บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๓๒ ภาษาบาลี อักษรไทย เถร.อ.๑ (ปรมตฺถที.๑) หน้าที่ ๔๘๘.
อนุปิยายํ อมฺพวเน วิหรนฺโต อตฺตโน โอภาสํ ผราเปตฺวา เตนสฺส สตึ ชเนตฺวา อิมาย คาถาย ตํ โอวทนฺโต:- [๑๙๓] "น ตาว สุปิตุํ โหติ รตฺติ นกฺขตฺตมาลินี ปฏิชคฺคิตุเมเวสา รตฺติ โหติ วิชานตา. [๑๙๔] หตฺถิกฺขนฺธาวปติตํ กุญฺชโร เจ อนุกฺกเม สงฺคาเม เม มตํ เสยฺโย ยญฺเจ ชีเว ปราชิโต"ติ คาถาทฺวยํ อภาสิ. ตตฺถ น ตาว สุปิตุํ โหติ, รตฺติ นกฺขตฺตมาลินีติ อฏฺหิ อกฺขเณหิ วชฺชิตํ นวมํ ขณํ ลภิตฺวา ิตสฺส วิญฺุชาติกสฺส ยาว น อรหตฺตํ หตฺถคตํ โหติ, ตาว อยํ นกฺขตฺตมาลินี รตฺติ สุปิตุํ นิทฺทายิตุํ น โหติ, สุปนสฺส กาโล น โหติ. อปิจ โข ปฏิชคฺคิตุเมเวสา, รตฺติ โหติ วิชานตาติ เอสา รตฺติ นาม มนุสฺสานํ มิคปกฺขีนญฺจ นิทฺทูปคมเนน วิเสสโต นิสฺสทฺทเวลาภูตา ปฏิปตฺตึ อตฺตนิ สญฺชคฺคิตุํ ชาคริยานุโยคมนุยุญฺชิตุเมว ๑- วิชานตา วิญฺุนา อิจฺฉิตา โหตีติ. ตํ สุตฺวา โสโณ สํวิคฺคตรมานโส ๒- หิโรตฺตปฺปํ ปจฺจุปฏฺเปตฺวา อพฺโพกาสิกงฺคํ อธิฏฺาย วิปสฺสนาย กมฺมํ กโรนฺโต "หตฺถิกฺขนฺธาวปติตนฺ"ติ ทุติยํ คาถมาห. ตตฺถ อวปติตนฺติ อวมุขํ ปติตํ อุทฺธํปาทํ อโธมุขํ ปติตํ. กุญฺชโร เจ อนุกฺกเมติ กุญฺชโร อนุกฺกเมยฺย เจ. อิทํ วุตฺตํ โหติ:- ยทาหํ หตฺถิมารุหิตฺวา สงฺคามํ ปวิฏฺโ หตฺถิกฺขนฺธโต ปติโต, ตทาหํ สงฺคาเม เตน หตฺถินา มทฺทิโต มโต อโหสึ เจ, ตํ เม มรณํ เสยฺโย, ยญฺเจ อิทานิ กิเลเสหิ ปราชิโต ชีเวยฺยํ, ๓- ตํ น เสยฺโยติ. อิมํ คาถํ วทนฺโตเยว วิปสฺสนํ อุสฺสุกฺกาเปตฺวา อรหตฺตํ ปาปุณิ. เตน วุตฺตํ อปทาเน ๔- :- @เชิงอรรถ: ๑ สี., อิ.....มนุยุญฺชิตุกาเมน ๒ สี. ตํ สุตฺวา โส เตน สํวิคฺคมานโส @๓ ม. ชีเวยฺย ๔ ขุ.อป. ๓๓/๑๐๑/๑๕๒ กุรญฺชิยผลทายกตฺเถราปทาน (สฺยา)เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๒ หน้าที่ ๔๘๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=32&page=488&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=32&A=10922&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=32&A=10922&pagebreak=1#p488
จบการแสดงผล หน้าที่ ๔๘๘.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]