อรรถกถาเล่มที่ ๓๒ หน้าที่ ๒๒๗.

พุทฺธาภา จ สุวณฺณาภา อาโลโก วิปุโล อหุ. อุทคฺคจิตฺโต สุมโน เวทชาโต กตญฺชลี ปีติสญฺชานโน เตสํ ^๑- ทิฏฺฐธมฺมสุขาวโห. อายาจิตฺวาน สมฺพุทฺธํ วนฺทิตฺวาน จ สุพฺพตํ ปาโมชฺชํ ชนยิตฺวาน สกํ ภวนุปาคมึ. ภวเน อุปวิฏฺโฐหํ พุทฺธเสฏฺฐํ อนุสฺสรึ เตน จิตฺตปฺปสาเทน ตุสิตํ อุปปชฺชหํ. เอกนวุติโต กปฺเป ยํ ปุปฺผมภิโรปยึ ทุคฺคตึ นาภิชานามิ พุทฺธปูชายิทํ ^๒- ผลํ. โสฬสาสึสุ ราชาโน เนมิสมฺมตนามกา เตตาลีเส อิโต กปฺเป จกฺกวตฺตี มหพฺพลา. กิเลสา ฌาปิตา มยฺหํ ฯเปฯ กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺ"ติ. อรหตฺตํ ปน ปตฺวา อญฺญาปเทเสน อญฺญํ พฺยากโรนฺโต:- ^๓- "ทุมวฺหยาย อุปฺปนฺโน ชาโต ปณฺฑรเกตุนา เกตุหา เกตุนาเยว มหาเกตุํ ปธํสยี"ติ คาถํ อภาสิ. ^๓- [๖๔] ตตฺถ ทุมวฺหยายาติ ทุเมน อมฺเพน วฺหาตพฺพาย, อมฺพปาลิยาติ อตฺโถ. อาธาเร เจตํ ภุมฺมวจนํ. อุปฺปนฺโนติ ตสฺสา กุจฺฉิยํ อุปฺปนฺโน อุปฺปชฺชมาโน จ. ชาโต ปณฺฑรเกตุนาติ ธวลวตฺถธชตฺตา ^๔- "ปณฺฑรเกตู"ติ ปญฺญาเตน พิมฺพิสาร- รญฺญา เหตุภูเตน ชาโต, ตํ ปฏิจฺจ นิพฺพตฺโตติ อตฺโถ. อุปฺปนฺโนติ วา ปฐมาภินิพฺพตฺติทสฺสนํ. ตโต หิ ชาโตติ อภิชาติทสฺสนํ. วิชายนกาลโต ปฏฺฐาย @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. วิตฺติสญฺชนโน เตสํ, สี. ปีติสํชนโน เจว ^๒ สี. ปุปฺผปูชายิทํ @^๓-๓ ฉ.ม. "ทุมวฺหยายา"ติ คาถํ อภาสิ ^๔ สี. ธวลธชตฺตา

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๒ หน้าที่ ๒๒๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=32&page=227&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=32&A=5068&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=32&A=5068&modeTY=2&pagebreak=1#p227