อรรถกถาเล่มที่ ๖ ภาษาบาลี อักษรไทย
ที.อ. (สุมงฺคล.๓)
หน้าที่ ๕๔.

มาสฑฺฒมาสา ปญฺายึสุ. อถ จตฺตาโร มาสา อุตุ, ตโย อุตู สํวจฉโรติ เอวํ
อุตุสํวจฺฉรา ปญฺายึสุ.
     [๑๒๒] วณฺณเววณฺณตา จาติ วณฺณสฺส วิวณฺณภาโว. เตสํ
วณฺณาติมานปจฺจยาติ เตสํ วณฺณํ อารพฺภ อุปฺปนฺนอติมานปจฺจยา.
มานาติมานชาติกานนฺติ ปุนปฺปุนํ อุปฺปชฺชมานมานาติมานสภาวานํ. รสปวิยาติ ๑-
สมฺปนฺนรสตฺตา รสาติ ลทฺธนามาย ปวิยา. อนุตฺถุนึสูติ อนุภาสึสุ. อโห
รสนฺติ อโห อมฺหากํ มธุรรสํ อนฺตรหิตํ. อคฺคญฺ อกฺขรนฺติ โลกุปฺปตฺติวํสกถํ.
อนุสรนฺตีติ อนุคจฺฉนฺติ.
                      ภูมิปปฺปฏกปาตุภาวาทิวณฺณนา
     [๑๒๓] เอวเมว ปาตุรโหสีติ เอทิโส หุตฺวา อุฏฺหิ, อนฺโตวาปิยํ
อุทเก ฉินฺเน สุกฺขกลลปฏลํ วิย จ อุฏฺหิ.
     [๑๒๔] ปทาลตาติ เอกา มธุรรสา ภทฺทลตา. ๒- กลมฺพกาติ
นาฬิกา. อหุ วต โนติ มธุรรสา วต โน ปทาลตา อโหสิ. อหายิ วต
โนติ สา โน เอตรหิ อนฺตรหิตาติ.
                      อกฏฺปากสาลิปาตุภาววณฺณนา
     [๑๒๕] อกฏฺปาโกติ อกฏฺเเยว ภูมิภาเค อุปฺปนฺโน. อกโณติ
นิกฺโกณฺฑโก. ๓- อถูโสติ นิตฺถูโส. สุคนฺโธติ ทิพฺพคนฺธํ วายติ. ตณฺฑุลปฺผโลติ
ปริสุทฺธํ ปณฺฑรํ ตณฺฑุลปฺผลเมว ผลติ. ปกฺกํ ปฏิวิรุฬฺหนฺติ สายํ คหิตฏฺานํ
ปาโต ปกฺกํ โหติ, ปุนวิรุฬฺหํ ปากติกเมว ๔- คหิตฏฺานํ น ปญฺายติ. นาปทานํ
ปญฺายตีติ อลายิตํ หุตฺวา อนูนเมว ปญฺายติ.
@เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. รสาย ปวิยา     ๒ ฉ.ม. ภทฺทาลตา     ๓ ฉ.ม., อิ. นิกฺกุณฺฑโก
@๔ ฉ.ม., อิ. ปฏิปากติกเมว


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๖ หน้าที่ ๕๔.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=6&page=54&pages=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=6&A=1345&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=6&A=1345&pagebreak=1#p54