อรรถกถาเล่มที่ ๕๕ หน้าที่ ๑๙๒.

อนิมิตฺตาปณิหิเตสุปิ เอเสว นโย. สตฺตนิมิตฺตาภาวโต หิ ขนฺธา อนิมิตฺตา, สงฺขารนิมิตฺตาภาวโต นิพฺพานํ. เอกธมฺมสฺมิมฺปิ อาโรเปตฺวา เปตพฺพสงฺขาเตน จ ปณิหิตพฺพฏฺเน ^๑- ปณิธีติ สงฺขคเตน ^๒- สตฺตปณิธินา ^๓- อปฺปณิหิตา ขนฺธา, ตณฺหาปณิธินา วา ตณฺหาย วา อารมฺมณภูเตน สพฺพสงฺขารปณิธินา อปฺปณิหิตํ นิพฺพานํ. ตสฺมา อิธาปิ ปฏิกฺเขโป จ ปฏิญฺา จ ปุริมนเยเนว เวทิตพฺพา. [๓๕๘] ตโต "ยถา สติปฏฺานาทโย โลกุตฺตรธมฺมา อริยา เจว สุญฺตาทิอารมฺมณา จ, กินฺเต เอวํ านาานาณนฺ"ติ อนุโลมปฏิโลมปุจฺฉา โหนฺติ. ตตฺถ สพฺพาปิ ปฏิญฺา สพฺเพ จ ปฏิกฺเขปา ปรวาทิสฺเสว. อิมินาว อุปาเยน เสสาเณสุปิ ปุจฺฉาวิสฺสชฺชนํ เวทิตพฺพํ. ปาลิยมฺปน เสสานิ สงฺขิปิตฺวา อวสาเน จุตูปปาตาณเมว วิภตฺตํ. ตโต ปรํ สกสมเยปิ "อริยนฺ"ติ สิทฺเธน อาสวานํ ขยาเณน สทฺธึ สํสนฺเทตฺวา เสสาณานํ อนุโลมโต จ ปฏิโลมโต จ อริยภาวปุจฺฉา โหนฺติ. ตา สพฺพา ปรวาทิสฺส, ปฏิญฺา จ ปฏิกฺเขโป จ สกวาทิสฺส. เต อุตฺตานตฺถาเยว. ปาลิยํ ปเนตฺถ ปมนเยเนว ^๔- ทสฺเสตฺวา สตฺต าณานิ สงฺขิตฺตานีติ. อริยนฺติกถาวณฺณนา นิฏฺิตา. ------------- ๓. วิมุตฺติกถาวณฺณนา [๓๖๓] อิทานิ วิมุตฺติกถา นาม โหติ. ตตฺถ เยสํ "วีตราคจิตฺตานํ วิมุตฺติปฺปโยชนํ นาม นตฺถิ. ยถา ปน มลีนํ วตฺถํ โธวิยมานํ มลา วิมุจฺจติ, เอวํ สราคํ จิตฺตํ ราคโต วิมุจฺจตี"ติ ลทฺธิ เสยฺยถาปิ เอตรหิ อนฺธกานํ, @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. ปณิทหิตพฺพฏฺเน ^๒ ฉ.ม. ปณิหิตสงฺขํ คเตน @^๓ สี.,ม. สตฺตปณิธินา จ ^๔ ฉ.ม. ปมนวมาเนว

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕๕ หน้าที่ ๑๙๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=55&page=192&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=55&A=4308&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=55&A=4308&pagebreak=1#p192