อรรถกถาเล่มที่ ๓๗ ภาษาบาลี อักษรไทย
ชา.อ.๓ ทุกนิปาตวณฺณนา
หน้าที่ ๒๖๓.

คเหตฺวา หตฺถิวีถิปริยนฺเต เอโก ปุริโส ติฏฺฐติ, กจฺจิ นุ โข
มาเรติ, คณฺหิสฺสามิ นนฺติ เอกทิวสํ หตฺถี ปุรโต กตฺวา สยํ
ปจฺฉโต อโหสิ ฯ โส โพธิสตฺตํ ทิสฺวา อาวุธํ อาทาย ปกฺขนฺทิ ฯ
โพธิสตฺโต นิวตฺติตฺวา ฐิโต ภูมิยํ โปเถตฺวา มาเรสฺสามิ นนฺติ
โสณฺฑํ ปสาเรตฺวา เตน ปริทหิตานิ กาสายานิ ทิสฺวา อิมํ
อรหตฺตทฺธชํ มยา ครุกาตุํ วฏฺฏตีติ โสณฺฑํ ปฏิสํหริตฺวา อมฺโภ
ปุริส น นุ เอส อรหตฺตทฺธโช อนนุจฺฉวิโก ตุยฺหํ, กสฺมา เอตํ
ปริทหสีติ วตฺวา อิมา คาถา อโวจ
        อนิกฺกสาโว กาสาวํ      โย วตฺถํ ปริทหิสฺสติ
        อเปโต ทมสจฺเจน       น โส กาสาวมรหติ,
        โย จ วนฺตกสาวสฺส      สีเลสุ สุสมาหิโต
        อุเปโต ทมสจฺเจน       ส เว กาสาวมรหตีติ ฯ
     ตตฺถ อนิกฺกสาโวติ กสาโว วุจฺจติ ราโค โทโส โมโห
มกฺโข ปลาโส อิสฺสา มจฺฉริยํ มายา สาเถยฺยํ ถมฺโภ สารมฺโภ
มาโน อติมาโน มโท ปมาโท สพฺเพ อกุสลา ธมฺมา สพฺเพ
ทุจฺจริตา สพฺพํ ภวคามิกมฺมํ ทิยฑฺฒกิเลสสหสฺสํ, เอโส กสาโว
นาม ฯ โส ยสฺส ปุคฺคลสฺส อปฺปหีโน สนฺตานโต นิสฺสิโต ๑-
อนิกฺขนฺโต โส อนิกฺกสาโว นาม ฯ กาสาวนฺติ กาสายรสปีตํ
อรหตฺตทฺธชภูตํ ฯ โย วตฺถํ ปริทหิสฺสตีติ โย เอวรูโป หุตฺวา
เอวรูปํ วตฺถํ ปริทเหสฺสติ นิวาเสติ เจว ปารุปติ จ ฯ อเปโต
@เชิงอรรถ: ๑ อนิสฺสฏฺโฐติปิ ฯ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๗ หน้าที่ ๒๖๓.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=37&page=263&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=37&A=5213&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=37&A=5213&modeTY=2&pagebreak=1#p263