อรรถกถาเล่มที่ ๙ ภาษาบาลี อักษรไทย
ม.อ. (ปปญฺจ.๓)
หน้าที่ ๒๒๔.

อุปาทาย ตรุณา. วุฑฺฒาติ วสฺสสตาติกฺกนฺตา. อปณฺณกํ สามญฺญเมว เสยฺโยติ
อวิรุทฺธํ อเทฺวชฺฌคามึ ๑- เอกนฺตนิยฺยานิกํ สามญฺญเมว "เสยฺโย, อุตฺตริตรญฺจ
ปณีตตรญฺจา"ติ อุปธาเรตฺวา ปพฺพชิโตสฺมิ มหาราชาติ. ตสฺมา ยํ ตฺวํ วทสิ
"กึ ทิสฺวา วา สุตฺวา วา"ติ, อิทํ ทิสฺวา จ สุตฺวา จ ปพฺพชิโตสฺมีติ มํ
ธาเรหีติ เทสนํ นิฏฺฐเปสีติ.
                    ปปญฺจสูทนิยา มชฺฌิมนิกายฏฺฐกถาย
                      รฏฺฐปาลสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                           -----------
                        ๓. มฆเทวสุตฺตวณฺณนา
      [๓๐๘] เอวมฺเม สุตนฺติ มฆเทวสุตฺตํ. ๒- ตตฺถ มฆเทวมฺพวเนติ ปุพฺเพ
มฆเทโว นาม ราชา ตํ อมฺพวนํ โรเปสิ. เตสุ รุกฺเขสุ ปลุชฺชมาเนสุ อปรภาเค
อญฺเญปิ ราชาโน โรเปสุํเยว. ตํ ปน ปฐมโวหารวเสน ๓- มฆเทวมฺพวนนฺเตฺวว
สงฺขฺยํ คตํ. สิตํ ปาตฺวากาสีติ สายณฺหสมเย วิหารจาริกํ จรมาโน รมณียํ
ภูมิภาคํ ทิสฺวา "วสิตปุพฺพํ นุ โข อิมสฺมึ โอกาเส"ติ อาวชฺเชนฺโต "ปุพฺเพ
อหํ มฆเทโว นาม ราชา หุตฺวา อิมํ อมฺพวนํ โรเปสึ, เอตฺเถว ปพฺพชิตฺวา
จตฺตาโร พฺรหฺมวิหาเร ภาเวตฺวา พฺรหฺมโลเก นิพฺพตฺตึ. ตํ โข ปเนตํ
การณํ ภิกฺขุสํฆสฺส อปากฏํ, ปากฏํ กริสฺสามี"ติ อตฺตคฺคทนฺเต ๔- ทสฺเสนฺโต สิตํ
ปาตุํ อกาสิ.
      ธมฺโม อสฺส อตฺถีติ ธมฺมิโก. ธมฺเมน ราชา ชาโตติ ธมฺมราชา. ธมฺเม
ฐิโตติ ทสกุสลกมฺมปถธมฺเม ฐิโต. ธมฺมํ จรตีติ สมํ ๕- จรติ. ตตฺร
พฺราหฺมณคหปติเกสูติ โยปิ โส ปุพฺพราชูหิ พฺราหฺมณานํ ทินฺนปริหาโร, ตํ
@เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. อทฺวชฺฌคามึ    ๒ สี. มขาเทวสุตฺต    ๓ สี. ปุริมโวหารวเสน
@๔ ฉ.ม. อคฺคคฺคทนฺเต   ๕ ก. ราชธมฺมํ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๙ หน้าที่ ๒๒๔.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=9&page=224&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=9&A=5645&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=9&A=5645&modeTY=2&pagebreak=1#p224