อรรถกถาเล่มที่ ๙ หน้าที่ ๑๓๐.

มิลาตภาวํ อาปชฺชเนน วิปริณาโม ภเวยฺย. วจฺฉกสฺส ปน ขีรปิปาสาย สุสฺสนํ อญฺญถตฺตํ นาม, สุสฺสิตฺวา กาลกิริยา วิปริณาโม นาม. [๑๖๐] ปสาทิโต ภควาติ เถโร กิร ตตฺถ นิสินฺโนว ทิพฺพจกฺขุนา พฺรหฺมานํ อาคตํ อทฺทส, ทิพฺพาย โสตธาตุยา จ อายาจนสทฺทํ สุณิ, เจโตปริยญาเณน ภควโต ปสนฺนภาวํ อญฺญาสิ. ตสฺมา "กญฺจิ ภิกฺขุ ํ เปเสตฺวา ปกฺโกสิยมานานํ คมนํ นาม น ผาสุกํ, ยาว สตฺถา น เปเสติ, ตาวเทว คมิสฺสามา"ติ มญฺญมาโน เอวมาห. อปฺโปสฺสุกฺโกติ อญฺเญสุ กิจฺเจสุ อนุสฺสุกฺโก หุตฺวา. ทิฏฺฐธมฺมสุขวิหารนฺติ ผลสมาปตฺติวิหารํ อนุยุตฺโต มญฺเญ ภควา วิหริตุกาโม, โส อิทานิ ยถารุจิยา วิหริสฺสติ ^๑- เอวํ เม อโหสีติ วทติ. มยํปิทานีติ มยํ ปรํ โอวทมานา วิหารโต นิกฺกฑฺฒิตา, กึ อมฺหากํ ปโรวาเทน. อิทานิ มยํปิ ทิฏฺฐธมฺมสุขวิหาเรเนว วิหริสฺสามาติ ทีเปติ. เถโร อิมสฺมึ ฐาเน วิรุทฺโธ ^๒- อตฺตโน ภารภาวํ น อญฺญาสิ. อยํ หิ ภิกฺขุสํโฆ ทฺวินฺนํปิ มหาเถรานํ ภาโร, เตน นํ ปฏิเสเธนฺโต ภควา อาคเมหีติอาทิมาห. มหาโมคฺคลฺลานตฺเถโร ปน อตฺตโน ภารภาวํ อญฺญาสิ. เตนสฺส ภควา สาธุการํ อทาสิ. [๑๖๑] จตฺตาริมานิ ภิกฺขเวติ กสฺมา อารภิ? อิมสฺมึ สาสเน จตฺตาริ ภยานิ. โย ตานิ อภีโต โหติ, โส อิมสฺมึ สาสเน ปติฏฺฐาตุ ํ สกฺโกติ, อิตโร ปน น สกฺโกตีติ ทสฺเสตุ ํ อิมํ เทสนํ อารภิ. ตตฺถ อุทโกโรหนฺเตติ อุทกํ โอโรหนฺเต ปุคฺคเล. กุมฺภีลภยนฺติ สุ ํสุมารภยํ. สุสุกาภยนฺติ จณฺฑมจฺฉภยํ. [๑๖๒] โกธุปายาสสฺเสตํ อธิวจนนฺติ ยถา หิ พาหิรํ อุทกํ โอติณฺโณ อูมีสุ โอสีทิตฺวา มรติ, เอวํ อิมสฺมึ สาสเน โกธุปายาเส โอสีทิตฺวา วิพฺภมติ. ตสฺมา โกธุปายาโส "อูมิภยนฺ"ติ วุตฺโต. [๑๖๓] โอทริกตฺตสฺเสตํ อธิวจนนฺติ ยถา หิ พาหิรํ อุทกํ โอติณฺโณ กุมฺภีเลน ขาทิโต มรติ, เอวํ อิมสฺมึ สาสเน โอทริกตฺเตน ขาทิโต วิพฺภมติ. ตสฺมา โอทริกตฺตํ "กุมฺภีลภยนฺ"ติ วุตฺตํ. @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. วิหริสฺสตีติ ^๒ ฉ.ม. วิรทฺโธ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๙ หน้าที่ ๑๓๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=9&page=130&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=9&A=3270&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=9&A=3270&modeTY=2&pagebreak=1#p130