อรรถกถาเล่มที่ ๓๑ หน้าที่ ๑๕๘.

ตตฺถ สตฺตาติ วิภตฺติโลเปน นิทฺเทโส, นิสฺสกฺเก วา เอตํ ปจฺจตฺตวจนํ. วสฺสสตาติ วสฺสสตโต, สตฺตหิ วสฺสสเตหิ อุทฺธํ ตุวํ อิธาคตา อิมํ วิมานํ อาคตา, อิธาคตาย ตุยฺหํ สตฺต วสฺสสตานิ โหนฺตีติ อตฺโถ. ชิณฺณา จ วุฑฺฒา จ ตหึ ภวิสฺสสีติ อิธ ทิพฺเพหิ อุตุอาหาเรหิ อุปถมฺภิตตฺตภาวา กมฺมานุภาเวน เอตฺตกํ กาลํ ทหรากาเรเนว ฐิตา, อิโต ปน คตา กมฺมสฺส จ ปริกฺขีณตฺตา มนุสฺสานญฺจ อุตุอาหารวเสน ชราชิณฺณา วโยวุฑฺฒา จ ตหึ มนุสฺสโลเก ภวิสฺสสิ. กินฺติ? สพฺเพว เต กาลกตา จ ญาตกาติ ทีฆสฺส อทฺธุโน คตตฺตา ตว ญาตโยปิ สพฺเพ เอว มตา, ตสฺมา อิโต เทวโลกโต ตตฺถ มนุสฺสโลกํ คนฺตฺวา กึ กริสฺสสิ, อวเสสมฺปิ อายุญฺจ อิเธว เขเปหิ, อิธ วสาหีติ อธิปฺปาโย. เอวํ เตน วุตฺตา สา ตสฺส วจนํ อสทฺทหนฺตี ปุนเทว:- [๓๔๕] "สตฺเตว วสฺสานิ อิธาคตาย เม ทิพฺพญฺจ สุขญฺจ สมปฺปิตาย สาหํ คนฺตฺวา ปุนเรว ^๑- มานุสํ กาหามิ ปุญฺญานิ นยยฺยปุตฺต มนฺ"ติ คาถมาห. ตตฺถ สตฺเตว วสฺสานิ อิธาคตาย เมติ อยฺยปุตฺต มยฺหํ อิธาคตาย สตฺเตว วสฺสานิ มญฺเญ วีติวตฺตานิ. สตฺต วสฺสสตานิ ทิพฺพสุขสมปฺปิตาย พหุมฺปิ กาลํ คตํ อสลฺลกฺเขนฺตี เอวมาห. เอวํ ปน ตาย วุตฺโต โส วิมานเปโต นานปฺปการํ ตํ อนุสาสิตฺวา "ตฺวํ อิทานิ สตฺตาหโต อุตฺตริ ตตฺถ น ชีวิสฺสสิ, ^๒- มาตุยา เต นิกฺขิตฺตํ มยา ทินฺนํ ธนํ อตฺถิ, ตํ สมณพฺราหฺมณานํ ทตฺวา อิเธว อุปฺปตฺตึ ปตฺเถหี"ติ วตฺวา ตํ @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. ปุนเทว ^๒ สี.,อิ. อุทฺธํ น ชีวิสฺสสิ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๑ หน้าที่ ๑๕๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=31&page=158&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=31&A=3507&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=31&A=3507&modeTY=2&pagebreak=1#p158