ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๗ ภาษาบาลี อักษรไทย ม.อ. (ปปญฺจ.๑)

หน้าที่ ๔๐๖.

                      ๙. เทฺวธาวิตกฺกสุตฺตวณฺณนา
     [๒๐๖] เอวมฺเม สุตนฺติ เทฺวธาวิตกฺกสุตฺตํ.
     ตตฺถ ทฺวิธา กตฺวา ทฺวิธา กตฺวาติ เทฺว เทฺว ภาเค กตฺวา.
กามวิตกฺโกติ กามปฏิสํยุตฺโต วิตกฺโก. พฺยาปาทวิตกฺโกติ พฺยาปาทปฏิสํยุตฺโต
วิตกฺโก. วิหึสาวิตกฺโกติ วิหึสาปฏิสํยุตฺโต วิตกฺโก. เอกํ ภาคนฺติ อชฺฌตฺตํ วา
พหิทฺธา วา โอฬาริโก วา สุขุโม วา สพฺโพปายํ วิตกฺโก อกุสลปกฺขิโกเยวาติ
ตโยปิ กามพฺยาปาทวิหึสาวิตกฺเก เอกํ โกฏฺฐาสมกาสึ. กาเมหิ นิสฺสโฏ
เนกฺขมฺมปฏิสํยุตฺโต วิตกฺโก เนกฺขมฺมวิตกฺโก นาม, โส ยาว ปฐมชฺฌานา
วฏฺฏติ. อพฺยาปาทปฏิสํยุตฺโต วิตกฺโก อพฺยาปาทวิตกฺโก, โส เมตฺตาปุพฺพภาคโต
ปฏฺฐาย ยาว ปฐมชฺฌานา วฏฺฏติ. อวิหึสาปฏิสํยุตฺโต วิตกฺโก อวิหึสาวิตกฺโก,
โส กรุณาปุพฺพภาคโต ปฏฺฐาย ยาว ปฐมชฺฌานา วฏฺฏติ. ทุติยํ ภาคนฺติ
สพฺโพปายํ กุสลปกฺขิโกเยวาติ ทุติยํ โกฏฺฐาสมกาสินฺติ. ๑- อิมินา โพธิสตฺตสฺส
วิตกฺกนิคฺคณฺหนกาโล ๒- กถิโต.
     โพธิสตฺตสฺส หิ ฉพฺพสฺสานิ ปธานํ ปทหนฺตสฺส เนกฺขมฺมวิตกฺกาทโย
ปุญฺชปุญฺชา มหานทิยํ ๓- โอฆา วิย ปวตฺตึสุ. สติสมฺโมเสน ปน สหสา
กามวิตกฺกาทโย อุปฺปชฺชิตฺวา กุสลวารํ ปจฺฉินฺทิตฺวา สยํ อกุสลชวนวารา
หุตฺวา ติฏฺฐนฺติ. ตโต โพธิสตฺโต จินฺเตสิ "มยฺหํ อิเม กามวิตกฺกาทโย กุสลวารํ
ปจฺฉินฺทิตฺวา ติฏฺฐนฺติ, หนฺทาหํ อิเม วิตกฺเก เทฺว ภาเค กตฺวา วิหรามี"ติ
กามวิตกฺกาทโย อกุสลปกฺขิกาติ เอกํ ภาคํ กโรติ เนกฺขมฺมวิตกฺกาทโย กุสลปกฺขิกาติ
เอกํ. อถ ปุน จินฺเตสิ "อกุสลปกฺขโต อาคตวิตกฺกํ มนฺเตน กณฺหสปฺปํ
อุปฺปีเฬตฺวา คณฺหนฺโต วิย อมิตฺตํ คีวายํ อกฺกมนฺโต วิย จ นิคฺคเหสฺสามิ,
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. อิติ-สทฺโท น ทิสฺสติ    ฉ,ม......นิคฺคหณกาโล, เอวมุปริปิ
@ ก. มหานที



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๗ หน้าที่ ๔๐๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=7&page=406&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=7&A=10320&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=7&A=10320&modeTY=2&pagebreak=1#p406


จบการแสดงผล หน้าที่ ๔๐๖.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]