อรรถกถาเล่มที่ ๖ หน้าที่ ๕๗.

เวสฺสมณฺฑลวณฺณนา [๑๓๓] เมถุนํ ธมฺมํ สมาทายาติ เมถุนธมฺมํ สมาทิยิตฺวา. วิสุ กมฺมนฺเต ^๑- ปโยเชสุนฺติ โคปกกมฺมวาณิชกมฺมาทิเก ^๒- วิสฺสุเต อุคฺคเต กมฺมนฺเต ปโยเชสุํ. สุทฺทมณฺฑลวณฺณนา [๑๓๔] สุทฺทา สุทฺทาติ เตน ลุทฺทาจารกมฺมขุทฺทาจารกมฺมุนา สุทฺทํ สุทฺทนฺติ ^๓- ลหุํ ลหุํ กุจฺฉิตํ คจฺฉนฺติ, วินสฺสนฺตีติ อตฺโถ. [๑๓๕] อหุ โขติ โหติ โข. สกํ ธมฺมํ ครหมาโนติ น เสตจฺฉตฺตํ อุสฺสาปนมตฺเตน สุชฺฌิตุํ สกฺกาติ เอวํ อตฺตโน ขตฺติยธมฺมํ นินฺทมาโน. เอส นโย สพฺพตฺถ. "อิเมหิ โข วาเสฏฺ จตูหิ มณฺฑเลหี"ติ อิมินา อิทํ ทสฺเสติ "สมณมณฺฑลํ นาม วิสุํ นตถิ, ยสฺมา ^๔- ปน น สกฺกา ชาติยา สุชฺฌิตุํ อตฺตโน อตฺตโน สมฺมาปฏิปตฺติยาว สุทฺธิ โหติ, ตสฺมา อิเมหิ จตูหิ มณฺฑเลหิ สมณมณฺฑลสฺส อภินิพฺพตฺติ โหติ. อิมานิ มณฺฑลานิ สมณมณฺฑลํ อนุวตฺตนฺติ, อนุวตฺตนฺตานิ จ ธมฺเมเนว อนุวตฺตนนฺติ, โน อธมฺเมน. สมณมณฺฑลํ หิ อาคมฺม สมฺมาปฏิปตฺตึ ปูเรตฺวา สุทฺธึ ปาปุณนฺตี"ติ. ทุจฺจริตาทิกถาวณฺณนา [๑๓๖] อิทานิ ยถาชาติยา น สกฺกา สุชฺฌิตุํ, สมฺมาปฏิปตฺติยาว สุชฺฌนฺติ, ตมตฺถํ ปากฏํ กโรนฺโต ขตฺติโยปิ โข วาเสฏฺาติ เทสนํ อารภิ. ตตฺถ มิจฺฉาทิฏฺิกมฺมสมาทานเหตูติ มิจฺฉาทิฏฺิวเสน สมาทินฺนกมฺมเหตุ, มิจฺฉาทิฏฺิกมฺมสฺส วา สมาทานเหตุ. [๑๓๗] ทฺวยการีติ กาเลน กุสลํ กโรติ, กาเลน อกุสลนฺติ เอวํ อุภยการี. สุขทุกฺขปฏิสํเวที โหตีติ เอกกฺขเณ อุภยวิปากทานฏฺานํ นาม นตฺถิ. @เชิงอรรถ: ^๑ สี. วิสฺสุตกมฺมนฺเต ^๒ ฉ.ม. โครกฺข... ^๓ ฉ.ม. อิติ สทฺโท น ทิสุสติ @^๔ สี. สมฺมา

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๖ หน้าที่ ๕๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=6&page=57&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=6&A=1410&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=6&A=1410&pagebreak=1#p57