ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๒ วินย. มหาวิภงฺโค (๒)
     [๙๒]   อถโข   อายสฺมา   อุปเสโน   วงฺคนฺตปุตฺโต   สปริโส
เยน    ภควา    เตนุปสงฺกมิ   อุปสงฺกมิตฺวา   ภควนฺตํ   อภิวาเทตฺวา
เอกมนฺตํ    นิสีทิ   ฯ   อาจิณฺณํ   โข   ปเนตํ   พุทฺธานํ   ภควนฺตานํ
อาคนฺตุเกหิ   ภิกฺขูหิ   สทฺธึ  ปฏิสมฺโมทิตุํ  ฯ  อถโข  ภควา  อายสฺมนฺตํ
อุปเสนํ   วงฺคนฺตปุตฺตํ   เอตทโวจ   ๒-   กจฺจิ   โว  อุปเสน  ขมนียํ
กจฺจิ    ยาปนียํ    กจฺจิตฺถ    อปฺปกิลมเถน   อทฺธานํ   อาคตาติ   ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. โส ฯ   ยุ. รา. เอกมนฺตํ นิสินฺนํ โข อายสฺมนฺตํ อุปเสนํ
@วงฺคนฺตปุตฺตํ ภควา เอตทโวจ ฯ
ขมนียํ   ภควา  ยาปนียํ  ภควา  อปฺปกิลมเถน  จ  มยํ  ภนฺเต  อทฺธานํ
อาคตาติ ฯ
     {๙๒.๑}   เตน โข ปน สมเยน อายสฺมโต อุปเสนสฺส วงฺคนฺตปุตฺตสฺส
สทฺธิวิหาริโก  ภิกฺขุ  ภควโต  อวิทูเร  นิสินฺโน  โหติ  ฯ อถโข ภควา ตํ
ภิกฺขุํ  เอตทโวจ  มนาปานิ  เต  ภิกฺขุ  ปํสุกูลานีติ  ฯ  น โข เม ภนฺเต
มนาปานิ  ปํสุกูลานีติ  ฯ  กิสฺส  ปน  ตฺวํ  ภิกฺขุ  ปํสุกูลิโกติ ฯ อุปชฺฌาโย
เม  ภนฺเต  ปํสุกูลิโก  เอวํ  อหํปิ  ปํสุกูลิโกติ ฯ อถโข ภควา อายสฺมนฺตํ
อุปเสนํ  วงฺคนฺตปุตฺตํ  เอตทโวจ  ปาสาทิกา  โข  ตฺยายํ  อุปเสน ปริสา
กถํ ตฺวํ อุปเสน ปริสํ วิเนสีติ ฯ
     {๙๒.๒}   โย  มํ  ภนฺเต อุปสมฺปทํ ยาจติ ตมหํ ๑- เอวํ วทามิ อหํ
โข  อาวุโส  อารญฺโก  ปิณฺฑปาติโก  ปํสุกูลิโก  สเจ  ตฺวํปิ  อารญฺโก
ภวิสฺสสิ   ปิณฺฑปาติโก   ปํสุกูลิโก  เอวาหํ  ตํ  อุปสมฺปาเทสฺสามีติ  สเจ
เม  ปฏิสฺสุณาติ  อุปสมฺปาเทมิ  โน  เจ  เม  ปฏิสฺสุณาติ น อุปสมฺปาเทมิ
โย  มํ  นิสฺสยํ  ยาจติ  ตมหํ  ๒- เอวํ วทามิ อหํ โข อาวุโส อารญฺโก
ปิณฺฑปาติโก   ปํสุกูลิโก   สเจ   ตฺวํปิ  อารญฺโก  ภวิสฺสสิ  ปิณฺฑปาติโก
ปํสุกูลิโก  เอวาหํ  เต  นิสฺสยํ  ทสฺสามีติ  สเจ  เม  ปฏิสฺสุณาติ  นิสฺสยํ
เทมิ  โน  เจ  เม  ปฏิสฺสุณาติ  น [๓]- เทมิ เอวํ โข อหํ ภนฺเต ปริสํ
วิเนมีติ   ฯ   สาธุ   สาธุ   อุปเสน   สาธุ  โข  ตฺวํ  อุปเสน  ปริสํ
@เชิงอรรถ: ๑-๒ ยุ. ตาหํ ฯ   ม. ยุ. นิสฺสยํ ฯ
วิเนสิ  ชานาสิ  ปน  ตฺวํ  อุปเสน  สาวตฺถิยํ  ๑-  สงฺฆสฺส  กติกนฺติ  ฯ
น  โข  อหํ  ภนฺเต  ชานามิ  สาวตฺถิยํ  สงฺฆสฺส  กติกนฺติ  ฯ  สาวตฺถิยํ
โข   อุปเสน   สงฺเฆน   กติกา   กตา   อิจฺฉตาวุโส  ภควา  เตมาสํ
ปฏิสลฺลิยิตุํ    น   ภควา   เกนจิ   อุปสงฺกมิตพฺโพ   อญฺตฺร   เอเกน
ปิณฺฑปาตนีหารเกน    โย    ภควนฺตํ    อุปสงฺกมติ   [๒]-   ปาจิตฺติยํ
เทสาเปตพฺโพติ   ฯ   ปญฺายิสฺสติ   ภนฺเต   สาวตฺถิยํ   สงฺโฆ  สกาย
กติกาย    น   มยํ   อปฺปญฺตฺตํ   ปญฺาเปสฺสาม   ปญฺตฺตํ   วา   น
สมุจฺฉินฺทิสฺสาม       ยถาปญฺตฺเตสุ       สิกฺขาปเทสุ       สมาทาย
วตฺติสฺสามาติ   ฯ   สาธุ   สาธุ  อุปเสน  น  อปฺปญฺตฺตํ  ปญฺาเปตพฺพํ
ปญฺตฺตํ    วา    น    สมุจฺฉินฺทิตพฺพํ    ยถาปญฺตฺเตสุ    สิกฺขาปเทสุ
สมาทาย   วตฺติตพฺพํ   อนุชานามิ   อุปเสน  เย  เต  ภิกฺขู  อารญฺกา
ปิณฺฑปาติกา ปํสุกูลิกา ยถาสุขํ มํ ทสฺสนาย อุปสงฺกมนฺตูติ ฯ
     {๙๒.๓}   เตน  โข  ปน  สมเยน สมฺพหุลา ภิกฺขู พหิทฺวารโกฏฺเก
ิตา    โหนฺติ    มยํ   อายสฺมนฺตํ   อุปเสนํ   วงฺคนฺตปุตฺตํ   ปาจิตฺติยํ
เทสาเปสฺสามาติ  ฯ  อถโข  อายสฺมา  อุปเสโน  วงฺคนฺตปุตฺโต  สปริโส
อุฏฺายาสนา   ภควนฺตํ   อภิวาเทตฺวา   ปทกฺขิณํ   กตฺวา   ปกฺกามิ  ฯ
อถโข    เต   ภิกฺขู   อายสฺมนฺตํ   อุปเสนํ   วงฺคนฺตปุตฺตํ   เอตทโวจุํ
ชานาสิ   ตฺวํ   อาวุโส   อุปเสน   สาวตฺถิยํ   สงฺฆสฺส   กติกนฺติ   ฯ
ภควาปิ   มํ   อาวุโส  เอวมาห  ชานาสิ  ปน  ตฺวํ  อุปเสน  สาวตฺถิยํ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. สาวตฺถิยา ฯ เอวมุปริปิ ฯ   ม. ยุ. โส ฯ
สงฺฆสฺส   กติกนฺติ   น   โข   อหํ  ภนฺเต  ชานามิ  สาวตฺถิยํ  สงฺฆสฺส
กติกนฺติ   สาวตฺถิยํ   โข   อุปเสน  สงฺเฆน  กติกา  กตา  อิจฺฉตาวุโส
ภควา    เตมาสํ    ปฏิสลฺลิยิตุํ   น   ภควา   เกนจิ   อุปสงฺกมิตพฺโพ
อญฺตฺร    เอเกน    ปิณฺฑปาตนีหารเกน    โย   ภควนฺตํ   อุปสงฺกมติ
[๑]-    ปาจิตฺติยํ   เทสาเปตพฺโพติ   ปญฺายิสฺสติ   ภนฺเต   สาวตฺถิยํ
สงฺโฆ   สกาย   กติกาย   น  มยํ  อปฺปญฺตฺตํ  ปญฺาเปสฺสาม  ปญฺตฺตํ
วา    น    สมุจฺฉินฺทิสฺสาม    ยถาปญฺตฺเตสุ   สิกฺขาปเทสุ   สมาทาย
วตฺติสฺสามาติ   อนุญฺาตาวุโส  ภควตา  เย  เต  ภิกฺขู  อารญฺกา  ๒-
ปิณฺฑปาติกา ปํสุกูลิกา ยถาสุขํ มํ ทสฺสนาย อุปสงฺกมนฺตูติ ฯ
     {๙๒.๔}   อถโข เต ภิกฺขู สจฺจํ โข อายสฺมา อุปเสโน วงฺคนฺตปุตฺโต
อาห   น   อปฺปญฺตฺตํ   ปญฺาเปตพฺพํ   ปญฺตฺตํ  วา  น  สมุจฺฉินฺทิตพฺพํ
ยถาปญฺตฺเตสุ สิกฺขาปเทสุ สมาทาย วตฺติตพฺพนฺติ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๗๖-๗๙. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=2&item=92&items=1              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=2&item=92&items=1&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=2&item=92&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=2&item=92&items=1              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=2&i=92              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=2&A=4606              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=2&A=4606              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒ http://84000.org/tipitaka/read/?index_2

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :