อรรถกถาเล่มที่ ๕ หน้าที่ ๒๕๙.

๖. มหาโควินฺทสุตต [๒๙๓] เอวมฺเม สุตนฺติ มหาโควินฺทสุตฺตํ. ตตฺรายํ อนุตฺตานปทวณฺณนา:- ปญฺจสิโขติ ปญฺจจุโฬ ปญฺจกุณฺฑลิโก. โส กิร มนุสฺสปเถ ปุญฺกมฺมกรณกาเล ทหโร ปญฺจจุฬกทารกกาเล วจฺฉปาลกเชฏฺโก หุตฺวา อญฺเปิ ทารเก คเหตฺวา พหิคาเม จตุมคฺคฏฺาเนสุ สาลํ กโรนฺโต โปกฺขรณึ ขณนฺโต เสตุํ พนฺธนฺโต วิสมํ มคฺคํ สมํ กโรนฺโต ยานานํ อกฺขปฏิฆาตนรุกฺเข หรนฺโตติ เอวรูปานิ ปุญฺานิ กโรนฺโต วิจริตฺวา ทหโรว กาลมกาสิ. ตสฺส โส อตฺตภาโว อิฏฺโ กนฺโต มนาโป อโหสิ. โส กาลํ กตฺวา จาตุมฺมหาราชิกเทวโลเก นวุติวสฺสสตสหสฺสปฺปมาณํ อายุํ คเหตฺวา นิพฺพตฺติ. ตสฺส ติคาวุตปฺปมาโณ สุวณฺณกฺขนฺธสทิโส อตฺตภาโว อโหสิ. โส สกฏสฏฺิมตฺตํ ^๑- อาภรณํ ปสาเธตฺวา นวกุมฺภมตฺเต คนฺเธ วิลิมฺปิตฺวา ทิพฺพรตฺตวตฺถธโร รตฺตสุวณฺณกณฺณิกํ ปิลนฺธิตฺวา ปญฺจหิ กุณฺฑลเกหิ ปิฏฺิยํ วตฺตมาเนหิ ปญฺจจุฬกทารกปริหาเรเนว วิจรติ. เตน ตํ "ปญฺจสิโข"เตฺวว สญฺชานนฺติ. อภิกฺกนฺตาย รตฺติยาติ อภิกฺกนฺตาย ขีณาย รตฺติยา, เอกํ โกฏฺาสํ อตีตายาติ อตฺโถ. อภิกฺกนฺตวณฺโณติ อติอิฏฺกนฺตมนาปวณฺโณ. ปกติยาปิ เหส กนฺตวณฺโณ, อลงฺกริตฺวา อาคตตฺตา ปน อภิกฺกนฺตวณฺโณ อโหสิ. เกวลกปฺปนฺติ อนวเสสํ สมนฺตโต. อนวเสสฏฺโ เอตฺถ เกวลสทฺโท, เกวปริปุณฺณนฺติ เอตฺถ วิย. สมนฺตฏฺโ ^๒- กปฺปสทฺโท, เกวลกปฺปํ เชตวนนฺติ อาทีสุ วิย. โอภาเสตฺวาติ อาภาย ผริตฺวา, จนฺทิมา วิย สุริโย วิย จ เอโกภาสํ เอกปชฺโชตํ กริตฺวาติ อตฺโถ. เทวสภาวณฺณนา [๒๙๔] สุธมฺมายํ สภายนฺติ สุธมฺมาย นาม อิตฺถิยา รตนมตฺต- กณฺณิกรุกฺขนิสฺสนฺเทน นิพฺพตฺตสภายํ. ตสฺสา กิร ผลิกมยา ภูมิ, มณิมยา @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม., อิ. สกฏสหสฺสมตฺตํ ^๒ ฉ.ม., อิ. สมนฺตโต อตฺโถ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕ หน้าที่ ๒๕๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=5&page=259&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=5&A=6662&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=5&A=6662&pagebreak=1#p259