ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๔ ภาษาบาลี อักษรไทย ที.อ. (สุมงฺคล.๑)

หน้าที่ ๑๒๗.

ปุจฺฉิตฺวา "เชตวเน"ติ วุตฺเต "มญฺจเกน มํ หริตฺวา สตฺถารํ ทสฺเสถา"ติ วตฺวา
อาหริยมาโน ภควโต ทสฺสนารหสฺส กมฺมสฺส อกตตฺตา เชตวเน โปกฺขรณีสมีเปเยว
เทฺวธา ภินฺนํ ปฐวึ ปวิสิตฺวา มหานรเก ๑- ปติฏฺฐิโตติ. อยเมตฺถ สงฺเขโป,
วิตฺถารกถานโย ขนฺธเก ๒- อาคโต. ขนฺธเก อาคตตฺตา ปน สพฺพํ น
วุตฺตนฺติ. เอวํ ชาโตเยว ๓- รญฺโญ สตฺตุ ภวิสฺสตีติ เนมิตฺตเกหิ นิทฺทิฏฺโฐติ
อชาตสตฺตุ.
      เวเทหิปุตฺโตติ อยํ โกสลรญฺโญ ธีตาย ปุตฺโต, น วิเทหรญฺโญ.
เวเทหีติ ปน ปณฺฑิตาธิวจเมตํ. ยถาห "เวเทหิกา คหปตานี, ๔- อยฺโย อานนฺโท
เวเทหมุนี"ติ. ตตฺรายํ วจนตฺโถ. วิทนฺติ เอเตนาติ เวโท, ญาณสฺเสตํ อธิวจนํ.
เวเทน อีหติ ฆฏติ วายมตีติ เวเทหี, เวเทหิยา ปุตฺโต เวเทหีปุตฺโต.
      ตทหูติ ตสฺมึ อหุ, ตสฺมึ ทิวเสติ อตฺโถ. อุปวสนฺติ เอตฺถาติ
อุโปสโถ, อุปวสนฺตีติ สีเลน วา อนสเนน ๕- วา อุเปตา หุตฺวา อุปวุตฺถา
วสนฺตีติ อตฺโถ. อยมฺปเนตฺถ อตฺถุทฺธาโร:- "อายามาวุโส กปฺปิน อุโปสถํ
คมิสฺสามา"ติ ๖- อาทีสุ หิ ปาติโมกฺขุทฺเทโส อุโปสโถ. "เอวํ อฏฺฐงฺคสมนฺนาคโต
โข วิสาเข อุโปสโถ อุปวุตฺโถ"ติ ๗- อาทีสุ สีลํ. "สุทฺธสฺส เว สทา ผคฺคุ,
สุทฺธสฺสุโปสโถ สทา"ติ ๘- อาทีสุ อุปวาโส. "อุโปสโถ นาม นาคราชาติ ๙- อาทีสุ
ปญฺญตฺติ. "น ภิกฺขเว ตทหุโปสเถ สภิกฺขุกา อาวาสา"ติ ๑๐- อาทีสุ อุปวสิตพฺพทิวโส.
อิธาปิ โส เอว อธิปฺเปโต. โส ปเนส อฏฺฐมีจาตุทฺทสีปณฺรณสีเภเทน ติวิโธ.
ตสฺมา เสสทฺวยนิวารณตฺถํ "ปณฺณรเส"ติ วุตฺตํ. เตเนว วุตฺตํ "อุปวสนฺติ
เอตฺถาติ อุโปสโถ"ติ.
      โกมุทิยาติ กุมุทวติยา. ตทา กิร กุมุทานิ สุปุปฺผิตานิ โหนฺติ, ตานิ
เอตฺถ สนฺตีติ โกมุทิ. จาตุมาสินิยาติ จาตุมาสิยา, สา  หิ จตุนฺนํ มาสานํ
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม., มหานิรเย         วินย. จูฬ. ๗/๓๔๐-๓๔๓/๑๒๘-๑๓๖ สํฆเภทกกฺขนฺธก
@ ฉ.ม. อชาโตเยว         ม.มู. ๑๒/๒๒๖/๑๙๐ กกจูปมสุตฺต    ก. อนุสฺสุเกน
@ สุตฺตนฺต. คเวสิตพฺพมิทํ      องฺ. อฏฺฐก. ๒๓/๑๓๓/๒๖๑ วิสาขาสุตฺต
@ ม.มู. ๑๒/๗๙/๕๒ วตฺถูปมสุตฺต   ที. มหา. ๑๐/๒๗๑/๑๗๐ มหาสุทสฺสนสุตฺต
@๑๐ วินย. มหา. ๔/๑๘๑/๑๙๘  อุโปสถกฺขนฺธก



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔ หน้าที่ ๑๒๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=4&page=127&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=4&A=3324&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=4&A=3324&modeTY=2&pagebreak=1#p127


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๒๗.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]