ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๗ ภาษาบาลี อักษรไทย ม.อ. (ปปญฺจ.๑)

หน้าที่ ๑๖๔.

นิปาโต, ยทา ยทา ยสฺมึ ยสฺมึ กาเลติ วุตฺตํ โหติ. ตถา ตถาติ อยํปิ
กาลตฺโถเยว, ตสฺมึ ตสฺมึ กาเลติ วุตฺตํ โหติ. โส อตฺตโน สุตฺตานุโลเมน
จินฺเตติ, อิตโร เตน จินฺติตกฺขเณ จินฺติตฏฺฐานเมว คจฺฉติ. อตฺตมโนติ สกมโน
ตุฏฐมโน ปีติโสมนสฺเสหิ คหิตมโน. อตฺตมนวาจํ นิจฺฉาเรสีติ อตฺตมนตาย
วาจํ อตฺตมนภาวสฺส วา ยุตฺตวาจํ นิจฺฉาเรสิ อุทีรยิ, ปพฺยาหรีติ วุตฺตํ โหติ.
หทยา หทยํ มญฺเญ อญฺญายาติ จิตฺเตน จิตฺตํ ชานิตฺวา วิย.
     อสฺสทฺธาติ พุทฺธธมฺมสํเฆสุ สทฺธาวิรหิตา, ชีวิกตฺถาติ อิณภยาทิปีฬิตา พหิ
ชีวิตุํ อสกฺโกนฺตา อิธ ชีวิกตฺถิกา หุตฺวา. น สทฺธาติ น สทฺธาย. สฐา มายาวิโนติ
มายาสาเฐยฺเยหิ ยุตฺตา. เกฏุภิโนติ ๑- สิกฺขิตเกราฏิกา, นิปฺผนฺนถามคตสาเฐยฺยาติ
วุตฺตํ โหติ. สาเฐยฺยญฺหิ อภูตคุณทสฺสนโต อภูตภณฺฑคุณทสฺสนสมํ ๒- กตฺวา
"เกราฏิยนฺ"ติ วุจฺจติ. อุนฺนฬาติ อุคฺคตนฬา, อุฏฺฐิตตุจฺฉมานาติ วุตฺตํ โหติ.
จปลาติ ปตฺตจีวรมณฺฑนาทินา จาปเลฺยน ยุตฺตา. มุขราติ มุขขรา, ขรวจนาติ
วุตฺตํ โหติ. วิกิณฺณวาจาติ อสญฺญตวจนา, ทิวสํปิ นิรตฺถกวจนปฺปลาปิโน.
อินฺทฺริเยสุ อคุตฺตทฺวาราติ ฉสุ อินฺทฺริเยสุ อสํวุตกมฺมทฺวารา. โภชเน
อมตฺตญฺญุโนติ โภชเน ยาปนมตฺตา ๓- ชานิตพฺพา ๓- ปริเยสนปฏิคฺคหณปริโภเคสุ
ยุตฺตตา, ตสฺสา อนชานกา. ชาคริยํ อนนุยุตฺตาติ ชาคเร อยุตฺตา. สามญฺเญ
อนเปกฺขวนฺโตติ สมณธมฺเม นิรเปกฺขา, ธมฺมานุธมฺมปฏิปตฺติรหิตาติ อตฺโถ. สิกฺขาย
น ติพฺพคารวาติ สิกฺขาปเทสุ พหุลคารวา น โหนฺติ, อาปตฺติวีติกฺกมนพหุลา. ๔-
พาหุลฺลิกาติอาทิ ธมฺมทายาเท วุตฺตํ. กุสีตาติอาทิ ภยเภรเว. ธมฺมปริยาเยนาติ
ธมฺมเทสนาย.
     สทฺธา อคารสฺมาติ ปกติยาปิ สทฺธาย, ปพฺพชิตาปิ สทฺธา อคารสฺมา
อนคาริยํ ปพฺพชิตา. ปิวนฺติ มญฺเญ ฆสนฺติ มญฺเญติ ปิวนฺติ วิย คิลนฺติ ๕-
วิย. อตฺตมนวาจํ นิจฺฉาเรนฺตา วจสา ปิวนฺติ วิย, อพฺภนุโมทนฺตา มนสา
ฆสนฺติ วิย. สาธุ วตาติ สุนฺทรํ วต. สพฺรหฺมจารีติ รสฺสํปิ วฏฺฏติ ทีฆํปิ.
รสฺเส สติ สาริปุตฺตสฺส อุปริ โหติ, ทีเฆ สติ สพฺรหฺมจารีนํ. ยทา สาริปุตฺตสฺส
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. เกตพิโนติ    อิ....ทสฺสนสมํปิ   ๓-๓ ฉ.ม. ยา มตฺตา ชานิตพฺพา
@ ฉ.ม....วีติกฺกมพหุลา วา.     ฉ.ม. ฆสนฺติ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๗ หน้าที่ ๑๖๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=7&page=164&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=7&A=4184&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=7&A=4184&modeTY=2&pagebreak=1#p164


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๖๔.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]