อรรถกถาเล่มที่ ๓๐ ภาษาบาลี อักษรไทย
วิมาน.อ. (ปรมตฺถที.)
หน้าที่ ๙๗.

วิราชติ, ตเถว ตฺวํ อิมํ อจฺฉรานํ เทวกญฺญานํ คณํ ๑- สมูหํ อตฺตโน ยสสา
ททฺทลฺลมานา อติวิย วิชฺโชตมานา วิโรจสีติ. เอตฺถ จ "อิมา"ติ "อิมนฺ"ติ จ
นิปาตมตฺตํ. เกจิ ปน "นกฺขตฺตราชาริว ตาราคณํ ๒- ตเถว ตฺวนฺ"ติ ปฐนฺติ.
      #[๑๕๓]  อิทานิ ตสฺสา เทวตาย ปุริมภวํ ตตฺถ กตปุญฺญญฺจ ปุจฺฉนฺโต
"กุโต นุ อาคมฺมา"ติ คาถมาห. ตตฺถ กุโต นุ อาคมฺมาติ กุโต นุ ภวโต
กุโต นุ ปุญฺญกมฺมโต การณภูตโต อิทํ มม ภวนํ อาคมฺม ภทฺเท อโนมทสฺสเน
สพฺพงฺคโสภเน ตฺวํ อุปปนฺนา อุปฺปตฺติคหณวเสน อุปคตา. "อโนมทสฺสเน"ติ
วุตฺตเมวตฺถํ อุปมาย ปกาเสนฺโต ๓- "พฺรหฺมํว เทวา ติทสา สหินฺทกา, สพฺเพ น
ตปฺปามเส ทสฺสเนน ตนฺ"ติ อาห. ตตฺถ ยถา พฺรหฺมานํ สหมฺปตึ สนงฺกุมารํ
วา อุปคตํ สห อินฺเทนาติ สหินฺทกา ตาวตึสา เทวา ปสฺสนฺตา ทสฺสเนน
น ตปฺปนฺติ, เอวํ ตว ทสฺสเนน มยํ สพฺเพ เทวา น ตปฺปามเสติ อตฺโถ.
       เอวํ ปน สกฺเกน เทวานมินฺเทน ปุจฺฉิตา สา เทวตา ตมตฺถํ
ปกาเสนฺตี:-
       [๑๕๔]        "ยเมตํ สกฺก อนุปุจฺฉเส มมํ
                     กุโต จุตา ตุวํ ๔- อิธ อาคตาติ
                     พาราณสี นาม ปุรตฺถิ กาสินํ
                     ตตฺถ อโหสึ ปุเร เกสการิกา. ๕-
       [๑๕๕]         พุทฺเธ จ ธมฺเม จ ปสนฺนมานสา
                     สํเฆ จ เอกนฺตคตา อสํสยา
@เชิงอรรถ: ๑ สี. สงฺคมํ  ๒ สี. ตารกาคณํ  ๓ ม. กเถนฺโต
@๔ อิ. กุโต จุตาย อาคติ ตว  ๕ ปาฬิยํ. เปสการิกา


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๐ หน้าที่ ๙๗.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=30&page=97&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=30&A=2097&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=30&A=2097&modeTY=2&pagebreak=1#p97