อรรถกถาเล่มที่ ๔๒ หน้าที่ ๒๐๗.

ตาย นํ ปาริจริยาย มาตาปิตูสุ ปณฺฑิโต อิเธว นํ ปสํสนฺติ เปจฺจ สคฺเค ปโมทตีติ ฯ ตตฺถ ปุตฺตผลนฺติ ปุตฺตสงฺขาตํ ผลํ ฯ เทวตาย นมสฺสตีติ ปุตฺโต เม อุปฺปชฺชตูติ เทวตาย นมการํ กโรติ อายาจติ ฯ นกฺขตฺตานิ จ ปุจฺฉตีติ กตเรน นกฺขตฺเตน ชาโต ปุตฺโต ทีฆายุโก โหติ กตเรน อปฺปายุโกติ เอวํ นกฺขตฺตานิ จ ปุจฺฉติ ฯ อุตุสํวจฺฉรานิ จาติ ฉนฺนํ อุตูนํ กตมมฺหิ อุตุมฺหิ ชาโต ทีฆายุโก โหติ กตมมฺหิ อุตุมฺหิ อปฺปายุโก โหติ กติวสฺสาย วา มาตุ ชาโต ปุตฺโต ทีฆายุโก โหติ กติวสฺสาย อปฺปายุโก โหตีติ เอวํ อุตุสํวจฺฉรานิ จ ปุจฺฉติ ฯ อุตุสิ นหาตายาติ ปุปฺเผ อุปฺปนฺเน อุตุมฺหิ นหาตาย ฯ อวกฺกโมติ ติณฺณํ สนฺนิปาตา คพฺภาวกฺกนฺติ โหติ กุจฺฉิยํ คพฺโภ ปติฏฺฐาติ ฯ เตนาติ เตน คพฺเภน สา โทหฬินี โหติ ฯ เตนาติ ตทา ตสฺสา กุจฺฉิมฺหิปิ นิพฺพตฺตปชาย สิเนโห อุปฺปชฺชิ เตน การเณน สุหทาติ วุจฺจติ ฯ เตนาติ เตน การเณน สา ชนยนฺตีติ จ ชเนตฺตีติ จ วุจฺจติ ฯ องฺคปาวุรเณน จาติ ถนนฺตเร นิปชฺชาเปตฺวา สรีรสมฺผสฺสํ ผราเปนฺตี องฺคสงฺขาเตเนว ปาวุรเณน ฯ โตเสนฺตีติ สญฺญาเปนฺตี หาเสนฺตี ฯ มมฺมํ กตฺวา อุทิกฺขตีติ อโห ปุตฺตสฺส เม อุปริ วาโต ปหรติ อาตโป ปหรตีติ เอวํ มมฺมการํ กตฺวา สินิทฺเธน หทเยน อุทิกฺขติ ฯ อุภยมฺเปตสฺสาติ อุภยํเปตํ ธนํ เอตสฺส ปุตฺตสฺส อตฺถาย อญฺเญสํ อทสฺเสตฺวา สารคพฺภาทีสุ มาตา โคเปติ ฯ เอวํ ปุตฺต อทุํ ปุตฺตาติ อนฺธพาล

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๒ หน้าที่ ๒๐๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=42&page=207&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=42&A=4202&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=42&A=4202&modeTY=2&pagebreak=1#p207