บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๔๔ ภาษาบาลี อักษรไทย ชา.อ.๑๐ มหานิปาต(๒) หน้าที่ ๗๘.
ปริจาริโกติ วทนฺติ ฯ โสปิ กิร อคฺคึ ชูหเตว ฯ สพฺพานุภาวี จ วสีติ โส ปน ยทิ สพฺพานุภาวี จ วสี จ อถ กิมตฺถํ สยํ อนิมฺมิโต หุตฺวา อตฺตนาว นิมฺมิตํ ฯ วนฺทิตสฺสาติ วนฺทิโต ภเวยฺย อิทํปิ เต ทุกฺกถิตเมว ฯ หาสนฺติ อริฏฺฐ พฺราหฺมณานํ วจนํ นาม หสิตพฺพยุตฺตกํ ปณฺฑิตานํ นิชฺฌานํ น ขมติ ฯ ปริกรึสูติ อิเม พฺราหฺมณา เอวรูปํ มุสาวาทํ อตฺตโน สกฺการเหตุ ปุพฺเพ ปตฺถรึสุ ฯ สนฺธาภิตา ชนฺตูภิ สนฺติธมฺมนฺติ เอเต เอตฺตเก ลาภสกฺกาเร อปาตุภูเต ชนฺตูหิ สทฺธึ โยเชตฺวา ปาณวธปฏิสํยุตฺตํ อตฺตโน ลทฺธิธมฺมปสํขาตํ สนฺติธมฺมํ สนฺธาภิตา ยญฺญสุตฺตํ นาม คนฺถยึสูติ อตฺโถ ฯ เอตญฺเจ สจฺจนฺติ ยเทตํ ตยา อชฺเฌนมริยาติ อาทิ วุตฺตํ เอตํ เจ สจฺจํ ภเวยฺย ฯ นาขตฺติโยติ เอวํ สนฺเต อขตฺติโย รชฺชํ นาม น ลเภยฺย อพฺราหฺมโณปิ มนฺตปทานิ น สิกฺเขยฺย ฯ มุสาวิเมติ มุสาว อิเม ฯ โอทริยาติ อุทรนิสฺสิตชีวิกา อุทรปูรณเหตุ วา ฯ ตทปฺปปญฺญาติ ตํ เตสํ วจนํ อปฺปปญฺญา ฯ อตฺตนา วาติ ปณฺฑิตา ปน เตสํ วจนํ สโทสนฺติ อตฺตนาว ปสฺสนฺติ น สทฺทหนฺติ ฯ ตํ ตาทิสนฺติ ตํ ตถารูปํ ฯ สํขุภิตนฺติ สํขุภิตฺวา พฺรหฺมุนา ฐปิตมริยาทํ ภินฺทิตฺวา ฐิตํ สํขุภิตํ วิภินฺนํ โลกํ โส ตว พฺรหฺมา กสฺมา อุชุํ น กโรติ ฯ อลกฺขินฺติ กึ การณา สพฺพโลเก ทุกฺขํ วิทหิ ฯ สุขนฺติ กึ น เอกนฺตสุขเมว สพฺพโลกมกาสิ โลกวินาสโก โจโร มญฺเญ ตว พฺรหฺมาติ ฯ มายาติ มายาย ฯ อธมฺเมน กิมตฺถการีติ อิมินา มายาทินา อธมฺเมน กึ การณา สพฺพโลกํ อนตฺถการี นิรตฺถสํโยชยีติ อตฺโถ ฯเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๔ หน้าที่ ๗๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=44&page=78&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=44&A=1617&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=44&A=1617&modeTY=2&pagebreak=1#p78
จบการแสดงผล หน้าที่ ๗๘.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]