ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓)

หน้าที่ ๔๕๔.

     {๔๓๔} ยเทว สา วิพฺภนฺตาติ ยสฺมา สา วิพฺภนฺตา อตฺตโน รุจิยา
ขนฺติยา โอทาตานิ วตฺถานิ นิวาเสติ ตสฺมาเยว สา อภิกฺขุนี
น สิกฺขาปจฺจกฺขาเนนาติ ทสฺเสติ ฯ สา ปุน อุปสมฺปทํ น ลภติ ฯ
     สา อาคตา น อุปสมฺปาเทตพฺพาติ น เกวลญฺจ น อุปสมฺปาเทตพฺพา
ปพฺพชฺชํปิ น ลภติ ฯ โอทาตานิ คเหตฺวา วิพฺภนฺตา ปน
ปพฺพชฺชามตฺตํ ลภติ ฯ อภิวาทนนฺติอาทีสุ ปุริสา ปาเท
สมฺพาหนฺตา วนฺทนฺติ เกเส ฉินฺทนฺติ นเข ฉินฺทนฺติ วณปฏิกมฺมํ
กโรนฺติ ตํ สพฺพํ กุกฺกุจฺจายนฺตา น สาทิยนฺตีติ อตฺโถ ฯ ตตฺร เกจิ
อาจริยา สเจ เอกโต วา อุภโต วา อวสฺสุตา โหนฺติ สารตฺตา
ยถาวตฺถุกเมว ฯ เอเก อาจริยา นตฺถิ เอตฺถ อาปตฺตีติ วทนฺติ ฯ
เอวํ อาจริยวาทํ ทสฺเสตฺวา อิทํ อุทฺทิสฺส อนุญฺญาตํ วฏฺฏตีติ
อฏฺฐกถาสุ วุตฺตํ ฯ ตํ ปมาณํ ฯ อนุชานามิ ภิกฺขเว สาทิยิตุนฺติ หิ
วจเนเนว ตํ กปฺปิยํ ฯ {๔๓๕} ปลฺลงฺเกน นิสีทนฺตีติ ปลฺลงฺกํ อาภุชิตฺวา
นิสีทนฺติ ฯ อฑฺฒปลฺลงฺกนฺติ เอกํ ปาทํ อาภุชิตฺวา กตปลฺลงฺกํ ฯ
เหฏฺฐาวิวเฏ อุปริปฏิจฺฉนฺเนติ เอตฺถ สเจ กูโป ขณิโต ๑- อุปริ
ปน ปทรมตฺตเมว สพฺพทิสาสุ ปญฺญายติ เอวรูเปปิ วฏฺฏติ ฯ {๔๓๖} กุกฺกุสํ
มตฺติกนฺติ กุณฺฑกญฺเจว มตฺติกญฺจ ฯ เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานเมวาติ ฯ
                ภิกฺขุนิกฺขนฺธกวณฺณนา นิฏฺฐิตา ฯ
                       ---------
@เชิงอรรถ: ๑. ขโต ฯ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๔๕๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=454&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=9303&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=9303&modeTY=2&pagebreak=1#p454


จบการแสดงผล หน้าที่ ๔๕๔.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]