อรรถกถาเล่มที่ ๖ หน้าที่ ๙๕.

นนุ จายํ นาฏปุตฺโต นาฬนฺทวาสิโก, โส กสฺมา ปาวายํ กาลกโตติ. โส กิร อุปาลินา คหปตินา ปฏิวิทฺธสจฺเจน ทสหิ คาถาหิ ภาสิเต พุทฺธคุเณ สุตฺวา อุณฺหํ โลหิตํ ฉฑฺเฑสิ. อถ นํ อผาสุกํ คเหตฺวา ปาวํ อคมํสุ. โส ตตฺถ กาลมกาสิ. กาลํ กุรุมาโน จ จินฺเตสิ "มม ลทฺธิ อนิยฺยานิกา สารวิรหิตา, มยนฺตาว นฏฺฐา, อวเสสชโนปิ มา อปายปูรโก อโหสิ, สเจ ปนาหํ มม "สาสนํ อนิยฺยานิกนฺ"ติ วกฺขามิ, น สทฺทหิสฺสนฺติ, ยนฺนูนาหํ เทฺวปิ ชเน น เอกนีหาเรน อุคฺคณฺหาเปยฺยํ, เต มมจฺจเยน อญฺญมญฺญํ วิวทิสฺสนฺติ, สตฺถา ตํ วิวาทํ ปฏิจฺจ เอกํ ธมฺมกถํ กเถสฺสติ, ตโต เต สาสนสฺส มหนฺตภาวํ ชานิสฺสนฺตี"ติ. อถ นํ เอโก อนฺเตวาสิโก อุปสงฺกมิตฺวา อาห "ภนฺเต ตุเมฺห ทุพฺพลา, มยฺหํปิ อิมสฺมึ ธมฺเม สารํ อาจิกฺขถ, อาจริยปฺปมาณนฺ"ติ "อาวุโส ตฺวํ มมจฺจเยน สสฺสตนฺติ คเณฺหยฺยาสี"ติ อปโรปิ อุปสงฺกมิ, ตํ อุจฺเฉทํ คณฺหาเปสิ. เอวํ เทวปิ ชเน เอกลทฺธิเก อกตฺวา พหู นานานีหาเรน อุคฺคณฺหาเปตฺวา กาลมกาสิ. เต ตสฺส สรีรกิจฺจํ กตฺวา สนฺนิปติตฺวา อญฺญมญฺญํ ปุจฺฉึสุ "กสฺสาวุโส อาจริโย สารํ อาจิกฺขี"ติ. เอโก อุฏฐหิตฺวา มยฺหนฺติ อาห. กึ อาจิกฺขีติ. สสฺสตนฺติ. อปโร ตํ ปฏิพาหิตฺวา "มยฺหํ สารํ อาจิกฺขี"ติ อาห. เอวํ สพฺเพ "มยฺหํ สารํ อาจิกฺขิ, อหํ เชฏฺฐโก"ติ อญฺญมญฺญํ วิวาทํ วฑฺเฒตฺวา อกฺโกเส เจว ปริภาเส จ หตฺถปาทปฺปหาราทีนิ จ ปวตฺเตตฺวา เอกมคฺเคน เทฺว อคจฺฉนฺตา นานาทิสาสุ อปกฺกมึสุ. ^๑- [๑๖๕] อถโข จุนฺโท สมณุทฺเทโสติ อยํ เถโร ธมฺมเสนาปติสฺส กนิฏฺฐภาติโก. ตํ ภิกฺขู อนุปสมฺปนฺนกาเล "จุนฺโท สมณุทฺเทโส"ติ สมุทาจริตฺวา เถรกาเลปิ ตเถว สมุทาจรึสุ. เตน วุตฺตํ "จุนฺโท สมณุทฺเทโส"ติ. "ปาวายํ วสฺสํ วุฏฺโฐ เยน สามคาโม, เยนายสฺมา อานนฺโท เตนูปสงฺกมี"ติ กสฺมา อุปสงฺกมิ? นาฏฺปุตฺเต กิร กาลกเตปิ ชมฺพุทีเป มนุสฺสา ตตฺถ ตตฺถ กถํ ปวตฺตยึสุ "นิคฺคณฺโฐ นาฏฺปุตฺโต เอโก สตฺถาติ @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม., อิ. ปกฺกมึสุ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๖ หน้าที่ ๙๕. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=6&page=95&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=6&A=2382&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=6&A=2382&modeTY=2&pagebreak=1#p95