ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๔๓ ภาษาบาลี อักษรไทย ชา.อ.๙ มหานิปาต(๑)

หน้าที่ ๒๖.

อกุทฺโธ สฆรํ เอติ ฯ ปฏินนฺทิโตติ พหูนํ สนฺนิปาตฏฺฐาเน
อมิตฺตทุพฺภิโน คุณกถํ กเถนฺติ ฯ ตาย โส ปฏินนฺทิโต โหติ
ปมุทิโต ฯ สกฺกตฺวา สกฺกโต โหตีติ ปรํ สกฺกตฺวา สยมฺปิ
ปเรหิ สกฺกโต โหติ ฯ ครุ โหติ สคารโวติ ปเรสุ สคารโว
สยมฺปิ ปเรหิ ครุโก โหติ ฯ วณฺณกิตฺติภโต โหตีติ ภตวณฺณกิตฺติ
คุณญฺเจว กิตฺติสทฺทญฺจ อุกฺขิปิตฺวา จรนฺโต โหตีติ อตฺโถ ฯ
ปูชโกติ มิตฺตานํ ปูชโก หุตฺวา สยมฺปิ   ปูชํ ลภติ ฯ วนฺทโกติ
พุทฺธาทีนํ กลฺยาณมิตฺตานํ วนฺทโก ปุนพฺภเว ปฏิวนฺทนํ ลภติ ฯ
ยโสกิตฺตินฺติ อิสฺสรนิยปริวารญฺจ คุณกิตฺติสทฺทญฺจ ปปฺโปติ ฯ อิมาย
คาถาย จิตฺตคหปติโน วตฺถุํ กเถตพฺพํ ฯ ปชฺชลตีติ อิสฺสริยปริวาเรน
ปชฺชลติ ฯ สิริยา อชฺชหิโต โหตีติ เอตฺถ อนาถปิณฺฑิกสฺส วตฺถุํ
กเถตพฺพํ ฯ อสฺนาตีติ ปริภุญฺชติ ฯ ปติฏฺฐํ ลภตีติ จุลฺลปทุมชาตเกน
ทีเปตพฺพํ ฯ วิรุฬฺหมูลสนฺตานนฺติ วฑฺฒิตมูลปาโรหํ ฯ อมิตฺตา
นปฺปสหนฺตีติ เอตฺถ กุลฆเร โสณตฺเถรสฺส มาตุ เคหํ ปวิฏฺฐโจรวตฺถุํ
กเถตพฺพํ ฯ
     ตํ สุตฺวา สุนนฺโท เอตฺตกาหิ คาถาหิ ธมฺมํ เทเสนฺตํปิ
ตํ อสญฺชานิตฺวาว โก นุโข อยนฺติ อาวาฏขนนํ ปหาย อุฏฺฐาย
รถสฺส สมีปํ คนฺตวา ตตฺถ ตญฺจ ปสาธนภณฺฑิกญฺจ อุภยํ
อทิสฺวา ปุนาคนฺตวา ตํ โอโลเกนฺโต ตํ สญฺชานิตฺวา ตสฺส ปาเทสุ
นิปติตฺวา อญฺชลึ ปคฺคยฺห ยาจนฺโต อิมํ คาถมาห
           เอหิ ตํ ปฏิเนสฺสามิ         ราชปุตฺตํ สกํ ฆรํ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๓ หน้าที่ ๒๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=43&page=26&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=43&A=523&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=43&A=523&modeTY=2&pagebreak=1#p26


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๖.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]