อรรถกถาเล่มที่ ๕๕ หน้าที่ ๑๘๘.

หญฺจิ พุทฺธสฺส ภควโต โวหาโร โลกิเย โสเต ปฏิหญฺญตีติ เอตฺถ ยทิ โส โลกุตฺตเร ปฏิหญฺเญยฺย. โลกุตฺตโร สิยาติ เอวมตฺโถ น คเหตพฺโพ. โลกิเย ปฏิหญฺญมานสฺส ปน โลกุตฺตรตา นาม นตฺถีติ อยเมตฺถาธิปฺปาโย. โลกิเยน วิญฺญาเณนาติ เอตฺถาปิ โลกิเยเนวาติ อตฺโถ. อิตรถา อเนกนฺตตา สิยา. โลกุตฺตรญฺหิ โลกิเยนาปิ ญาเณน ญายติ. เอวํ สพฺพํ ยถานุรูปโต เวทิตพฺพํ. สพฺเพ เต มคฺคํ ภาเวนฺตีติ ปเญฺหสุ เย มคฺคํ น ปฏิลภนฺติ, เต สนฺธาย ปฏิกฺขิปติ. เย ปฏิลภนฺติ, เต สนฺธาย ปฏิชานาติ. [๓๕๑] โสวณฺณมยายาติ สุวณฺณมยาย. อิทํ ปรวาทิสฺส อุทาหรณํ. เอลณฺฑิยายาติ เอลณฺฑมยาย. อิทํ สกวาทิสฺส อุทาหรณํ. โลกิยํ โวหรนฺตสฺส โลกิโยติ อยมฺปิ เอกา ลทฺธิ. สา เอตรหิ เอกจฺจานํ อนฺธกานํ ลทฺธิ. เสสเมตฺถ อุตฺตานตฺถเมวาติ. โวหารกถาวณฺณนา นิฏฺฐิตา. ----------- ๑๑. นิโรธกถาวณฺณนา [๓๕๓] อิทานิ นิโรธกถา นาม โหติ. ตตฺถ เยสํ อปฺปฏิสงฺขานิโรธญฺจ ปฏิสงฺขานิโรธญฺจ เทฺวปิ เอกโต กตฺวา นิโรธสจฺจนฺติ ลทฺธิ เสยฺยถาปิ เอตรหิ มหิสาสกานญฺเจว อนฺธกานญฺจ, เต สนฺธาย เทฺว นิโรธาติ ปุจฺฉา สกวาทิสฺส, ปฏิญฺญา ปรวาทิสฺส. เทฺว ทุกฺขนิโรธาติ ปเญฺหสุ ยสฺมา เทฺว ทุกฺขสจฺจานิ น อิจฺฉติ, ตสฺมา ปฏิกฺขิปติ. ยสฺมา ทฺวีหากาเรหิ ทุกฺขํ นิรุชฺฌตีติ อิจฺฉติ, ตสฺมา ปฏิชานาติ. เทฺว นิโรธสจฺจานีติ ปเญฺหสุ ทฺวินฺนํ ทุกฺขสจฺจานํ นิโรธวเสน อนิจฺฉนฺโต ปฏิกฺขิปติ. ทฺวีหากาเรหิ ทุกฺขสฺส นิรุชฺฌนโต ปฏิชานาติ. เทฺว ตาณานีติอาทีสุปิ เอเสว นโย.

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๕ หน้าที่ ๑๘๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=55&page=188&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=55&A=4218&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=55&A=4218&modeTY=2&pagebreak=1#p188