ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๔ สุตฺต. องฺ. (๓): ปญฺจก-ฉกฺกนิปาตา
     [๒๘๖]   ๑๕  ตตฺร  โข  อายสฺมา สารีปุตฺโต ภิกฺขู อามนฺเตสิ ตถา
ตถาวุโส   ภิกฺขุ   วิหารํ   กปฺเปติ   ยถา   ยถาสฺส  วิหารํ  กปฺปยโต
กาลกิริยา   อนุตปฺปา   โหติ   กถญฺจาวุโส   ภิกฺขุ  ตถา  ตถา  วิหารํ
กปฺเปติ    ยถา   ยถาสฺส   วิหารํ   กปฺปยโต   กาลกิริยา   อนุตปฺปา
โหติ   อิธาวุโส   ภิกฺขุ   กมฺมาราโม   โหติ   กมฺมรโต   กมฺมารามตํ
อนุยุตฺโต  ภสฺสาราโม  โหติ  ...  นิทฺทาราโม โหติ ... สงฺคณิการาโม
โหติ   ...  สํสคฺคาราโม  โหติ  ...  ปปญฺจาราโม  โหติ  ปปญฺจรโต
@เชิงอรรถ:  ม. ปชหาสิ ฯ อิโต ปรํ เอเสว นโย ฯ   ม. ยุ. ปปญฺจมนุยุตฺโต ฯ   ม. วิราธยี ฯ
ปปญฺจารามตํ   อนุยุตฺโต  เอวํ  โข  อาวุโส  ภิกฺขุ  ตถา  ตถา  วิหารํ
กปฺเปติ    ยถา   ยถาสฺส   วิหารํ   กปฺปยโต   กาลกิริยา   อนุตปฺปา
โหติ   อยํ   วุจฺจตาวุโส   ภิกฺขุ   สกฺกายาภิรโต   น  ปหาสิ  สกฺกายํ
สมฺมา ทุกฺขสฺส อนฺตกิริยาย ฯ
     {๒๘๖.๑}   ตถา     ตถา     อาวุโส     ภิกฺขุ     วิหารํ
กปฺเปติ   ยถา  ยถาสฺส  วิหารํ  กปฺปยโต  กาลกิริยา  อนนุตปฺปา  โหติ
กถญฺจาวุโส   ภิกฺขุ   ตถา   ตถา   วิหารํ   กปฺเปติ   ยถา   ยถาสฺส
วิหารํ    กปฺปยโต   กาลกิริยา   อนนุตปฺปา   โหติ   อิธาวุโส   ภิกฺขุ
น   กมฺมาราโม   โหติ   น   กมฺมรโต  น  กมฺมารามตํ  อนุยุตฺโต  น
ภสฺสาราโม  โหติ  ฯเปฯ  น  นิทฺทาราโม  โหติ [๑]- น สงฺคณิการาโม
โหติ  [๑]-  น  สํสคฺคาราโม  โหติ  ฯเปฯ  น  ปปญฺจาราโม  โหติ น
ปปญฺจรโต   น   ปปญฺจารามตํ   อนุยุตฺโต   เอวํ   โข  อาวุโส  ภิกฺขุ
ตถา  ตถา  วิหารํ  กปฺเปติ  ยถา  ยถาสฺส  วิหารํ  กปฺปยโต กาลกิริยา
อนนุตปฺปา   โหติ   อยํ   วุจฺจตาวุโส   ภิกฺขุ   นิพฺพานาภิรโต   ปหาสิ
สกฺกายํ สมฺมา ทุกฺขสฺส อนฺตกิริยายาติ ฯ
         โย ปปญฺจํ อนุยุตฺโต           ปปญฺจาภิรโต มโค
         วิราธยิ โส นิพฺพานํ             โยคกฺเขมํ อนุตฺตรํ ฯ
         โย จ ปปญฺจํ หิตฺวาน          นิปฺปปญฺจปเท รโต
         อาราธยิ โส นิพฺพานํ           โยคกฺเขมํ อนุตฺตรนฺติ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒๒ หน้าที่ ๓๒๘-๓๒๙. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=22&item=286&items=1&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=22&item=286&items=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=22&item=286&items=1&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=22&item=286&items=1&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=22&i=286              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=16&A=2363              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=16&A=2363              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๒ http://84000.org/tipitaka/read/?index_22

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :