อรรถกถาเล่มที่ ๔๒ หน้าที่ ๔๒๖.

ตตฺเถว วสนฺโต อฏวิมคฺเค ฐตฺวา มนุสฺเส คตาคเต มาเรตฺวา อาหริตฺวา รสกสฺส เทติ ฯ โสปิสฺส มํสํ ปจิตฺวา รญฺโญ อุปนาเมสิ ฯ เอวํ อุโภปิ ชีวนฺติ ฯ อหํ มนุสฺสโจโร โปริสาโทติ วตฺวา ตสฺมึ ปกฺขนฺเต โกจิ สกภาเวน สณฺฐาเรตุํ น สกฺโกติ สพฺเพ ภูมิยํ ปตึสุ ฯ เตสุ ยํ ยํ อิจฺฉติ ตํ ตํ อุทฺธํปาทํ อโธสิรํ กตฺวา อาหริตฺวา รสกสฺส เทติ ฯ โส เอกทิวสํ อรญฺเญ กิญฺจิ มนุสฺสํ อลภิตฺวา อาคโต รสเกน กึ เทวาติ วุตฺเต รสก อุทฺธเน อุกฺขลึ อาโรเปหีติ อาห ฯ มํสํ กหํ เทวาติ ฯ ลภิสฺสามิ อหํ มํสนฺติ อาห ฯ โส นตฺถิ เม ชีวิตนฺติ กมฺปมาโน ราชานํ วนฺทิตฺวา โรทมาโน อุทฺธเน อคฺคึ กตฺวา อุกฺขลึ อาโรเปสิ ฯ อถ นํ โปริสาโท อสินา ปหริตฺวา มาเรตฺวา สยเมวสฺส มํสํ ปจิตฺวา ขาทิ ตโต ปฏฺฐาย เอกโกว ชาโต ยํ ยํ ลภิตฺวา สยเมว ปจิตฺวา ขาทติ ฯ โปริสาโท มนุสฺสานํ มคฺคํ ปฏิหนตีติ สกลชมฺพูทีเป ปากโฏ อโหสิ ฯ ปพฺพาชนียกณฺฑํ นิฏฺฐิตํ ฯ ตทา เอโก สมฺปนฺนวิภโว พฺราหฺมโณ ปญฺจหิ สกฏสเตหิ โวหารํ กโรนฺโต ปุพฺพนฺตโต อปรนฺตํ สญฺจรติ ฯ โส จินฺเตสิ โปริสาโท นาม กิร โจโร มคฺเค มนุสฺเส มาเรติ ธนํ ทตฺวา ตํ อฏวึ อติกฺกมิสฺสามีติ ฯ โส อฏวิมุขวาสีนํ มนุสฺสานํ มํ อฏวึ อติกฺกเมถาติ สหสฺสํ ทตฺวา เตหิ สทฺธึ มคฺคํ ปฏิปชฺชิ ฯ คจฺฉนฺโต จ สพฺพสตฺถํ ปุรโต กตฺวา สุนหาตานุลิตฺโต สพฺพาลงฺการปฏิมณฺฑิโต เสตโคณยุตฺเต สุขยานเก นิสินฺโน เตหิ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๒ หน้าที่ ๔๒๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=42&page=426&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=42&A=8705&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=42&A=8705&modeTY=2&pagebreak=1#p426