บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓๑ ภาษาบาลี อักษรไทย เปต.อ. (ปรมตฺถที.) หน้าที่ ๒๕๙.
#[๕๘๑-๓] สนฺนิสินฺนนฺติ สนฺนิปติตวเสน นิสินฺนํ. ลภิสฺสามิ อตฺถนฺติ มยา อิจฺฉิตมฺปิ อตฺถํ ลภิสฺสามิ. ปณิหิตทณฺโฑติ ๑- ฐปิตสรีรทณฺโฑ. อนุสตฺตรูโปติ ราชินิ อนุสตฺตสภาโว ๒-. วีสติรตฺติมตฺตาติ วีสติมตฺตา รตฺติโย อติวตฺตาติ อตฺโถ. ตาหนฺติ ตํ อหํ. ยถามตินฺติ มยฺหํ ยถารุจิ. #[๕๘๔] เอตญฺจ อญฺญญฺจาติ เอตํ สูเล อาวุตํ ปุริสํ อญฺญญฺจ ยสฺส ราชาณา ปณิหิตา, ตญฺจ ๓-. ลหุํ ปมุญฺจาติ สีฆํ โมเจหิ. โก ตํ วเทถ ตถา กโรนฺตนฺติ ตถา ธมฺมิยกมฺมํ กโรนฺตํ ตํ อิมสฺมึ วชฺชิรฏฺเฐ โก นาม "น ปโมเจหี"ติ วเทยฺย, เอวํ วตฺตุํ โกจิปิ น ลภตีติ อตฺโถ. #[๕๘๕] ติกิจฺฉกานญฺจาติ ติกิจฺฉเก จ. #[๕๘๘] ยกฺขสฺส วโจติ เปตสฺส วจนํ. ตสฺส ภนฺเต เปตสฺส วจเนน เอวมกาสินฺติ ทสฺเสติ. #[๕๙๐] ธมฺมานีติ ปุพฺเพ กตํ ปาปกมฺมํ อภิภวิตุํ สมตฺเถ ปุญฺญธมฺเม ๔-. กมฺมํ สิยา อญฺญตฺร เวทนียนฺติ ยํ ตสฺมึ ปาปกมฺเม อุปปชฺชเวทนียํ, ตํ อโหสิกมฺมํ นาม โหติ. ยํ ปน อปรปริยายเวทนียํ, ตํ อญฺญตฺร อปรปริยาเย เวทยิตพฺพผลํ โหติ สติ สํสารปฺปวตฺติยนฺติ อตฺโถ. #[๕๙๓] อิมญฺจาติ อตฺตนา วุจฺจมานํ ตาย อาสนฺนํ ปจฺจกฺขํ วาติ กตฺวา วุตฺตํ. อริยํ อฏฺฐงฺควเรนุเปตนฺติ ปริสุทฺธฏฺเฐน อริยํ, ปาณาติปาตาเวรมณิอาทีหิ อฏฺฐหิ องฺเคหิ อุเปตํ ยุตฺตํ อุตฺตมํ อุโปสถสีลํ. กุสลนฺติ อนวชฺชํ. สุขุทฺรยนฺติ สุขวิปากํ. #[๕๙๕] สทา ปุญฺญํ ปวฑฺฒตีติ สกิเทว ปุญฺญํ กตฺวา "อลเมตฺตาวตา"ติ อปริตุฏฺโฐ หุตฺวา อปราปรํ สุจริตํ ปูเรนฺตสฺส สพฺพกาลํ ปุญฺญํ อภิวฑฺฒติ, @เชิงอรรถ: ๑ ม. ปณีตทณฺโฑติ ๒ ม. อนุปตฺตรูโปติ ราชานํ อนุมตฺตปกติโก @๓ ม. ราชา ปหิณิ ตญฺจ ๔ ม. อญฺญธมฺเมเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๑ หน้าที่ ๒๕๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=31&page=259&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=31&A=5758&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=31&A=5758&modeTY=2&pagebreak=1#p259
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๕๙.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]