ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๔ ภาษาบาลี อักษรไทย ที.อ. (สุมงฺคล.๑)

หน้าที่ ๒๒๑.

      วฏฺฏจตุรสฺสาทิสณฺฐานา พหู โปกฺขรณิโย, ชลชกุสุมวิจิตฺตานิ จ พหูนิ อเนกานิ
ตฬากานิ อุทกสฺส นิจฺจภริตาเนว โหนฺติ, ตสฺมา "สติณกฏฺโฐทกนฺ"ติ วุตฺตํ.
สห ธญฺเญนาติ สธญฺญํ, ปุพฺพนฺนาปรนฺนาทิเภทํ พหุธญฺญสนฺนิจยนฺติ อตฺโถ.
เอตฺตาวตา ยสฺมึ นคเร พฺราหฺมโณเสตจฺฉตฺตํ อุสฺสาเปตฺวา ราชลีฬาย ๑- วสติ,
ตสฺส สมิทฺธิสมฺปตฺติ ทีปิตา โหติ.
      ราชโต ลทฺธํ โภคฺคํ ราชโภคํ. เกน ทินฺนนฺติ  เจ? รญฺญา
ปเสนทินา ๒- โกสเลน ทินนํ. ราชทายนฺติ รญฺโญ ทายภูตํ, ทายชฺชนฺติ อตฺโถ.
พฺรหฺมเทยฺยนฺติ เสฏฺฐเทยฺยํ, ฉตฺตํ อุสฺสาเปตฺวา ราชสงฺเขเปน ภุญฺชิตพฺพนฺติ
อตฺโถ. อถวา ราชโภคนฺติ สพฺพํ เฉชฺชเภชฺชํ อนุสาสนฺเตน ๓-  นทีติตฺถปพฺพตาทีสุ
สุงฺกํ ๔- คณฺหนฺเตน เสตจฺฉตฺตํ อุสฺสาเปตฺวา รญฺญา หุตฺวา ภุญฺชิตพฺพํ. รญฺญา
ปเสนทินา โกสเลน ทินฺนํ ราชทายนฺติ เอตฺถ ตํ นครํ รญฺญา ทินฺนตฺตา
ราชทายํ. ทายกราชทีปนตฺถํ ปนสฺส "รญฺญา ปเสนทินา โกสเลน ทินฺนนฺติ
อิทํ วุตฺตํ. พฺรหฺมเทยฺยนฺติ เสฏฺฐเทยฺยํ. ยถา ทินฺนํ น ปุน คเหตพฺพํ โหติ
นิสฺสฏฺฐํ ปริจฺจตฺตํ, เอวํ ทินฺนนฺติ อตฺโถ.
      อสฺโสสีติ สุณิ อุปลภิ, โสตทฺวารสมฺปตฺตวจนนิคฺโฆสานุสาเรน
อญฺญาสิ. โขติ อวธารณตฺเถ, ปทปูรณมตฺเต วา นิปาโต. ตตฺถาวธารณตฺเถน
อสฺโสสิเอว, นาสฺส โกจิ สวนนฺตราโย อโหสีติ อยมตฺโถ เวทิตพฺโพ. ปทปูรเณน
ปน ปทพฺยญฺชนสิลิฏฺฐตามตฺตเมว.
      อิทานิ ยมตฺถํ พฺราหฺมโณ โปกฺขรสาตี อสฺโสสิ. ตํ ปกาเสนฺโต
"สมโณ ขลุ โภ โคตโม"ติ อาทิมาห. ตตฺถ สมิตปาปตฺตา สมโณติ
เวทิตพฺโพ. วุตฺตํ เหตํ "สมิตาสฺส โหนฺติ ปาปกา อกุสลา ธมฺมา"ติอาทิ. ๕-
ภควา จ อนุตฺตเรน อริยมคฺเคน สมิตปาโป. เตนสฺส ยถาภุจฺจคุณาธิคตเมตํ
นามํ, ยทิทํ สมโณติ. ขลูติ อนุสฺสวนตฺเถ นิปาโต. โภติ พฺราหฺมณชาติสมุทาคตํ
อาลปนมตฺตํ. วุตฺตํปิ เจตํ "โภวาทิ นาม โส โหติ, สเจ โหติ สกิญฺจโน"ติ. ๖-
@เชิงอรรถ:  สี., อิ. ราชสีฬฺหาย         ม. ปสฺเสนทินา         อิ. อนุสาสยนฺเตน
@ อิ. สุงฺเก                ม.มู. ๑๒/๔๓๔/๓๘๐ มหาอสฺสปุรสุตฺต
@   ขุ. ธมฺมปท. ๒๕/๓๙๖/๘๖,  ม.ม. ๑๓/๔๕๗/๔๔๙ วาเสฏฺฐสุตฺต



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔ หน้าที่ ๒๒๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=4&page=221&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=4&A=5799&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=4&A=5799&modeTY=2&pagebreak=1#p221


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๒๑.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]