อรรถกถาเล่มที่ ๙ หน้าที่ ๒๙๕.

เอวํ ปญฺจมสฺส วณฺณสฺส อตฺถิตาย จาตุวณฺณิสุทฺธีติ เอเตสํ วาเท โทสํ ทสฺเสตฺวา อิทานิ ปุน จาตุวณฺณิสุทฺธิยํ โอตาเรนฺโต ^๑- ตํ กึ มญฺญสีติยญฺญภตฺเต. ตตฺถ สทฺเธติ มตกภตฺเต. ถาลิปาเกติ ปณฺณาการภตฺเต. ยญฺเญติ อญฺเญติ. ปาหุเนติ อาคนฺตุกานํ กตภตฺเต. กึ หีติ กึ มหปฺผลํ ภวิสฺสติ, โน ภวิสฺสตีติ ทีเปติ. [๔๑๐] ภูตปุพฺพนฺติ อสฺสลายน ปุพฺเพ มยิ ชาติยา หีนตเร ตุเมฺห เสฏฺฐตรา สมานาปิ มยา ชาติวาเท ปญฺหํ ปุฏฺฐา สมฺปาเทตุํ นาสกฺขิตฺถ, อิทานิ ตุเมฺห หีนตรา หุตฺวา มยา เสฏฺฐตเรน พุทฺธานํ สเก ชาติวาเท ปญฺหํ ปุฏฺฐา กึ สมฺปาเทสฺสถ, น เอตฺถ จินฺตา กาตพฺพาติ มาณวํ อุปตฺถมฺเภนฺโต อิมํ เทสนํ อารภิ. ตตฺถ อสิโต กาฬโก. เทวโลติ ตสฺส นามํ, อยเมว ภควา เตน สมเยน, ปฏลิโยติ ^๒- คณงฺคณอุปาหนา. ปตฺถณฺฑิเลติ ปณฺณสาลาปริเวเณ. โก นุ โขติ กหํ นุ โข. คามณฺฑลรูโป วิยาติ คามทารกรูโป วิย. โส ขฺวาหํ โภ โหมีติ โภ อหํ โส อสิตเทวโล โหมีติ วทติ. ตทา กิร มหาสตฺโต โกณฺฑทมโก หุตฺวา วิจรติ. อภิวาเทตุํ อุปกฺกมึสูติ วนฺทิตุํ อุปกฺกมํ อกํสุ. ตโต ปฏฺฐาย จ ^๓- วสฺสสติกตาปโสปิ ตทหุชาตํ พฺราหฺมณกุมารํ อวนฺทนฺโต โกณฺฑิโต สุโกณฺฑิโต ^๔- โหติ, [๔๑๑] ชนิกา มาตาติ ยาย ตุเมฺห ชนิตา, สา โว ชนิกา มาตา. ชนิกา มาตูติ ชนิกาย มาตุยา. โย ชนโกติ "โย ชนโก ปิตา"เตฺวว ปาโฐ. อสิเตนาติ ปญฺจาภิญฺเญน อสิเตน เทวเลน อิสินา อิมํ คนฺธพฺพปญฺหํ ปุฏฺฐา น สมฺปายิสฺสนฺติ. เยสนฺติ เยสํ สตฺตนฺนํ อิสีนํ. น ปุณฺโณ ทพฺพิคาโหติ เตสํ สตฺตนฺนํ อิสีนํ ทพฺพึ คเหตฺวา ปณฺณํ ปจิตฺวา ทายโก ปุณฺโณ นาม เอโก อโหสิ, โส ทพฺพิคหณสิปฺปํ ชานาติ. ตฺวํ อาจริยโก เตสํ ปุณฺโณปิ น โหติ, เตน ญาตํ ทพฺพิคหณสิปฺปมตฺตมฺปิ น ชานาสีติ. เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานเมวาติ. @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. โอวทนฺโต ^๒ ก. อคลิโยติ ^๓ ก. จ-สทฺโท น ทิสฺสติ @^๔ สี. โกฏฺฐิโต สุโกฏฺฐิโต

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๙ หน้าที่ ๒๙๕. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=9&page=295&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=9&A=7435&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=9&A=7435&modeTY=2&pagebreak=1#p295