ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๔๗ ภาษาบาลี อักษรไทย ปฏิสํ.อ.๑ (สทฺธมฺม.๑)

หน้าที่ ๒๗๙.

ภงฺคทสฺสนตฺถํ อนนฺตรเมว อาวชฺชนสมตฺถตา. ปฏิสงฺขา วิปสฺสนาติ เอสา
อารมฺมณปฏิสงฺขา ภงฺคานุปสฺสนา นาม. อารมฺมณอนฺวเยน อุโภ เอกววตฺถนาติ ๑-
ปจฺจกฺขโต ทิฏฺฐสฺส อารมฺมณสฺส อนฺวเยน อนุคฺคมเนน ยถา อิทํ,
ตถา อตีเตปิ สงฺขารคตํ ภิชฺชิ, อนาคเตปิ ภิชฺชิสฺสตีติ เอวํ อุภินฺนํ เอกสภาเวเนว
ววตฺถาปนนฺติ อตฺโถ. วุตฺตมฺปิ เจตํ โปราเณหิ:-
                  สํวิชฺชมานมฺหิ วิสุทฺธทสฺสโน
                  ตทนฺวยํ เนติ อตีตนาคเต
                  สพฺเพปิ สงฺขารคตา ปโลกิโน
                  อุสฺสาวพินฺทู สุริเยว อุคฺคเตติ.
     นิโรเธ อธิมุตฺตตาติ เอวํ อุภินฺนํ ภงฺควเสน เอกววตฺถานํ กตฺวา
ตสฺมึเยว ภงฺคสงฺขาเต นิโรเธ อธิมุตฺตตา ตคฺครุตรา ตนฺนินฺนตา ตปฺโปณตา
ตปฺปพฺภารตาติ อตฺโถ. วยลกฺขณวิปสฺสนาติ เอสา วยลกฺขณวิปสฺสนา นามาติ
วุตฺตํ โหติ. อารมฺมณญฺจ ปฏิสงฺขาติ ปุริมญฺจ รูปาทิอารมฺมณํ ชานิตฺวา. ภงฺคญฺจ
อนุปสฺสตีติ ตสฺสารมฺมณสฺส ภงฺคํ ทิสฺวา ตทารมฺมณสฺส จิตฺตสฺส ภงฺคํ อนุปสฺสติ.
สุญฺญโต จ อุปฏฺฐานนฺติ ตสฺเสวํ ภงฺคมนุปสฺสโต "สงฺขาราว ภิชฺชนฺติ, เตสํ
เภโท มรณํ, น อญฺโญ โกจิ อตฺถี"ติ สุญฺญโต อุปฏฺฐานํ อิชฺฌติ. เตนาหุ
โปราณา:-
                  ขนฺธา นิรุชฺฌนฺติ น จตฺถิ อญฺโญ
                  ขนฺธาน เภโท มรณนฺติ วุจฺจติ
                  เตสํ ขยํ ปสฺสติ อปฺปมตฺโต
                  มณึว วิชฺฌํ วชิเรน โยนิโสติ.
@เชิงอรรถ:  สี. เอกววตฺถานาติ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๗ หน้าที่ ๒๗๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=47&page=279&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=47&A=6233&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=47&A=6233&modeTY=2&pagebreak=1#p279


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๗๙.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]