อรรถกถาเล่มที่ ๖ หน้าที่ ๕๖.

มหาสมฺมตราชวณฺณนา [๑๓๐] ขียิตพฺพํ ขีเยยฺยาติ ปกาเสตพฺพํ ปกาเสยฺย, ขิปิตพฺพํ ขิเปยฺย, หาเรตพฺพํ หาเรยฺยาติ วุตฺตํ โหติ. โยเนสํ สตฺโตติ โย เอเตสํ สตฺโต. โก ปน โสติ. อมฺหากํ โพธิสตฺโต. สาลีนํ ภาคํ อนุปฺปทสฺสามาติ มยํ เอเกกสฺส เขตฺตโต อมฺพณมฺพณํ อาหริตฺวา ตุยฺหํ สาลิภาคํ ทสฺสาม, ตยา กิญฺจิ กมฺมํ น กาตพฺพํ, ตฺวํ อมฺหากํ เชฏฺกฏฺาเน ติฏฺาติ. [๑๓๑] อกฺขรํ อุปนิพฺพตฺตนฺติ สงฺขาสมญฺาปญฺตฺติโวหาโร อุปฺปนฺโน. ขตฺติโย ขตฺติโยเตฺวว ทุติยํ อกฺขรนฺติ น เกวลํ อกฺขรเมว, เต ปนสฺส เขตฺตสามิ โนติ ตีหิ สงฺเขหิ อภิเสกมฺปิ อกํสุ. รญฺเชตีติ สุเขติ ปิเณติ. อคฺคญฺเนาติ อคคนฺติ าเตน, อคฺเค วา าเตน โลกุปฺปตฺติสมเย อุปฺปนฺเนน อภินิพฺพตฺติ อโหสีติ. พฺราหฺมณมณฺฑลาทิวณฺณนา [๑๓๒] วีตงฺคารา วีตธูมาติ ปจิตฺวา ขาติตพฺพาภาวโต วิคตธูมงฺคารา. ปนฺนมุสลาติ โกฏฺเฏตฺวา ปจิตพฺพาภาวโต ปติตมุสลา. ฆาสเมสมานาติ ^๑- ภิกฺขาจริยวเสน ยาคุภตฺตํ ปริเยสนฺตา. ตเมนํ มนุสฺสา ทิสฺวาติ เต เอเต มนุสฺสา ปสฺสิตฺวา. อนภิสมฺภุณมานาติ อสหมานา อสกฺโกนฺตา. คนฺเถ กโรนฺตาติ ตโย เวเท อภิสงฺขโรนฺตา เจว วาเจนฺตา จ. อจฺฉนฺตีติ วสนฺติ, "อจฺเฉนฺตี"ติปิ ปาโ. เอเสวตฺโถ. หีนสมฺมตนฺติ มนฺเต ธาเรนฺติ "มนฺเต วาเจนฺตี"ติ โข วาเสฏฺ อิทํ เตน สมเยน หีนสมฺมตํ. ตเทตรหิ เสฏฺสมฺมตนฺติ ตํ อิทานิ "เอตฺตเก มนฺเต ธาเรนฺติ เอตฺตเก มนฺเต วาเจนฺตี"ติ เสฏฺสมฺมตํ ชาตํ. พฺราหฺมณมญฺฑลสฺสาติ พฺราหฺมณคณสฺส. @เชิงอรรถ: ^๑ สี., อิ., ก. ฆาสเมสนา

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๖ หน้าที่ ๕๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=6&page=56&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=6&A=1388&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=6&A=1388&pagebreak=1#p56