อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย
วินย.อ. (สมนฺต.๓)
หน้าที่ ๔๒-๔๓.

หน้าที่ ๔๒.
อิโต ปรํ ทนฺตกฏฺทานํ อาทึ กตฺวา อาจมนกุมฺภิยา อุทกสิญฺจน-
ปริโยสานํ วตฺตํ คิลานสฺเสว สทฺธิวิหาริกสฺส กาตพฺพํ ฯ
อนภิรติวูปกาสนาทิ ปน อคิลานสฺสาปิ กตฺตพฺพเมว ฯ จีวรํ รชนฺเตนาติ
เอวํ รเชยฺยาสีติ อุปชฺฌายโต อุปายํ สุตฺวา รชนฺเตน ฯ เสสํ
วุตฺตนเยเนว เวทิตพฺพํ ฯ
                สทฺธิวิหาริกวตฺตกถา นิฏฺิตา ฯ
     {๖๘} น สมฺมาวตฺตนฺตีติ ยถาปญฺตฺตํ อุปชฺฌายวตฺตํ น ปูเรนฺติ ฯ
โย น สมฺมาวตฺเตยฺยาติ โย ยถาปญฺตฺตํ วตฺตํ น ปูเรยฺย
ทุกฺกฏํ อาปชฺชตีติ อตฺโถ ฯ ปณาเมตพฺโพติ อปสาเทตพฺโพ ฯ
นาธิมตฺตํ เปมํ โหตีติ อุปชฺฌายมฺหิ อธิมตฺตํ เคหสิตเปมํ น โหติ ฯ
นาธิมตฺตา ภาวนา โหตีติ อธิมตฺตา เมตฺตาภาวนา น โหติ ฯ
วุตฺตปฏิปกฺขนเยน สุกฺกปกฺโข เวทิตพฺโพ ฯ อลํ ปณาเมตุนฺติ
ยุตฺโต ปณาเมตุํ ฯ อปฺปณาเมนฺโต อุปชฺฌาโย สาติสาโร โหตีติ
สโทโส โหติ อาปตฺตึ อาปชฺชติ ตสฺมา น สมฺมาวตฺตนฺโต
ปณาเมตพฺโพว ฯ นสมฺมาวตฺตนาย จ ยาว จีวรรชนํ ตาว วตฺเต
อกริยมาเน อุปชฺฌายสฺส ปริหานิ โหติ ตสฺมา ตํ อกโรนฺตสฺส
นิสฺสยมุตฺตกสฺสาปิ อมุตฺตกสฺสาปิ อาปตฺติเยว ฯ เอกจฺจสฺส
ปตฺตทานโต ปฏฺาย อมุตฺตนิสฺสยสฺเสว อาปตฺติ ฯ สทฺธิวิหาริกา
สมฺมาวตฺตนฺติ อุปชฺฌาโย น สมมาวตฺตติ อุปชฺฌายสฺส อาปตฺติ ฯ
อุปชฺฌาโย สมฺมาวตฺตติ สทฺธิวิหาริกา น สมฺมาวตฺตนฺติ เตสํ
อาปตฺติ ฯ อุปชฺฌาเย วตฺตํ สาทิยนฺเต สทฺธิวิหาริกา พหุกาปิ
---------------------------------------------------------------------------------------------
หน้าที่ ๔๓.
โหนฺติ สพฺเพสํ อาปตฺติ ฯ สเจ อุปชฺฌาโย มยฺหํ อุปฏฺาโก
อตฺถิ ตุมฺเห อตฺตโน สชฺฌายมนสิการาทีสุ โยคํ กโรถาติ
วทติ สทฺธิวิหาริกานํ อนาปตฺติ ฯ สเจ อุปชฺฌาโย สาทิยนํ วา
อสาทิยนํ วา น ชานาติ พาโล โหติ สทฺธิวิหาริกา พหุกา
โหนฺติ เตสุ เอโก วตฺตสมฺปนฺโน ภิกฺขุ อุปชฺฌายสฺส กิจฺจํ
อหํ กริสฺสามิ ตุมฺเห อปฺโปสฺสุกฺกา วิหรถาติ เอวญฺเจ อตฺตโน
ภารํ กตฺวา อิตเร วิสฺสชฺเชติ ตสฺส ภารกรณโต ปฏฺาย
เตสํ อนาปตฺติ ฯ
               สมฺมาวตฺตนาทิกถา นิฏฺิตา ฯ
     {๖๙} ราธพฺราหฺมณวตฺถุสฺมึ กิญฺจาปิ อายสฺมา สารีปุตฺโต ภควตา
พาราณสิยํ ตีหิ สรณคมเนหิ อนุญฺาตํ ปพฺพชฺชญฺเจว อุปสมฺปทญฺจ
ชานาติ ภควา ปน ตํ ลหุกํ อุปสมฺปทํ ปฏิกฺขิปิตฺวา
ตฺติจตุตฺถกมฺเมน ครุกํ กตฺวา อุปสมฺปทํ อนุญฺาตุกาโม อถสฺส
เถโร อชฺฌาสยํ วิทิตฺวา กถาหํ ภนฺเต ตํ พฺราหฺมณํ ปพฺพาเชมิ
อุปสมฺปาเทมีติ อาห ฯ พุทฺธานํ หิ ปริสา อชฺฌาสยกุสลา โหติ ฯ
อยญฺจ พุทฺธปริสาย อคฺโค เสฏฺโ ฯ พฺยตฺเตน ภิกฺขุนา ปฏิพเลนาติ
เอตฺถ พฺยตฺโต นาม ยสฺส สาฏฺกถํ วินยปิฏกํ วาจุคฺคตํ ปวตฺตติ
ตสฺมึ อสติ ยสฺส อนฺตมโส อิทํ ตฺติจตุตฺถกมฺมวาจามตฺตมฺปิ
สุคฺคหิตํ โหติ วาจุคฺคตํ ปวตฺตติ อยมฺปิ อิมสฺมึ อตฺเถ พฺยตฺโต
นาม ฯ โย ปน กาสสาสเสมฺหาทินา วา เคลญฺเน โอฏฺทนฺต-
ชิวฺหาทีนํ วา อสมฺปตฺติยา ปริยตฺติยํ วา อกตปริจยตฺตา น สกฺโกติ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๔๒-๔๓.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=42&pages=2&pagebreak=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=863&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=863&pagebreak=1#p42