ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๔๔ ภาษาบาลี อักษรไทย ชา.อ.๑๐ มหานิปาต(๒)

หน้าที่ ๒๘๖.

ปริภุตฺตจฺฉายสฺส อเจตนสฺส รุกฺขสฺสาปิ ปาปํ กโรนฺโต มิตฺตทุพฺภี
นาม โหติ กิมงฺคํ ปน มนุสฺสภูตสฺส ฯ เอวํ มิตฺเตสุ อทุพฺภนํ
นาม อยํ ตติโย สาธุนรธมฺโม ฯ ทชฺชิตฺถิยาติ ทเทยฺย อิตฺถิยา ฯ
สมฺมตายาติ อหเมวสฺสาปิ โย น อญฺโญ มมญฺเญว สา อิตฺถี
อิจฺฉตีติ เอวํ สุฏฺฐุ สมฺมตาย ฯ ลทฺธา ขณนฺติ อติจารสฺส โอกาสํ
ลภิตฺวา ฯ อสตีนนฺติ อสทฺธมฺเมน สมนฺนาคตานํ อิตฺถีนํ ฯ อิติ
มาตุคามํ นิสฺสาย ปาปสฺส อกรณํ นาม อยํ จตุตฺโถ สาธุนรธมฺโม ฯ
โส ธมฺมิโก โหหีติ โส ตฺวํ เทวราช อิเมหิ จตูหิ สาธุนรธมฺเมหิ
ยุตฺโต ธมฺมิโก โหหีติ ฯ
     เอวํ มหาสตฺโต ยกฺขสฺส จตฺตาโร สาธุนรธมฺเม พุทฺธลีลาย
กเถสิ ฯ เต สุณนฺโตเยว ปุณฺณโก สลฺลกฺเขสิ จตูสุ ฐาเนสุ
ปณฺฑิโต อตฺตโน ชีวิตเมว ยาจติ อยํ โข ปน มยฺหํ ปุพฺเพ
อสณฺฐตสฺเสว สกฺการมกาสิ อหมสฺส นิเวสเน ตีหํ มหนฺตํ ยสํ
อนุภวนฺโต วสึ อหญฺจ อิมํ ปาปกมฺมํ กโรนฺโต มาตุคามํ นิสฺสาย
กโรมิ สพฺพถาปิ อหเมว มิตฺตทุพฺภี สเจ ปณฺฑิตํ อปรชฺฌิสฺสามิ
น สาธุนรธมฺเม วตฺติสฺสามิ นาม กึ เม นาคมาณวิกาย
อินฺทปตฺตวาสีนํ อสฺสุมุขานิ หสาเปนฺโต อิมํ เวเคน เนตฺวา ธมฺมสภายํ
โอตาเรสฺสามีติ จินฺเตตฺวา อาห
                 อวสึ อหํ ตุยฺหํ ตีหํ อคาเร
                 อนฺเนน ปาเนน อุปฏฺฐิโตสฺมิ
                 มุตฺโต ๑- มมา สิ วิสชฺมามหํ ตํ
@เชิงอรรถ: ๑.มิตฺโตติปิปาโฐ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๔ หน้าที่ ๒๘๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=44&page=286&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=44&A=5933&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=44&A=5933&modeTY=2&pagebreak=1#p286


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๘๖.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]