อรรถกถาเล่มที่ ๖ หน้าที่ ๑๕๗.

[๒๘๑] เยนาติ เยน ทิสาภาเคน. มหาเนรูติ สิเนรุ ^๑- ปพฺพตราชา. สุทสฺสโนติ โสวณฺณมยตฺตา สุนฺทรทสฺสโน. สิเนรุสฺส หิ ปาจีนปสฺสํ รชตมยํ, ทกฺขิณปสฺสํ มณิมยํ, ปจฺฉิมปสฺสํ ผลิกมยํ, อุตฺตรปสฺสํ โสวณฺณมยํ, ตํ มนุญฺญทสฺสนํ โหติ. ตสฺมา เยน ทิสาภาเคน สิเนรุ สุทสฺสโน โหตีติ ^๒- อยเมตฺถ อตฺโถ. มนุสฺสา ตตฺถ ชายนฺตีติ ตตฺถ อุตฺตรกุรุมฺหิ มนุสฺสา ชายนฺติ. อมมาติ วตฺถาภรณปานโภชนาทีสุปิ มมตฺตวิรหิตา. อปริคฺคหาติ อิตฺถีปริคฺคเหน อปริคฺคหา. เตสํ กิร "อยํ มยฺหํ ภริยา"ติ มมตฺตํ น โหติ, มาตรํ วา ภคนึ วา ทิสฺวา ฉนฺทราโค น อุปฺปชฺชติ. นปิ นียนฺติ นงฺคลาติ นงฺคลานิปิ ตตฺถ "กสิกมฺมํ กริสฺสามา"ติ น เขตฺตํ นียนฺติ. อกฏฺฐปากิมนฺติ อกฏฺเฐ ภูมิภาเค อรญฺเญ สยเมว ชาตํ. ตณฺฑุลปฺผลนฺติ ตณฺฑุลาว ตสฺส ผลํ โหติ. ตุณฺฑีกิเร ปจิตฺวานาติ อุกฺขลิยํ อากิริตฺวา นิทฺธุมงฺคาเรน อคฺคินา ปจิตฺวา. ตตฺถ กิร โชติกปาสาณา ^๓- นาม โหนฺติ. อถ เต ตโย ปาสาเณ ฐเปตฺวา ตํ อุกฺขลึ อาโรเปนฺติ. ปาสาเณหิ เตโช สมุฏฺฐหิตฺวา ตํ ปจติ. ตโต ภุญฺชนฺติ โภชนนฺติ ตโต อุกฺขลิโต โภชนเมว ภุญฺชนฺติ, อญฺโญ สูโป วา พฺยญฺชนํ วา น โหติ, ภุญฺชนฺตานํ จิตฺตานุกุโลเยว จสฺส รโส โหติ. เต ตํ ฐานํ สมฺปตฺตานํ เทนฺติเยว, มจฺฉริยจิตฺตํ นาม น โหติ. พุทฺธปจฺเจกพุทธาทโยปิ มหิทฺธิกา ตตฺถ คนฺตฺวา ปิณฺฑปาตํ คณฺหนฺติ. คาวึ เอกขุรํ กตฺวาติ คาวึ คเหตฺวา เอกขุรํ อสฺสํ ^๔- วิย วาหนเมว กตฺวา. ตํ อภิรุยฺห เวสฺสวณสฺส ปริจาริกา ยกฺขา. อนุยนฺติ ทิโสทิสนฺติ ตาย ตาย ทิสาย อนุจรนฺติ. ปสุ ํ เอกขุรํ กตฺวาติ ฐเปตฺวา คาวึ อวเสสจตุปฺปทชาติกํ ปสุ ํ เอกขุรํ วาหนเมว กตฺวา ทิโสทิสํ อนุยนฺติ. อิตฺถึ วาหนํ กตฺวาติ เยภุยฺเยน คพฺภินึ มาตุคามํ วาหนํ กริตฺวา. ตสฺสา ปิฏฺฐิยํ นิสีทิตฺวา จรนฺติ. ตสฺสา กิร ปิฏฺฐิ โอนมิตุ ํ สหติ. อิตรา @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. มหาสิเนรุ ^๒ ฉ.ม., อิ. โหติ น ทิสฺสติ @^๓ สี. โชติปาสาณา ^๔ ฉ.ม., อิ. อสฺสํ วิย น ทิสฺสติ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๖ หน้าที่ ๑๕๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=6&page=157&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=6&A=3935&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=6&A=3935&modeTY=2&pagebreak=1#p157