อรรถกถาเล่มที่ ๔๐ ภาษาบาลี อักษรไทย
ชา.อ.๖ เอกาทสก-ปกิณฺณก
หน้าที่ ๒๙๕.

เอกราชาติ อคฺคราชา ฯ อิตฺถีสหสฺสานนฺติ วจนมฏฺฐตาย วุตฺตํ
โสฬสนฺนํ อิตฺถีสหสฺสานํ อคฺคฏฺฐาเน ฐเปตูติ อตฺโถ ฯ สีมนฺตินีนนฺติ
สีมนฺตธรานํ อิตฺถีนนฺติ อตฺโถ ฯ อิติ เอสา อิตฺถีภาเว ฐิตาปิ
ทุคฺคนฺธคูถราสิวิย กาเม ครหนฺตีเยว เอวมาห ฯ ทาสิยา
วุตฺตคาถาย สพฺพสมาคตานนฺติ สพฺเพสํ สนฺนิปติตานํ มชฺเฌ
นิสีทิตฺวา อกมฺปมานา อโนสกฺกมานา สาธุรสํ ภุญฺชตูติ อตฺโถ
ทาสีนํ กิร สามิกานํ สนฺติเก นิสีทิตฺวา ภุญฺชนํนาม อปฺปิยํ อิติ
สา อตฺตโน อปฺปิยตาย เอวมาห ฯ จราตูติ จรตุ ฯ ปรลาเภน
วิกตฺถมานาติ ลาภเหตุ กุหกกมฺมํ กโรนฺตี ลาภสกฺการํ อุปฺปาเทนฺตีติ
อตฺโถ อิมินา สา ทาสีภาเว ฐิตาปิ กิเลสวตฺถุเมว ครหตีติ ฯ
เทวตาย วุตฺตคาถาย อาวาสิโกติ อาวาสชคฺคนโก ฯ กชงฺคลายนฺติ
เอวํนามเก นคเร ตตฺถ กิร ทพฺพสมฺภารา สุลภา ฯ อาโลกสนฺธึ
ทิวสาติ เอกทิวเสเนว วาตปานํ กโรตุ โส กิร เทวปุตฺโต
กสฺสปพุทฺธกาเล กชงฺคลนครํ นิสฺสาย โยชนิเก ชิณฺณมหาวิหาเร
อาวาสิกสงฺฆตฺเถโร หุตฺวา ชิณฺณวิหาเร นวกมฺมํ กโรนฺโตว มหาทุกฺขํ
อนุภวิ ตสฺมา ตเทว ทุกฺขํ อารพฺภ เอวมาห ฯ หตฺถินา วุตฺตคาถาย
ปาสสเตภีติ พหูหิ ปาเสหิ ฯ ฉพฺภีติ จตูสุ ปาเทสุ คีวาย กฏิภาเค
จาติ ฉสุ ฐาเนสุ ฯ คุตฺเตหีติ ทิกณฺฏเกหิ ทีฆลฏฺฐีหิ ฯ ปาจเนภีติ
รสปาจเนหิ องฺกุสเกหิ โส วารโณ กิร อตฺตนา อนุภูตํ ทุกฺขญฺเญว
อารพฺภ เอวมาห ฯ วานเรน วุตฺตคาถาย อลกฺกมาลีติ
อหิตุณฺฑิเกน กณฺเฐ ปริกฺขิปิตฺวา ฐปิตาย อลกฺกมาลาย สมนฺนาคโต ฯ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๐ หน้าที่ ๒๙๕.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=40&page=295&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=40&A=6005&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=40&A=6005&modeTY=2&pagebreak=1#p295