อรรถกถาเล่มที่ ๓๔ หน้าที่ ๒๙๕.

สาชฺชาติ สา อชฺช, สา ตฺวํ เอตรหิ สพฺพานิ สตปุตฺตานิ ขาทิตฺวาติ อตฺโถ. ^๑- "สชฺชา"ติ วา ปาโฐ. เกน วณฺเณนาติ เกน การเณน. ขาทิตานีติ เถรีปิ พฺราหฺมเณน วุตฺตปริยาเยน ^๒- วทติ. ขาทิตานิ วา พฺยคฺฆ- ทีปิวิฬาราทิชาติโย สนฺธาเยวมาห. อตีตํเสติ อตีตโกฏฺฐาเส, อติกฺกนฺตภเวสูติ อตฺโถ. มม ตุยฺหญฺจาติ มยา จ ตยา จ. นิสฺสรณํ ญตฺวาติ ชาติยา มรณสฺส จ นิสฺสรณภูตํ นิพฺพานํ มคฺคญาเณน ปฏิวิชฺฌิตฺวา. น จาปิ ปริตปฺปยินฺติ น ปริตุปายาสึ, อหํ อุปายาสํ นาปชฺชินฺติ อตฺโถ. อพฺภุตํ วตาติ อจฺฉริยํ วต. ตํ หิ อพฺภุตํ ปุพฺเพ อภูตํ อพฺภุตนฺติ วุจฺจติ. เอทิสินฺติ เอวรูปึ, "น โสจามิ น โรทามิ, น จาปิ ปริตปฺปยินฺ"ติ เอวํ โสจนาทีนํ อภาวทีปนิวาจํ. กสฺส ตฺวํ ธมฺมมญฺญายาติ เกวลํ ยถา เอทิโส ธมฺโม ลทฺธุํ น สกฺกา, ตสฺมา กสฺส นาม สตฺถุโน ธมฺมญฺญาย คิรํ ^๓- วาจํ ^๔- ภาสสิ เอทิสนฺติ สตฺถารํ สาสนญฺจ ปุจฺฉติ. นิรูปธินฺติ นิทฺทุกฺขํ. วิญฺญาตสทฺธมฺมาติ ปฏิวิทฺธอริยสจฺจธมฺมา. พฺยปานุทินฺติ นีหรึ ปชหึ. วิปฺปมุตฺตนฺติ สพฺพโส วิมุตฺตํ, สพฺพกิเลเสหิ สพฺพภเวหิ จ วิสํยุตฺตํ. สฺวสฺสาติ โส สมฺมาสมฺพุทฺโธ อสฺส พฺราหฺมณสฺส. ตตฺถาติ ตสฺสํ จตุสจฺจธมฺมเทสนายํ. ^๕- รถํ นิยฺยาทยาหิมนฺติ อิมํ รถํ พฺราหฺมณิยา นิยฺยาเทหิ. @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. สา ตฺวํ เอตรหีติ อตฺโถ ^๒ ฉ.ม. วุตฺตปริยาเยเนว ^๓ ฉ.ม. ถิรํ @^๔ ฉ.ม. อยํ ปาโฐ น ทิสฺสติ ^๕ สี. จตุสจฺจธมฺมเทสนํ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๔ หน้าที่ ๒๙๕. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=34&page=295&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=34&A=6323&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=34&A=6323&modeTY=2&pagebreak=1#p295