อรรถกถาเล่มที่ ๓๐ หน้าที่ ๔๐๐.

#[๑๒๔๖] อจินฺติโยติ อจินฺเตยฺยานุภาโว. นฬินฺยาติ เอวํ นามเก กีฬนฏฺ- าเน ยถา เวสฺสวโณ มหาราชา, เอวํ ตฺวํ โมทสีติ โยชนา. ^๑- #[๑๒๔๗] อาสีติ อสิ ภวสิ. เทวินฺโทติ สกฺโก เทวราชา. มนุสฺสภูโตติ มนุสฺเสสุ ภูโต มนุสฺสชาติโก. ยกฺโขติ เทวาทิภาวํ ปุจฺฉิตฺวาปิ ยกฺขภาวํ อาสงฺกนฺตา วทนฺติ. อิทานิ โส เทวปุตฺโต อตฺตานํ ชานาเปนฺโต:- [๑๒๔๘] "เสรีสโก นาม อหมฺหิ ^๒- ยกฺโข กนฺตาริโย วณฺณุปถมฺหิ คุตฺโต อิมํ ปเทสํ อภิปาลยามิ วจนกโร เวสฺสวณสฺส รญฺโ"ติ. อาห. ^๓- ตตฺถ อหมฺหิ ยกฺโขติ อหํ ยกฺโข อมฺหิ. กนฺตาริโยติ อารกฺขณตฺถํ กนฺตาเร นิยุตฺโต. คุตฺโตติ โคปโก. เตนาห "อภิปาลยามี"ติ. อิทานิ วาณิชา ตสฺส กมฺมาทีนิ ปุจฺฉนฺตา อาหํสุ:- [๑๒๔๙] "อธิจฺจลทฺธํ ปริณามชํ เต สยํกตํ อุทาหุ เทเวหิ ทินฺนํ ปุจฺฉนฺติ ตํ วาณิชา สตฺถวาหา กถํ ตยา ลทฺธมิทํ มนุญฺนฺ"ติ. ตตฺถ อธิจฺจลทฺธนฺติ อธิจฺจสมุปฺปตฺติกํ, ยทิจฺฉกํ ลทฺธนฺติ อตฺโถ. ปริณามชํ เตติ นิยติสงฺคติภาวปริณตํ, กาลปริณตํ วา. สยํกตนฺติ ตยา สยเมว กตํ, @เชิงอรรถ: ^๑ สี. ทสฺเสติ ^๒ สี. อหมฺปิ ^๓ ก. คาถมาห

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๐ หน้าที่ ๔๐๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=30&page=400&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=30&A=8426&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=30&A=8426&pagebreak=1#p400