บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓๐ ภาษาบาลี อักษรไทย วิมาน.อ. (ปรมตฺถที.) หน้าที่ ๘๗.
#[๑๓๙] ตตฺถ กามคฺคปตฺตานํ ยมาหุนุตฺตรนฺติ กามูปโภเคหิ อคฺคภาวํ ปตฺตานํ ปรนิมฺมิตวสวตฺตีนํ เทวานํ ยํ เทวกายํ ยเสน โภคาทิวเสน จ อนุตฺตรนฺติ วทนฺติ, ตโต กายา. นิมฺมาย นิมฺมาย รมนฺติ เทวตาติ นิมฺมานรติเทวตา อตฺตนา ยถารุจิเต กาเม สยํ นิมฺมินิตฺวา นิมฺมินิตฺวา รมนฺติ กีฬนฺติ ลฬนฺตา ๑- อภิรมนฺติ. ตสฺมา กายาติ ตสฺมา นิมฺมานรติเทวนิกายา. กามวณฺณินีติ กามรูปธรา ยถิจฺฉิตรูปธารินี. อิธาคตาติ อิธ อิมสฺมึ มนุสฺสโลเก, อิมํ วา มนุสฺสโลกํ อาคตา. เอวํ เทวตาย อตฺตโน นิมฺมานรติเทวตาภาเว กถิเต ปุน เถโร ตสฺสา ปุริมภวํ ตตฺถ กตปุญฺญกมฺมํ ลทฺธิญฺจ กถาเปตุกาโม:- [๑๔๐] "กึ ตฺวํ ปุเร สุจริตมาจรีธ ๒- เกน'จฺฉสิ ๓- ตฺวํ อมิตยสา สุเขธิตา, อิทฺธี จ เต อนธิวรา วิหงฺคมา วณฺโณ จ เต ทส ทิสา วิโรจติ. [๑๔๑] เทเวหิ ตฺวํ ปริวุตา สกฺกตา ๔- จสิ กุโต จุตา สุคติคตาสิ เทวเต กสฺส วา ตฺวํ วจนกรานุสาสนึ อาจิกฺข เม ตฺวํ ยทิ พุทฺธสาวิกา"ติ เทฺว คาถา อภาสิ. #[๑๔๐] ตตฺถ อาจรีติ ทีฆํ กตฺวา วุตฺตํ, อุปจินีติ อตฺโถ. อิธาติ นิปาต- มตฺตํ, อิธ วา อิมสฺมึ เทวตฺตภาเว. เกน'จฺฉสีติ เกน ปุญฺญกมฺเมน อสฺสตฺถา อจฺฉสิ. "เกนาสิ ตฺวนฺ"ติ เกจิ ปฐนฺติ. อมิตยสาติ น มิตยสา อนปฺปกปริวารา. สุเขธิตาติ @เชิงอรรถ: ๑ สี. รมนฺตา กีฬนฺตี ลฬนฺตี ๒ อิ. สุจริตํ อจาริธ @๓ ปาฬิยํ. เกนาสิ ๔ ปาฬิยํ. ปริวุตสกฺกตาเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๐ หน้าที่ ๘๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=30&page=87&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=30&A=1878&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=30&A=1878&modeTY=2&pagebreak=1#p87
จบการแสดงผล หน้าที่ ๘๗.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]