ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๓๑ ภาษาบาลี อักษรไทย เปต.อ. (ปรมตฺถที.)

หน้าที่ ๒๕๙.

    #[๕๘๑-๓] สนฺนิสินฺนนฺติ สนฺนิปติตวเสน นิสินฺนํ. ลภิสฺสามิ อตฺถนฺติ มยา
อิจฺฉิตมฺปิ อตฺถํ ลภิสฺสามิ. ปณิหิตทณฺโฑติ ๑- ฐปิตสรีรทณฺโฑ. อนุสตฺตรูโปติ
ราชินิ อนุสตฺตสภาโว ๒-. วีสติรตฺติมตฺตาติ วีสติมตฺตา รตฺติโย อติวตฺตาติ อตฺโถ.
ตาหนฺติ ตํ อหํ. ยถามตินฺติ มยฺหํ ยถารุจิ.
    #[๕๘๔] เอตญฺจ อญฺญญฺจาติ เอตํ สูเล อาวุตํ ปุริสํ อญฺญญฺจ ยสฺส
ราชาณา ปณิหิตา, ตญฺจ ๓-. ลหุํ ปมุญฺจาติ สีฆํ โมเจหิ. โก ตํ วเทถ ตถา
กโรนฺตนฺติ ตถา ธมฺมิยกมฺมํ กโรนฺตํ ตํ อิมสฺมึ วชฺชิรฏฺเฐ โก นาม "น ปโมเจหี"ติ
วเทยฺย, เอวํ วตฺตุํ โกจิปิ น ลภตีติ อตฺโถ.
    #[๕๘๕] ติกิจฺฉกานญฺจาติ ติกิจฺฉเก จ.
    #[๕๘๘] ยกฺขสฺส วโจติ เปตสฺส วจนํ. ตสฺส ภนฺเต เปตสฺส วจเนน
เอวมกาสินฺติ ทสฺเสติ.
    #[๕๙๐] ธมฺมานีติ ปุพฺเพ กตํ ปาปกมฺมํ อภิภวิตุํ สมตฺเถ ปุญฺญธมฺเม ๔-.
กมฺมํ สิยา อญฺญตฺร เวทนียนฺติ ยํ ตสฺมึ ปาปกมฺเม อุปปชฺชเวทนียํ, ตํ อโหสิกมฺมํ
นาม โหติ. ยํ ปน อปรปริยายเวทนียํ, ตํ อญฺญตฺร อปรปริยาเย เวทยิตพฺพผลํ
โหติ สติ สํสารปฺปวตฺติยนฺติ อตฺโถ.
    #[๕๙๓] อิมญฺจาติ อตฺตนา วุจฺจมานํ ตาย อาสนฺนํ ปจฺจกฺขํ วาติ กตฺวา
วุตฺตํ. อริยํ อฏฺฐงฺควเรนุเปตนฺติ ปริสุทฺธฏฺเฐน อริยํ, ปาณาติปาตาเวรมณิอาทีหิ
อฏฺฐหิ องฺเคหิ อุเปตํ ยุตฺตํ อุตฺตมํ อุโปสถสีลํ. กุสลนฺติ อนวชฺชํ.
สุขุทฺรยนฺติ สุขวิปากํ.
    #[๕๙๕] สทา ปุญฺญํ ปวฑฺฒตีติ สกิเทว ปุญฺญํ กตฺวา "อลเมตฺตาวตา"ติ
อปริตุฏฺโฐ หุตฺวา อปราปรํ สุจริตํ ปูเรนฺตสฺส สพฺพกาลํ ปุญฺญํ อภิวฑฺฒติ,
@เชิงอรรถ:  ม. ปณีตทณฺโฑติ            ม. อนุปตฺตรูโปติ ราชานํ อนุมตฺตปกติโก
@ ม. ราชา ปหิณิ ตญฺจ        ม. อญฺญธมฺเม



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๑ หน้าที่ ๒๕๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=31&page=259&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=31&A=5758&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=31&A=5758&modeTY=2&pagebreak=1#p259


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๕๙.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]