ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๙ สุตฺต. สํ. ขนฺธวารวคฺโค
     [๒๐๘]   เอกํ  สมยํ  ภควา  เวสาลิยํ  วิหรติ  มหาวเน กูฏาคาร-
สาลายํ   ฯ   เตน   โข  ปน  สมเยน  อายสฺมา  อนุราโธ  ภควโต
อวิทูเร   อรญฺญกุฏิกายํ   วิหรติ   ฯ   อถ  โข  สมฺพหุลา  อญฺญติตฺถิยา
ปริพฺพาชกา    เยนายสฺมา    อนุราโธ    เตนุปสงฺกมึสุ   อุปสงฺกมิตฺวา
อายสฺมตา   อนุราเธน   สทฺธึ   สมฺโมทึสุ   สมฺโมทนียํ   กถํ  สาราณียํ
วีติสาเรตฺวา   เอกมนฺตํ   นิสีทึสุ   ฯ   เอกมนฺตํ   นิสินฺนา   โข  เต
อญฺญติตฺถิยา   ปริพฺพาชกา   อายสฺมนฺตํ   อนุราธํ   เอตทโวจุํ  โย  โส
อาวุโส   อนุราธ   ตถาคโต   อุตฺตมปุริโส   ปรมปุริโส  ปรมปตฺติปตฺโต
ตํ   ตถาคโต   อิเมสุ   จตูสุ   ฐาเนสุ  ปญฺญาปยมาโน  ปญฺญเปติ  ๒-
โหติ   ตถาคโต   ปรมฺมรณาติ   วา   น  โหติ  ตถาคโต  ปรมฺมรณาติ
วา   โหติ   จ   น   จ   โหติ   ตถาคโต   ปรมฺมรณาติ  วา  เนว
โหติ น น โหติ ตถาคโต ปรมฺมรณาติ วาติ ๓- ฯ
     {๒๐๘.๑}   เอวํ   วุตฺเต  อายสฺมา  อนุราโธ  เต  อญฺญติตฺถิเย
ปริพฺพาชเก   เอตทโวจ   โย   โส   อาวุโส   ตถาคโต  อุตฺตมปุริโส
ปรมปุริโส    ปรมปตฺติปตฺโต   ตํ   ตถาคโต   อญฺญตฺร   อิเมหิ   จตูหิ
ฐาเนหิ   ปญฺญาปยมาโน   ปญฺญเปติ   โหติ  ตถาคโต  ปรมฺมรณาติ  วา
น  โหติ ตถาคโต ปรมฺมรณาติ วา โหติ จ น จ โหติ ตถาคโต ปรมฺมรณาติ
วา  เนว  โหติ  น  น  โหติ  ตถาคโต ปรมฺมรณาติ วาติ ฯ เอวํ วุตฺเต
@เชิงอรรถ:  ยุ. อิทมโวจ อายสฺมา สารีปุตฺโต ฯ อตฺตมโน อายสฺมา ยมโก อายสฺมโต
@สารีปุตฺตสฺส ภาสิตํ อภินนฺทีตีติ ทิสฺสติ ฯ    โป. ม. ยุ. ปญฺญาเปติ
@ โป. ยุ. วา ฯ
เต   อญฺญติตฺถิยา   ปริพฺพาชกา   อายสฺมนฺตํ   อนุราธํ  เอตทโวจุํ  โส
จายํ   ภิกฺขุ   นโว   ภวิสฺสติ   อจิรปพฺพชิโต  เถโร  วา  ปน  พาโล
อพฺยตฺโตติ   ฯ  อถ  โข  อญฺญติตฺถิยา  ปริพฺพาชกา  อายสฺมนฺตํ  อนุราธํ
นววาเทน จ พาลวาเทน จ อปสาเทตฺวา อุฏฺฐายาสนา ปกฺกมึสุ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๗ หน้าที่ ๑๔๑-๑๔๒. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=17&item=208&items=1&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=17&item=208&items=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=17&item=208&items=1&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=17&item=208&items=1&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=17&i=208              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=12&A=7537              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=12&A=7537              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๗ http://84000.org/tipitaka/read/?index_17

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :