ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๕ ภาษาบาลี อักษรไทย ที.อ. (สุมงฺคล.๒)

หน้าที่ ๑๘๙-๑๙๐.

หน้าที่ ๑๘๙.

อานนฺทปุจฺฉากถาวณฺณนา [๒๐๓] อทสฺสนํ อานนฺทาติ ยเทตํ มาตุคามสฺส อทสฺสนํ, อยเมตฺถ อนุธมฺมปฏิปตฺตีติ ๑- ทสฺเสติ. ทฺวารํ ปิทหิตฺวา เสนาสเน นิสินฺโน หิ ภิกฺขุ อาคนฺตฺวา ทฺวาเร ฐิตํปิ มาตุคามํ ยาว น ปสฺสติ, ตาวสฺส เอกํเสเนว โลโภ น อุปฺปชฺชติ, น จิตฺตํ จลติ. ทสฺสเน ปน สติเยว ตทุภยํปิ อสฺส. เตนาห "อทสฺสนํ อานนฺทา"ติ. ทสฺสเน ภควา สติ กถนฺติ ภิกฺขํ คเหตฺวา อุปคตฏฺฐานาทีสุ ทสฺสเน สติ กถํ ปฏิปชฺชิตพฺพนฺติ ปุจฺฉติ. อถ ภควา ยสฺมา ขคฺคํ คเหตฺวา "สเจ มยา สทฺธึ อาลปสิ, เอตฺเถว เต สีสํ ปาเตสฺสามี"ติ ฐิตปุริเสน วา, "สเจ มยา สทฺธึ อาลปสิ, เอตฺเถว เต มํสํ วธาเปตฺวา ๒- ขาทิสฺสามี"ติ ฐิตาย วา ยกฺขินิยา อาลปิตุํ วรํ. เอกสฺเสว หิ อตฺตภาวสฺส ตปฺปจฺจยา วินาโส โหติ, น อปาเยสุ อปริจฺฉินฺนทุกฺขานุภวนํ. มาตุคาเมน ปน อลฺลาปสลฺลาเป สติ วิสฺสาโส โหติ, วิสฺสาเส สติ โอตาโร โหติ, โอติณฺณจิตฺโต สีลพฺยสนํ ปตฺวา อปายปูรโก โหติ, ตสฺมา อนาลาโปติ อาห. วุตฺตมฺปิ เจตํ:- สลฺลเป อสิหตฺเถน ปิสาเจนาปิ สลฺลเป อาสีวิสมฺปิ อาสีเท เยน ทฏฺโฐ น ชีวติ นเตฺวว เอโก เอกาย มาตุคาเมน สลฺลเปติ. ๓- อาลปนฺเตติ ๔- สเจ มาตุคาโม ทิวสํ วา ปุจฺฉติ, สีลํ วา ยาจติ, ธมฺมํ วา โสตุกาโม โหติ, ปญฺหํ วา ปุจฺฉติ, ตถารูปํ วา ปนสฺส ปพฺพชิเตหิ กตฺตพฺพกมฺมํ โหติ, เอวรูเป กาเล อนาลปนฺตํ "มูโค อยํ, พธิโร อยํ, ภุตฺวาว ถทฺธมุโข นิสีทตี"ติ วทติ, ตสฺมา อวสฺสํ อาลปิตพฺพํ โหติ. เอวํ อาลปนฺเตน ปน ภนฺเต ๕- กถํ ปฏิปชฺชิตพฺพนฺติ ปุจฺฉติ. อถ ภควา "เอถ ตุเมฺห ภิกฺขเว @เชิงอรรถ: ฉ.ม.,อิ. อุตฺตมา ปฏิปตฺตีติ ฉ.ม. มุรุมุราเปตฺวา, อิ. ปฏปฏาเปตฺวา ขาทามีติ @ องฺ.ปญฺจก. ๒๒/๕๕/๗๘ มาตุปุตฺตสุตฺต (สฺยา) ฉ.ม.,อิ. อาลปนฺเตน ปนาติ @ ฉ.ม.,อิ. ภนฺเตติ อยํ น ทิสฺสติ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๙๐.

มาตุมตฺตีสุ มาตุจิตฺตํ อุปฏฺฐเปถ, ภคินีมตฺตีสุ ภคินีจิตฺตํ อุปฏฺฐเปถ, ธีตุมตฺตีสุ ธีตุจิตฺตํ อุฏฺฐเปถา"ติ ๑- อิทํ โอวาทํ สนฺธาย สติ อานนฺท อุปฏฺฐเปตพฺพาติ อาห. [๒๐๔] อพฺยาวฏาติ อตนฺติพทฺธา นิรุสฺสุกฺกา โหถ. สทตฺเถ ๒- ฆฏถาติ อุตฺตมตฺเถ อรหตฺเต ฆฏถ. อนุยุญฺชถาติ ตทธิคมาย อนุโยคํ กโรถ. อปฺปมตฺตาติ ตตฺถ อวิปฺปวุฏฺฐสตี. ๓- วิริยาตาปโยเคน อาตาปิโน. กาเย จ ชีวิเต จ นิรเปกฺขตาย ปหิตตฺตา เปสิตจิตฺตา วิหรถ. [๒๐๕] กถํ ปน ภนฺเตติ เตหิ ขตฺติยปณฺฑิตาทีหิ กถํ ปน ปฏิปชฺชิตพฺพํ. อทฺธา มํ เต ปฏิปุจฺฉิสฺสนฺติ "กถํ ภนฺเต อานนฺท ตถาคตสฺส สรีเร ปฏิปชฺชิตพฺพนฺ"ติ, "เตสาหํ กถํ ปฏิวจนํ เทมี"ติ ปุจฺฉติ. อหเตน วตฺเถนาติ นเวน กาสิกวตฺเถน. วิหเตน กปฺปาเสนาติ สุโปถิเตน กปฺปาเสน. กาสิกวตฺถํ หิ สุขุมตฺตา เตลํ น คณฺหาติ, กปฺปาโส ปน คณฺหาติ. ตสฺมา "วิหเตน กปฺปาเสนา"ติ อาห. อยสายาติ ๔- โสวณฺณาย. โสวณฺณํ หิ อิธ "อยสนฺ"ติ อธิปฺเปตํ. ถูปารหปุคฺคลวณฺณนา [๒๐๖] ราชา จกฺกวตฺตีติ เอตฺถ กสฺมา ภควา อคารมชฺเฌ วสิตฺวา กาลกตสฺส รญฺโญ ถูปกรณํ ๕- อนุชานาติ, น สีลวโต ปุถุชฺชนภิกฺขุสฺสาติ. อนจฺฉริยตฺตา. ปุถุชฺชนภิกฺขูนญฺหิ ถูเป อนุญฺญายมาเน ตามฺพปณฺณิทีเป ตาว ถูปานํ โอกาโส น ภเวยฺย, ตถา อญฺเญสุ ฐาเนสุ. ตสฺมา "อนจฺฉริยา เต ภวิสฺสนฺตี"ติ นานุชานาติ. ราชา จกฺกวตฺตี ๖- เอโกว นิพฺพตฺตติ, เตนสฺส ถูโป อจฺฉริโย โหติ. ปุถุชฺชนสีลวโต ปน ปรินิพฺพุตภิกฺขุโน วิย มหนฺตํปิ สกฺการํ กาตุํ วฏฺฏติเยว. @เชิงอรรถ: สํ. สฬา. ๑๘/๑๙๕/๑๔๐ ภารทฺวาชสุตฺต (สฺยา) ฉ.ม. สารตฺเถ ฉ.ม. @อวิปมุฏฺฐิสติ ฉ.ม. อายสายาติ ฉ.ม. ถูปารหตํ อิ. จกฺกวตฺตีติ อยํ น ทิสฺสติ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕ หน้าที่ ๑๘๙-๑๙๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=5&page=189&pages=2&modeTY=2&pagebreak=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=5&A=4889&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=5&A=4889&modeTY=2&pagebreak=1#p189


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๘๙-๑๙๐.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]