ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๓ วินย. ภิกฺขุนีวิภงฺโค
                         จีวรวคฺคสฺส ทุติยสิกฺขาปทํ
     [๑๔๒]   เตน  สมเยน  พุทฺโธ  ภควา  สาวตฺถิยํ  วิหรติ เชตวเน
อนาถปิณฺฑิกสฺส   อาราเม   ฯ   เตน   โข   ปน  สมเยน  ถุลฺลนนฺทา
ภิกฺขุนี  พหุสฺสุตา  โหติ  ภาณิกา  วิสารทา  ปฏฺา  ธมฺมึ  กถํ  กาตุํ  ฯ
อถโข   ราชา   ปเสนทิ  โกสโล  อุณฺหกาเล  มหคฺฆํ  โขมํ  ปารุปิตฺวา
เยน    ถุลฺลนนฺทา    ภิกฺขุนี    เตนุปสงฺกมิ   อุปสงฺกมิตฺวา   ถุลฺลนนฺทํ
ภิกฺขุนึ  อภิวาเทตฺวา  เอกมนฺตํ  นิสีทิ  ฯ  เอกมนฺตํ  นิสินฺนํ  โข ราชานํ
ปเสนทึ    โกสลํ   ถุลฺลนนฺทา   ภิกฺขุนี   ธมฺมิยา   กถาย   สนฺทสฺเสสิ
สมาทเปสิ  สมุตฺเตเชสิ  สมฺปหํเสสิ  ฯ  อถโข  ราชา  ปเสนทิ  โกสโล
ถุลฺลนนฺทาย  ภิกฺขุนิยา  ธมฺมิยา  กถาย  สนฺทสฺสิโต สมาทปิโต สมุตฺเตชิโต
สมฺปหํสิโต   ถุลฺลนนฺทํ   ภิกฺขุนึ   เอตทโวจ   วเทยฺยาสิ   อยฺเย  เยน
อตฺโถติ  ฯ  สเจ  เม  ตฺวํ  มหาราช  ทาตุกาโมสิ  อิมํ  โขมํ เทหีติ ฯ
อถ   ราชา   ปเสนทิ   โกสโล   ถุลฺลนนฺทาย  ภิกฺขุนิยา  โขมํ  ทตฺวา
อุฏฺายาสนา    ถุลฺลนนฺทํ    ภิกฺขุนึ    อภิวาเทตฺวา   ปทกฺขิณํ   กตฺวา
ปกฺกามิ   ฯ   มนุสฺสา   อุชฺฌายนฺติ   ขียนฺติ  วิปาเจนฺติ  มหิจฺฉา  อิมา
ภิกฺขุนิโย อสนฺตุฏฺา กถํ หิ นาม ราชานํ โขมํ วิญฺาเปสฺสนฺตีติ ฯ
     {๑๔๒.๑}   อสฺโสสุํ  โข  ภิกฺขุนิโย  เตสํ  มนุสฺสานํ  อุชฺฌายนฺตานํ
ขียนฺตานํ   วิปาเจนฺตานํ  ฯ  ยา  ตา  ภิกฺขุนิโย  อปฺปิจฺฉา  ฯเปฯ  ตา
อุชฺฌายนฺติ  ขียนฺติ  วิปาเจนฺติ  กถํ  หิ  นาม  อยฺยา  ถุลฺลนนฺทา ราชานํ
โขมํ   วิญฺาเปสฺสตีติ   ฯเปฯ   สจฺจํ  กิร  ภิกฺขเว  ถุลฺลนนฺทา  ภิกฺขุนี
ราชานํ  โขมํ  วิญฺาเปตีติ  ๑-  ฯ  สจฺจํ ภควาติ ฯ วิครหิ พุทฺโธ ภควา
กถํ  หิ  นาม  ภิกฺขเว  ถุลฺลนนฺทา  ภิกฺขุนี  ราชานํ  โขมํ  วิญฺาเปสฺสติ
เนตํ  ภิกฺขเว  อปฺปสนฺนานํ  วา  ปสาทาย  ฯเปฯ  เอวญฺจ  ปน ภิกฺขเว
ภิกฺขุนิโย อิมํ สิกฺขาปทํ อุทฺทิสนฺตุ
     {๑๔๒.๒}   ลหุปาปุรณํ  ๒- ปน ภิกฺขุนิยา เจตาเปนฺติยา อฑฺฒเตยฺย-
กํสปรมํ เจตาเปตพฺพํ ตโต เจ อุตฺตรึ เจตาเปยฺย นิสฺสคฺคิยํ ปาจิตฺติยนฺติ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๙๑-๙๒. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=3&item=142&items=1              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=3&item=142&items=1&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=3&item=142&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=3&item=142&items=1              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=3&i=142              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=2&A=11203              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=2&A=11203              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓ http://84000.org/tipitaka/read/?index_3

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :