อรรถกถาเล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๒๓๒.

[๕๙๖] ตณฺหํ ปชเหยฺย มุนิ สมูลเก อาสเว ปทาเลยฺย วิหเรยฺย วิปฺปมุตฺโต เอตํ สมณสฺส ปฏิรูปนฺ"ติ อิมา คาถา อภาสิ. ตตฺถ วิชาเนยฺย สกํ อตฺถนฺติ วิญฺญูชาติโก ปุริโส อตฺตโน อตฺถํ ยาถาวโต วิจาเรตฺวา ชาเนยฺย. วิจาเรนฺโต จ อวโลเกยฺยาถ ปาวจนํ อิธ โลเก ปุถุสมณ- พฺราหฺมเณหิ สมฺมาสมฺพุทฺเธน จ ปวุตฺตํ ปาวจนํ, สมโย. ตตฺถ ยํ นิยฺยานิกํ, ตํ โอโลเกยฺย ปญฺญาจกฺขุนา ปสฺเสยฺย. อิเม หิ นานาติตฺถิยา สมณพฺราหฺมณา อนิจฺเจ "อนิจฺจนฺ"ติ อนตฺตนิ "อตฺตา"ติ อสุทฺธิมคฺคญฺจ "สุทฺธิมคฺโค"ติ มิจฺฉา- ภินิเวสิโน อญฺญมญฺญญฺจ วิรุทฺธวาทา, ^๑- ตสฺมา เนสํ วาโท อนิยฺยานิโก, สมฺมา- สมฺพุทฺโธ ปน "สพฺเพ สงฺขารา อนิจฺจา, สพฺเพ ธมฺมา อนตฺตา, สนฺตํ นิพฺพานนฺ"ติ สยมฺภูญาเณน ยถาภูตํ อพฺภญฺญาย ปเวเทติ, ตสฺมา "ตสฺส วาโท นิยฺยานิโก"ติ สตฺถุ สาสนมหนฺตตํ โอโลเกยฺยาติ อตฺโถ. ยญฺเจตฺถ อสฺส ปฏิรูปํ, สามญฺญํ อชฺฌูปคตสฺสาติ สามญฺญํ สมณภาวํ ปพฺพชฺชํ อุปคตสฺส กุลปุตฺตสฺส ยํ เอตฺถ สาสเน ปพฺพชิตภาเว วา ปฏิรูปํ ยุตฺตรูปํ สารุปฺปํ อสฺส สิยา, ตมฺปิ อปโลเกยฺย. กึ ปน ตนฺติ อาห "มิตฺตํ อิเธว กลฺยาณนฺ"ติอาทิ. อิมสฺมึ สาสเน กลฺยาณมิตฺตํ เสวิยมานํ สมณสฺส ปฏิรูปนฺติ โยชนา. เอส นโย อิตเรสุปิ. กลฺยาณมิตฺตํ หิ นิสฺสาย อกุสลํ ปชหติ กุสลํ ภาเวติ สุทฺธมตฺตานํ ปริหรติ. สิกฺขา วิปุลํ สมาทานนฺติ วิปุลํ สิกฺขาสมาทานํ, มหติยา นิพฺพานาวหาย อธิสีลาทิสิกฺขาย อนุฏฺฐานนฺติ อตฺโถ. สุสฺสูสา จ ครูนนฺติ ครูนํ อาจริยุปชฺฌายาทีนํ กลฺยาณ- มิตฺตานํ โอวาทสฺส โสตุกมฺยตา ปาริจริยา จ. เอตนฺติ กลฺยาณมิตฺตเสวนาทิ. พุทฺเธสุ สคารวตาติ สพฺพญฺญุพุทฺเธสุ "สมฺมาสมฺพุทฺโธ ภควา"ติ คารวโยโค ครุจิตฺตีกาโร. ธมฺเม อปจิติ ยถาภูตนฺติ อริยธมฺเม ยาถาวโต อปจายนํ อาทเรน @เชิงอรรถ: ^๑ สี. วิรุทฺธวาทิโน

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๒๓๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=33&page=232&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=33&A=5348&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=33&A=5348&modeTY=2&pagebreak=1#p232