สามเณรํ
นาเสตุนฺติ เอวํ ปรโต วุตฺตานิ ทส นาสนงฺคานิ อารกา ปริวชฺเชตฺวา
อภิสมาจาริกํ ปริปูเรนฺเตน ทสวิเธ สีเล สาธุกํ สิกฺขิตพฺพนฺติ ฯ
                 ปพฺพชฺชาวินิจฺฉโย นิฏฺฐิโต ฯ
     {๓๕} มยฺหํ โข ภิกฺขเวติ มยา โขติ อตฺโถ ฯ อถวา มยฺหํ
โยนิโส มนสิกาโรติ โย มยฺหํ โยนิโส มนสิกาโร เตน เหตุนาติ
อตฺโถ ฯ ปุน อนุปฺปตฺตาติ เอตฺถ วิภตฺตึ ปริณาเมตฺวา มยาติ
วตฺตพฺพํ ฯ
     {๓๖} ภทฺทวคฺคิยาติ เต กิร ราชกุมารา รูเปน จ จิตฺเตน จ
ภทฺทกา วคฺคพนฺเธเนว วิจรนฺติ ตสฺมา ภทฺทวคฺคิยาติ วุจฺจนฺติ ฯ
---------------------------------------------------------------------------------------------
หน้าที่ ๒๗.
เตนหิ โวติ เอตฺถ โวกาโร นิปาตมตฺโต ฯ ธมฺมจกฺขุํ อุทปาทีติ
เกสญฺจิ โสตาปตฺติมคฺโค เกสญฺจิ สกทาคามิมคฺโค เกสญฺจิ
อนาคามิมคฺโค อุทปาทิ ตโยปิ หิ เอเต มคฺคา ธมฺมจกฺขุนฺติ
วุจฺจนฺติ ฯ เต กิร ตุณฺฑิลชาตเก ตึสธุตฺตา อเหสุํ ฯ อถ
ตุณฺฑิโลวาทํ สุตฺวา ปญฺจ สีลานิ รกฺขึสุ ฯ อิทํ เตสํ ปุพฺพกมฺมํ ฯ
     {๓๗} ปมุโขติ ปุพฺพงฺคโม ฯ ปาโมกฺโขติ อุตฺตโม วิสุทฺธปญฺโญ ฯ
     {๓๘} อนุปหจฺจาติ อวินาเสตฺวา ฯ เตชสา เตชนฺติ อตฺตโน เตเชน
นาคสฺส เตชํ ฯ ปริยาเทยฺยนฺติ อภิภเวยฺยํ วินาเสยฺยํ วาติ ฯ
มกฺขนฺติ โกธํ ฯ น เตฺวว จ โข อรหา ยถา อหนฺติ อตฺตานํ อรหา
อหนฺติ มญฺญมาโน วทติ ฯ อชฺชุณฺโห อคฺคิสรณมฺหีติ อชฺช
เอกทิวสํ วเสยฺยามาติ อตฺโถ ฯ ผาสุกาโมติ หิตกาโม ฯ สุมานโสติ
ปีติโสมนสฺเสหิ สมฺปยุตฺตมโน ฯ น วิมโนติ อวิมโน โทเสน
อนภิภูโต มโนติ อตฺโถ ฯ อคฺยาคารํ อุทิจฺจเรติ อาทิตฺตนฺติ
อตฺโถ ฯ ชฏิลา ภณนฺตีติ อิมินา สมฺพนฺโธ ฯ อหินาคสฺส อจฺจิโย
น โหนฺตีติ อวิวณฺณา วิรูปวณฺณาติ อตฺโถ ฯ ผลิกวณฺณาโยติ
ผลิกมณิวณฺณาโย ฯ องฺคิรสสฺสาติ องฺคโต  รํสิโย สํสรนฺตีติ
องฺคิรโส ตสฺส องฺคิรสสฺส ฯ
     อภิกฺกนฺตาย รตฺติยาติ ปริกฺขีณาย รตฺติยา อปฺปาวสิฏฺฐายาติ
อตฺโถ ฯ อภิกฺกนฺตวณฺณาติ อภิรูปวณฺณา อภิมนาปวณฺณา ฯ
เกวลกปฺปนฺติ สกลํ เกวลํ ฯ
     ปุริมาหิ วณฺณนิภาหีติ จตุนฺนํ มหาราชานํ วณฺณนิภํ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๒๖-๒๗.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=26&pages=2&modeTY=2&pagebreak=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=526&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=526&modeTY=2&pagebreak=1#p26