อรรถกถาเล่มที่ ๙ หน้าที่ ๒๖๒.

๕. พฺราหฺมณวคฺค ๑. พฺรหฺมายุสุตฺตวณฺณนา [๓๘๓] เอวมฺเม สุตนฺติ พฺรหฺมายุสุตฺตํ. ตตฺถ มหตา ภิกฺขุสํเฆน สทฺธินฺติ มหตาติ คุณมหตฺเตนปิ มหตา, สงฺขฺยามหตฺเตนปิ. โส หิ ภิกฺขุสํโฆ ^๑- คุเณหิปิ มหา อโหสิ อปฺปจฺฉตาทิคุณสมนฺนาคตตฺตา, สงฺขฺยายปิ มหา ปญฺจสตสงฺขฺยตตฺตา. ภิกฺขูนํ สํเฆน ภิกฺขุสํเฆน, ทิฏฺฐิสีลสามญฺญสงฺฆาตสงฺขาเตน สมณคเณนาติ อตฺโถ. สทฺธินฺติ เอกโต. ปญฺจมตฺเตหิ ภิกฺขุสเตหีติ ปญฺจ มตฺตา เอเตสนฺติ ปญฺจมตฺตานิ. มตฺตาติ ปมาณํ วุจฺจติ, ตสฺมา ยถา โภชเน มตฺตญฺญูติ วุตฺเต โภชเน มตฺตํ ชานาติ ปมาณํ ชานาตีติ อตฺโถ โหติ, เอวมิธาปิ เตสํ ภิกฺขุสตานํ ปญฺจมตฺตา ปญฺจปมาณนฺติ เอวมตฺโถ ทฏฺฐพฺโพ. ภิกฺขูนํ สตานิ ภิกฺขุสตานิ. เตหิ ปญฺจมตฺเตหิ ภิกฺขุสเตหิ. วีสวสฺสสติโกติ วีสาธิกวสฺสสติโก. ติณฺณํ เวทานนฺติ อิรุเวทยชุเวทสามเวทานํ. โอฏฺฐปหตกรณวเสน ปารํ คโตติ ปารคู. สห นิฆณฺฑุนา จ เกฏุเภน จ สนิฆณฺฑุเภฏุภานํ, นิฆณฺฑูติ นามนิฆณฺฑุรุกฺขาทีนํ ^๒- เววจนปฺปกาสกํ สตฺถํ. เกฏุภนฺติ กิริยากปฺปวิกปฺโป กวีนํ อุปการาย ^๓- สตฺถํ. สห อกฺขรปฺปเภเทน สกฺขรปฺปเภทานํ. อกฺขรปฺปเภโทติ สิกฺขา จ นิรุตฺติ จ. อิติหาสปญฺจมานนฺติ อาถพฺพณเวทํ จตุตฺถํ กตฺวา "อิติห อาส อิติห อาสา"ติ อีทิสวจนปฺปฏิสํยุตฺโต ปุราณกถาสงฺขาโต อิติหาโส ปญฺจโม เอเตสนฺติ อิติหาสปญฺจมา, เตสํ อิติหาสปญฺจมานํ. ปทญฺจ ตทวเสสญฺจ พฺยากรณํ อธียติ ปเวเทติ จวติ ปทโก เวยฺยากรโณ. โลกายตนฺติ ^๔- วุจฺจติ วิตณฺฑวาทสตฺถํ. มหาปุริสลกฺขณนฺติ มหาปุริสานํ พุทฺธาทีนํ ลกฺขณทีปกํ ทฺวาทสสหสฺสคนฺถปฺปมาณํ สตฺถํ, ยตฺถ @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. ภิกฺขุสํเฆ ^๒ สุ.วิ. ๑/๕๒๖/๒๒๒ @^๓ อุปการาวหํ, สุ.วิ. ๑/๒๕๖/๒๒๒ ^๔ ฉ.ม. อิติสทฺโท น ทิสสติ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๙ หน้าที่ ๒๖๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=9&page=262&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=9&A=6593&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=9&A=6593&modeTY=2&pagebreak=1#p262