อรรถกถาเล่มที่ ๗ หน้าที่ ๒๒.

โส หิ ปุถูนํ นานปฺปการานํ กิเลสาทีนํ ชนนาทีหิปิ การเณหิ ปุถุชฺชโน. ยถาห:- ปุถุ กิเลเส ชเนนฺตีติ ปุถุชฺชนา, อิติ ปุถุ วิหตสกฺกายทิฏฺฐิกาติ ปุถุชฺชนา, ปุถุ สตฺถารานํ มุขุลฺโลกิกาติ ปุถุชฺชนา, ปุถุ สพฺพคตีหิ อวุฏฺฐิตาติ ปุถุชฺชนา, ปุถุ นานาภิสงฺขาเร อภิสงฺขโรนฺตีติ ปุถุชฺชนา, ปุถุ นานาโอเฆหิ วุยฺหนฺตีติ ปุถุชฺชนา, ปุถุ นานาสนฺตาเปหิ สนฺตปฺปนฺตีติ ปุถุชฺชนา, ปุถุ นานาปริฬาเหหิ ปริทยฺหนฺตีติ ปุถุชฺชนา, ปุถุ ปญฺจสุ กามคุเณสุ รตฺตา คิทฺธา คธิตา มุจฺฉิตา อชฺโฌปนฺนา. ลคฺคา ลคฺคิตา ปลิพุทฺธาติ ปุถุชฺชนา, ปุถุ ปญฺจนีวรเณหิ อาวุตา นิวุตา โอผุตา ปิหิตา ปฏิจฺฉนฺนา ปฏิกุชฺชิตาติ ปุถุชฺชนาติ. ^๑- ปุถูนํ วา คณนปถมตีตานํ อริยธมฺมปรมฺมุขานํ นีจธมฺมสมาจารานํ ชนานํ อนฺโตคธตฺตาติ ปุถุชฺชนา. ปุถุ วา อยํ วิสุํเยว สงฺขํ คโต วิสํสฏฺโฐ สีลสุตฺตาทิคุณยุตฺเตหิ อริเยหิ ชโนติปิ ปุถุชฺชโน. เอวเมเตหิ "อสฺสุตวา ปุถุชฺชโน"ติ ทฺวีหิ ปเทหิ เย เต:- ทุเว ปุถุชฺชนา วุตฺตา พุทฺเธนาทิจฺจพนฺธุนา. อนฺโธ ปุถุชฺชโน เอโก กลฺยาเณโก ปุถุชฺชโนติ เทฺว เย ปุถุชฺชนา, ^๒- เตสุ อนฺธปุถุชฺชโน วุตฺโต โหตีติ เวทิตพฺโพ, อริยานํ อทสฺสาวีติ อาทีสุ อริยาติ อารกตฺตา กิเลเสหิ, อนเย น อิริยนโต, อเย อิริยนโต, สเทวเกน จ โลเกน อรณียโต พุทฺธา จ ปจฺเจกพุทฺธา จ พุทฺธสาวกา จ วุจฺจนฺติ, พุทฺธา เอว วา อิธ อริยา. ยถาห "สเทวเก ภิกฺขเว โลเก ฯเปฯ ตถาคโต อริโยติ วุจฺจตี"ติ. ^๓- สปฺปุริสาติ เอตฺถ จ ปจฺเจกพุทฺธา ตถาคตสาวกา จ "สปฺปุริสา"ติ เวทิตพฺพา. เต หิ โลกุตฺตรคุณโยเคน โสภนา ปุริสาติ สปฺปุริสา. สพฺเพว วา เอเต เทฺวธาปิ วุตฺตา. พุทฺธาปิ หิ อริยา จ สปฺปุริสา จ ปจฺเจกพุทฺธสาวกาปิ. ยถาห:- @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม., ขุ. มหา. ๒๙/๒๓๙/๑๗๙ ติสฺสเมตฺเตยฺยสุตฺตนิทฺเทส ^๒ ฉ.ม. เทฺว @ปุถุชฺชนา วุตฺตา. ^๓ สํ. มหา. ๑๙/๑๐๙๘/๓๘๐ โลกสุตฺต

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๗ หน้าที่ ๒๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=7&page=22&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=7&A=552&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=7&A=552&modeTY=2&pagebreak=1#p22