บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๔๔ ภาษาบาลี อักษรไทย ชา.อ.๑๐ มหานิปาต(๒) หน้าที่ ๘๘.
ตสฺมา พฺราหฺมณาว เสฏฺฐาติ วจนํ มิจฺฉาว ฯ สตฺตธาติ ยทิ มหาพฺรหฺมุนา พฺราหฺมณานญฺเญว ตโย เวทา ทินฺนา น อญฺเญสํ จณฺฑาลสฺส มนฺเต ภาสนฺตสฺส มุทฺธา สตฺตธา ผเลยฺย น จ ผลติ ตสฺมา อิเมหิ พฺราหฺมเณหิ อตฺตวธาย มนฺตา กตา อตฺตโนเยว เนสํ มุสา วาทิตํ ปกาเสนฺตา คุณวธํ กโรนฺติ ฯ วาจา กตาติ เอเต มนฺตา นาม มุสาวาเทน จินฺเตตฺวา กตา ฯ คิทฺธิ กตา คหิตาติ ลาภคิทฺธิกตาย พฺรหฺมเณหิ คหิตา ฯ ทุมฺโมจยาติ มจฺเฉน คิลิตพลิสา วิย ทุมฺโมจยา ฯ กาพฺยาปถานุปนฺนาติ กาพฺยการกพฺราหฺมณานํ ตํ วจนปถํ อนุปนฺนา อนุคตา ฯ เตหิ ยถา อิจฺฉนฺติ ตถา มุสาวาทํ วตฺวา พนฺธา ฯ พาลานนฺติ เตสํ หิ พาลานํ จิตฺตํ วิสเม นิวิฏฺฐํ ฯ ตํ อญฺเญ อปฺปปญฺญา สทฺทหนฺติ ฯ โปริสยพเลนาติ โปริสยสํขาเตน พเลน ฯ อิทํ วุตฺตํ โหติ ยํ เอเตสํ สีหาทีนํ ปุริสถามสํขาตํ โปริสยพลํ เตน พเลน สมนฺนาคโต พฺราหฺมโณ นาม นตฺถิ สพฺเพ อิเมหิ ติรจฺฉาเนหิปิ หีนาเยว ฯ มนุสฺสภาโว จ ควํว เปกฺโขติ อปิ จ โย เอเตสํ มนุสฺสภาโว โส คุนฺนํ วิย เปกฺขิตพฺโพ ฯ กึ การณาติ ฯ ชาติ หิ เตสํ อสมา สมานนฺติ เตสํ พฺราหฺมณานํ ทุปฺปญฺญตาย เตหิ สทฺธึ สมานํ ชาติเยว อสมา อญฺญเมว หิ คุนฺนํ สณฺฐานํ อญฺญํ เอเตสนฺติ เอเต พฺราหฺมเณ ติรจฺฉาเนสุ สีหาทีสุ สเมปิ อกตฺวา โครูปสเมว กโรติ ฯ สเจ จ ราชาติ อริฏฺฐ ยทิ มหาพฺราหฺมุนา ทินฺนภาเวน ขตฺติโยว ปฐวึ วิชิตฺวา ฯ สชีววาติ สห ชีวีหิ อมจฺเจหิ สมนฺนาคโต ฯ อสฺสวาเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๔ หน้าที่ ๘๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=44&page=88&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=44&A=1827&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=44&A=1827&modeTY=2&pagebreak=1#p88
จบการแสดงผล หน้าที่ ๘๘.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]