บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓) หน้าที่ ๓๓๙-๓๔๐.
ปตฺตกุณฺโฑลิกาติ มหามุขกุณฺฑลสณฺฐานา ภณฺฑกุกฺขลิกา วุจฺจติ ฯ โย ลคฺเคยฺยาติ ยตฺถ กตฺถจิ ลคฺเคนฺตสฺส ทุกฺกฏเมว ฯ จีวรวํเสปิ พนฺธิตฺวา ฐเปตุํ น วฏฺฏติ ฯ ภณฺฑกฏฺฐปนตฺถเมว วา กตํ โหตุ นิสีทนสยนตฺถํ วา ยตฺถ กตฺถจิ มญฺเจ วา ปีเฐ วา ฐเปนฺตสฺส ทุกฺกฏํ ฯ อญฺเญน ปน ภณฺฑเกน สทฺธึ พนฺธิตฺวา ฐเปตุํ วฏฺฏติ ฯ อฏฺฏนิยํ พนฺธิตฺวา โอลมฺเพตุํ วา วฏฺฏติ ฯ พนฺธิตฺวา อุปริ ฐเปตุํ น วฏฺฏติเยว ฯ สเจ ปน มญฺจํ วา ปีฐํ วา อุกฺขิปิตฺวา จีวรวํสาทีสุ อฏฺฏกจฺฉนฺเนน ฐปิตํ โหติ ตตฺถ ฐเปตุํ วฏฺฏติ ฯ อํสวทฺธเกน อํสกูเฏ ลคฺเคตฺวา องฺเก ฐเปตุํ วฏฺฏติ ฉตฺเต ภตฺตปูโรปิ อํสกูเฏ ลคฺคิตปตฺโตปิ ฐเปตุํ น วฏฺฏติ ฯ ภณฺฑเกน ปน สทฺธึ พนฺธิตฺวา วา อฏฺฏกํ พนฺธิตฺวา ฐปิเต วา โยโกจิ ฐเปตุํ วฏฺฏติ ฯ {๒๕๕} ปตฺตหตฺเถนาติ เอตฺถ น เกวลํ ยสฺส ปตฺโต หตฺเถ โสเยว ปตฺตหตฺโถ น เกวลญฺจ กวาฏเมว ปณาเมตุํ น ลภติ ฯ อปิ จ โข ปน หตฺเถ วา ปิฏฺฐิปาเท วา ยตฺถ กตฺถจิ สรีราวยเว ปตฺตสฺมึ สติ หตฺเถน วา ปิฏฺฐิปาเทน วา สีเสน วา เยน วา เกนจิ สรีราวยเวน กวาฏํ วา ปณาเมตุํ ฆฏิกํ วา อุกฺขิปิตุํ สูจึ วา กุญฺจิกาย อปาปุริตุํ ๑- น ลภติ ฯ อํสกูเฏ ปน ปตฺตํ ลคฺเคตฺวา ยถาสุขํ กวาฏํ อปาปุริตุํ ๑- ลภติเยว ฯ @เชิงอรรถ: ๑. อวาปุริตุนฺติปิ.--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๓๔๐.
ตุมฺพกฏาหนฺติ อลาพุกฏาหํ วุจฺจติ ฯ ตํ ปริหริตุํ น วฏฺฏติ ฯ ลภิตฺวา ปน ตาวกาลิกํ ปริภุญฺชิตุํ วฏฺฏติ ฯ ฆฏิกฏาเหปิ เอเสว นโย ฯ ฆฏิกฏาหนฺติ ฆฏิกปาลํ ฯ อพฺภุมฺเมติ อุตฺราสวจนเมตํ ฯ สพฺพปํสุกูลิเกนาติ เอตฺถ จีวรญฺจ มญฺจปีฐญฺจ ปํสุกูลํ วฏฺฏติ ฯ อชฺโฌหรณียมฺปน ทินฺนกเมว คเหตพฺพํ ฯ จลกานีติ ฉฑฺเฑตฺวา วเมตฺวา อปฺปวิฏฺฐามิสานิ ฯ อฏฺฐิกานีติ มจฺฉมํสอฏฺฐิกานิ ฯ อุจฺฉิฏฺโฐทกนฺติ มุขวิกฺขาลโนทกํ ฯ เอเตสุ ยงฺกิญฺจิ ปตฺเตน นีหรนฺตสฺส ทุกฺกฏํ ฯ ปตฺตํ ปฏิคฺคหณํ กตฺวา หตฺถํ โธวิตุมฺปิ น ลภติ ฯ หตฺถโธวนปาทโธวนอุทกมฺปิ ปตฺเต อากิริตฺวา นีหริตุํ น วฏฺฏติ ฯ อนุจฺฉิฏฺฐํ วิสุทฺธปตฺตํ อุจฺฉิฏฺฐหตฺเถน คณฺหิตุํ น วฏฺฏติ ฯ วามหตฺเถน ปเนตฺถ อุทกํ อาสิญฺจิตฺวา เอกํ อุทกคณฺฑุสํ คเหตฺวา อุจฺฉิฏฺฐหตฺเถน คณฺหิตุํ วฏฺฏติ ฯ เอตฺตาวตาปิ หิ โส อุจฺฉิฏฺฐปตฺโต โหติ ฯ อุจฺฉิฏฺฐหตฺถมฺปน พหิ อุทเกน วิกฺขาเลตฺวา คเหตุํ วฏฺฏติ ฯ มจฺฉมํสผลาผลาทีนิ ขาทนฺโต ยํ ตตฺถ อฏฺฐึ วา จลกํ วา ฉฑฺเฑตุกาโม โหติ ตํ ปตฺเต ฐเปตุํ น ลภติ ฯ ยํ ปน ปฏิขาทิตุกาโม โหติ ตํ ปตฺเต ฐเปตุํ ลภติ ฯ อฏฺฐิกกณฺฏกาทีนิ ตตฺเถว กตฺวา หตฺเถน ลุญฺจิตฺวา ขาทิตุํ วฏฺฏติ ฯ มุขโต นีหตํ ปน ยงฺกิญฺจิ ปุน ขาทิตุกาโม โหติ ตํ ปตฺเต ฐเปตุํ น ลภติ ฯ สิงฺคิเวร- นาฬิเกรขณฺฑาทีนิ ฑํสิตฺวา ปุน ฐเปตุํ ลภติ ฯเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๓๓๙-๓๔๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=339&pages=2&modeTY=2&pagebreak=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=6938&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=6938&modeTY=2&pagebreak=1#p339
จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๓๙-๓๔๐.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]