บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๔๙ ภาษาบาลี อักษรไทย อป.อ.๑ (วิสุทฺธ.๑) หน้าที่ ๓๔๙.
[๕๕๔] สพเลหิ ปเรโตหนฺติ ตทา ตสฺมึ กาเล อหํ สพเลหิ อตฺตโน เสนาพเลหิ ปเรโต ปริวาริโต อุยฺยานํ คนฺตุกามโก อิจฺฉนฺโต สิริกํ นาม นาคํ หตฺถึ อารุยฺห อภิรุหิตฺวา นครโต นิกฺขมินฺติ สมฺพนฺโธ. [๕๕๕] จรเณน จ สมฺปนฺโนติ สีลสํวราทิปณฺณรสจรณธมฺเมน สมนฺนาคโต คุตฺตทฺวาโร ปิหิตจกฺขาทิฉทฺวาโร สุสํวุโต สุฏฺุ รกฺขิตกายจิตฺโต เทวโล นาม สมฺพุทฺโธ ปจฺเจกสมฺพุทฺโธ มม มยฺหํ ปุรโต สมฺมุเข อาคจฺฉิ ปาปุณีติ อตฺโถ. [๕๕๖] เปเสตฺวา สิริกํ นาคนฺติ ตํ อาคตํ ปจฺเจกพุทฺธํ ทิสฺวา อหํ สิริกํ นาม นาคํ อภิมุขํ เปเสตฺวา พุทฺธํ อาสาทยึ ฆเฏสึ ปทุสฺเสสินฺติ อตฺโถ. ตโต สญฺชาตโกโป โสติ ๑- ตโต ตสฺมา มยา อตีว ปีเฬตฺวา เปสิตตฺตา โส หตฺถินาโค มยิ สญฺชาตโกโป ปทํ อตฺตโน ปาทํ นุทฺธรเต ๒- น อุทฺธรติ, นิจฺจโลว โหตีติ อตฺโถ. [๕๕๗] นาคํ ทุฏฺมนํ ๓- ทิสฺวาติ ทุฏฺมนํ กุทฺธจิตฺตํ นาคํ ทิสฺวา อหํ พุทฺเธ ปจฺเจกพุทฺเธ โกปํ อกาสึ โทสํ อุปฺปาเทสินฺติ อตฺโถ. วิเหสยิตฺวา ๔- สมฺพุทฺธนฺติ เทวลํ ปจฺเจกสมฺพุทฺธํ วิเหสยิตฺวา วิเหเตฺวา อหํ อุยฺยานํ อคมาสินฺติ สมฺพนฺโธ. [๕๕๘] สาตํ ตตฺถ น วินฺทามีติ ตสฺมึ อาสาทเน สาตํ น วินฺทามิ. อาสาทนนิมิตฺตํ มธุรํ สุขํ น ลภามีติ อตฺโถ. สิโร ปชฺชลิโต ยถาติ สิโร มม สีลํ ปชฺชลิโต ยถา ปชฺชลมานํ วิย โหตีติ อตฺโถ. ปริฬาเหน ฑยฺหามีติ ปจฺเจกพุทฺเธ โกปสฺส กตตฺตา ปจฺฉานุตาปปริฬาเหน ฑยฺหามิ อุณฺหจิตฺโต โหมีติ อตฺโถ. [๕๕๙] สสาครนฺตาติ เตเนว ปาปกมฺมพเลน สสาครนฺตา สาครปริโยสานา สกลมหาปวี เม มยฺหํ อาทิตฺตา วิย ชลิตา วิย โหติ @เชิงอรรถ: ๑ ปาฬิ. สญฺชาตโกโป ว. ๒ ปาฬิ. นุทฺธรโก. @๓ ปาฬิ. รุณฺณมนํ. สี, อิ. รุฏฺมนํ. ๔ ปาฬิ. วิเหยิตฺวา.เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๙ หน้าที่ ๓๔๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=49&page=349&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=49&A=8722&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=49&A=8722&pagebreak=1#p349
จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๔๙.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]