อรรถกถาเล่มที่ ๓๔ หน้าที่ ๗๗.

[๕๔] "กึ เม กตา ราชคเห มนุสฺสา มธุํ ปีตาว อจฺฉเร เย สุกฺกํ น อุปาสนฺติ เทเสนฺตึ พุทฺธสาสนํ. [๕๕] ตญฺจ อปฺปฏิวานียํ อเสจนกโมชวํ ปิวนฺติ มญฺเญ สปฺปญฺญา วลาหกมิวทฺธคู"ติ อิมา เทฺว คาถา อภาสิ. ตตฺถ กึ เม กตา ราชคเห มนุสฺสาติ อิเม ราชคเห มนุสฺสา กึ กตา กิสฺมึ นาม กิจฺเจ พฺยากตา. มธุํ ปีตาว อจฺฉเรติ ยถา ภณฺฑมธุํ ^๑- คเหตฺวา มธุํ ปีตวนฺโต วิสญฺญิโน หุตฺวา สีสํ อุกฺขิปิตุํ น สกฺโกนฺติ, เอวํ อิเมปิ ธมฺมสญฺญาย วิสญฺญิโน หุตฺวา มญฺเญ สีสํ อุกฺขิปิตุํ น สกฺโกนฺติ, เกวลํ อจฺฉรนฺติเยวาติ อตฺโถ. เย สุกฺกํ น อุปาสนฺติ, เทเสนฺตึ พุทฺธสาสนนฺติ พุทฺธสฺส ภควโต สาสนํ ยาถาวโต เทเสนฺตึ ปกาเสนฺตึ สุกฺกํ เถรึ เย น อุปาสนฺติ น ปยิรุปาสนฺติ, เต อิเม ราชคเห มนุสฺสา กึ กตาติ โยชนา. ตญฺจ อปฺปฏิวานียนฺติ ตญฺจ ปน ธมฺมํ อนิวตฺติตภาวาวหํ ^๒- นิยฺยานิกํ, อภิกฺกนฺตตาย วา ยถา โสตุชนสวนมโนหรภาเวน อเสจนียํ ^๓- อเสจนกํ อนาสิตฺตกํ ปกติยาว มหารสํ ตโต เอว โอชวนฺตํ. "โอสธนฺ"ติปิ ปาฬิ, วฏฺฏทุกฺขพฺยาธิติกิจฺฉาย โอสธภูตํ. ปิวนฺติ มญฺเญ สปฺปญฺญา, วลาหกมิวทฺธคูติ วลาหกนฺตรโต นิกฺขนฺตํ อุทกํ นิรุทกกนฺตาเร ปถคา ^๔- วิย ตํ ธมฺมํ สปฺปญฺญา ปณฺฑิตปุริสา ปิวนฺติ มญฺเญ ปิวนฺตา วิย สุณนฺติ. มนุสฺสา ตํ สุตฺวา ปสนฺนมานสา เถริยา สนฺติกํ อุปสงฺกมิตฺวา สกฺกจฺจํ ธมฺมํ สุณึสุ. อปรภาเค เถริยา อายุปริโยสาเน ปรินิพฺพานกาเล สาสนสฺส นิยฺยานิกภาววิภาวนตฺถํ อญฺญํ พฺยากโรนฺตี:- @เชิงอรรถ: ^๑ สี. คณฺฑมธุํ ^๒ สี. อนิวตฺตนีย... ^๓ ฉ.ม. อนปนียํ ^๔ ม. ปถิกา

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๔ หน้าที่ ๗๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=34&page=77&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=34&A=1637&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=34&A=1637&modeTY=2&pagebreak=1#p77